¹Vere, vere, mi diras al vi:Kiu eniras en la sxafejon ne tra la pordo, sed aliloke suprengrimpas, tiu estas sxtelisto kaj rabisto.

¹In verità, in verità io vi dico che chi non entra per la porta nell’ovile delle pecore, ma vi sale da un’altra parte, esso è un ladro e un brigante.

²Sed kiu eniras tra la pordo, tiu estas la pasxtisto de la sxafoj.

²Ma colui che entra per la porta è pastore delle pecore.

³Al tiu la pordisto malfermas; kaj la sxafoj auxskultas lian vocxon, kaj li alvokas laux nomoj siajn proprajn sxafojn, kaj elkondukas ilin.

³A lui apre il portinaio, e le pecore ascoltano la sua voce, ed egli chiama le proprie pecore per nome e le mena fuori.

⁴Kaj kiam li kondukis eksteren siajn sxafojn, li iras antaux ili, kaj la sxafoj lin sekvas, cxar ili konas lian vocxon.

⁴Quando ha messo fuori tutte le sue pecore, va innanzi a loro, e le pecore lo seguono, perché conoscono la sua voce.

⁵Kaj fremdulon ili ne sekvos, sed forkuros de li, cxar ili ne konas la vocxon de fremduloj.

⁵Ma un estraneo non lo seguiranno; anzi, fuggiranno via da lui perché non conoscono la voce degli estranei.

⁶Tiun alegorion Jesuo diris al ili; sed ili ne komprenis, kiajn aferojn li parolas al ili.

⁶Questa similitudine disse loro Gesù; ma essi non capirono di che cosa parlasse loro.

⁷Jesuo do diris denove al ili:Vere, vere, mi diras al vi:Mi estas la pordo de la sxafoj.

⁷Onde Gesù di nuovo disse loro: In verità, in verità vi dico: Io sono la porta delle pecore.

⁸CXiuj, kiuj venis pli frue ol mi, estas sxtelistoj kaj rabistoj; sed la sxafoj ne auxskultis ilin.

⁸Tutti quelli che son venuti prima di me, sono stati ladri e briganti; ma le pecore non li hanno ascoltati.

⁹Mi estas la pordo; se iu tra mi eniras, tiu estos savita; kaj li eniros kaj eliros, kaj trovos pasxtajxon.

⁹Io son la porta; se uno entra per me, sarà salvato, ed entrerà ed uscirà, e troverà pastura.

¹⁰La sxtelisto ne venas, krom por sxteli kaj bucxi kaj pereigi; mi venis, por ke ili havu vivon, kaj havu gxin abunde.

¹⁰Il ladro non viene se non per rubare e ammazzare e distruggere; io son venuto perché abbian la vita e l’abbiano ad esuberanza.

¹¹Mi estas la bona pasxtisto; la bona pasxtisto demetas sian vivon por la sxafoj.

¹¹Io sono il buon pastore; il buon pastore mette la sua vita per le pecore.

¹²La dungito, kaj tiu, kiu ne estas pasxtisto, kies proprajxo la sxafoj ne estas, ekvidas la lupon venanta kaj lasas la sxafojn kaj forkuras; kaj la lupo ilin kaptas kaj dispelas;

¹²Il mercenario, che non è pastore, a cui non appartengono le pecore, vede venire il lupo, abbandona le pecore e si dà alla fuga, e il lupo le rapisce e disperde.

¹³li forkuras tial, ke li estas dungito kaj ne zorgas pri la sxafoj.

¹³Il mercenario si dà alla fuga perché è mercenario e non si cura delle pecore.

¹⁴Mi estas la bona pasxtisto, kaj mi konas la miajn, kaj la miaj min konas

¹⁴Io sono il buon pastore, e conosco le mie, e le mie mi conoscono,

¹⁵tiel same, kiel la Patro min konas, kaj mi konas la Patron; kaj mi demetas mian vivon por la sxafoj.

¹⁵come il Padre mi conosce ed io conosco il Padre; e metto la mia vita per le pecore.

¹⁶Kaj aliajn sxafojn mi havas, kiuj ne estas de cxi tiu gregejo; ilin ankaux mi devas alkonduki, kaj ili auxskultos mian vocxon; kaj estos unu grego, unu pasxtisto.

¹⁶Ho anche delle altre pecore, che non son di quest’ovile; anche quelle io devo raccogliere, ed esse ascolteranno la mia voce, e vi sarà un solo gregge, un solo pastore.

¹⁷Pro tio la Patro min amas, ke mi demetas mian vivon, por ke mi gxin reprenu.

¹⁷Per questo mi ama il Padre; perché io depongo la mia vita, per ripigliarla poi.

¹⁸Neniu gxin forprenas de mi, sed mi gxin demetas memvole. Mi havas la rajton gxin demeti, kaj mi havas la rajton gxin repreni. CXi tiun ordonon mi ricevis de mia Patro.

¹⁸Nessuno me la toglie, ma la depongo da me. Io ho podestà di deporla e ho podestà di ripigliarla. Quest’ordine ho ricevuto dal Padre mio.

¹⁹Denove farigxis malkonsento inter la Judoj pro tiuj diroj.

¹⁹Nacque di nuovo un dissenso fra i Giudei a motivo di queste parole.

²⁰Kaj multaj el ili diris:Li havas demonon kaj estas freneza; kial vi lin auxskultas?

²⁰E molti di loro dicevano: Egli ha un demonio ed è fuori di sé; perché l’ascoltate?

²¹Aliaj diris:Tiuj ne estas diroj de demonhavanto. CXu demono povas malfermi la okulojn de blinduloj?

²¹Altri dicevano: Queste non son parole di un indemoniato. Può un demonio aprir gli occhi a’ ciechi?

²²Okazis la festo de inauxguro en Jerusalem, kaj estis vintro;

²²In quel tempo ebbe luogo in Gerusalemme la festa della Dedicazione. Era d’inverno,

²³kaj Jesuo promenis en la templo, en la portiko de Salomono.

²³e Gesù passeggiava nel tempio, sotto il portico di Salomone.

²⁴La Judoj do cxirkauxis lin, kaj diris al li:GXis kiam vi tenas en dubo nian animon? Se vi estas la Kristo, diru al ni malkasxe.

²⁴I Giudei dunque gli si fecero attorno e gli dissero: fino a quando terrai sospeso l’animo nostro? Se tu sei il Cristo, diccelo apertamente.

²⁵Jesuo respondis al ili:Mi diris al vi, kaj vi ne kredas; la faroj, kiujn mi faras en la nomo de mia Patro, atestas pri mi.

²⁵Gesù rispose loro: Ve l’ho detto, e non lo credete; le opere che fo nel nome del Padre mio, son quelle che testimoniano di me;

²⁶Sed vi ne kredas, cxar vi ne estas el miaj sxafoj.

²⁶ma voi non credete, perché non siete delle mie pecore.

²⁷Miaj sxafoj auxskultas mian vocxon, kaj mi ilin konas, kaj ili min sekvas;

²⁷Le mie pecore ascoltano la mia voce, e io le conosco, ed esse mi seguono;

²⁸kaj mi donas al ili eternan vivon; kaj ili neniam pereos, kaj neniu ilin forkaptos el mia mano.

²⁸e io do loro la vita eterna, e non periranno mai, e nessuno le rapirà dalla mia mano.

²⁹Mia Patro, kiu donis ilin al mi, superas cxion; kaj neniu povas ion forkapti el la mano de mia Patro.

²⁹Il Padre mio che me le ha date è più grande di tutti; e nessuno può rapirle di mano al Padre.

³⁰Mi kaj la Patro estas unu.

³⁰Io ed il Padre siamo uno.

³¹Tiam la Judoj denove prenis sxtonojn, por sxtonmortigi lin.

³¹I Giudei presero di nuovo delle pietre per lapidarlo.

³²Jesuo respondis al ili:Multajn bonajn farojn mi montris al vi de mia Patro; pro kiu el ili vi volas sxtonmortigi min?

³²Gesù disse loro: Molte buone opere v’ho mostrate da parte del Padre mio; per quale di queste opere mi lapidate voi?

³³La Judoj respondis:Ne pro bona faro ni volas sxtonmortigi vin, sed pro blasfemo, kaj cxar vi, estante homo, pretendas esti Dio.

³³I Giudei gli risposero: Non ti lapidiamo per una buona opera, ma per bestemmia; e perché tu, che sei uomo, ti fai Dio.

³⁴Jesuo respondis:CXu ne estas skribite en via legxo:Mi diris:Vi estas dioj?

³⁴Gesù rispose loro: Non è egli scritto nella vostra legge: Io ho detto: Voi siete dèi?

³⁵Se li nomis dioj tiujn, al kiuj venis la vorto de Dio (kaj la Skribo ne povas esti nuligita),

³⁵Se chiama dèi coloro a’ quali la parola di Dio è stata diretta (e la Scrittura non può essere annullata),

³⁶cxu vi diras pri tiu, kiun la Patro konsekris kaj sendis en la mondon:Vi blasfemas; cxar mi diris:Mi estas Filo de Dio?

³⁶come mai dite voi a colui che il Padre ha santificato e mandato nel mondo, che bestemmia, perché ho detto: Son Figliuolo di Dio?

³⁷Se mi ne faras la farojn de mia Patro, ne kredu al mi.

³⁷Se non faccio le opere del Padre mio, non mi credete;

³⁸Sed se mi faras ilin, kvankam vi ne kredas al mi, kredu la farojn, por ke vi sciu kaj komprenu, ke la Patro estas en mi, kaj mi en la Patro.

³⁸ma se le faccio, anche se non credete a me, credete alle opere, affinché sappiate e riconosciate che il Padre è in me e che io sono nel padre.

³⁹Ili denove celis kapti lin, sed li iris for de ilia mano.

³⁹Essi cercavan di nuovo di pigliarlo; ma egli sfuggì loro dalle mani.

⁴⁰Li foriris denove trans Jordanon tien, kie Johano unue baptis, kaj tie li restadis.

⁴⁰E Gesù se ne andò di nuovo al di là del Giordano, nel luogo dove Giovanni da principio stava battezzando; e quivi dimorò.

⁴¹Kaj multaj venis al li, kaj diris:Johano ja ne faris signon; sed cxio, kion Johano diris pri cxi tiu, estis vera.

⁴¹E molti vennero a lui, e dicevano: Giovanni, è vero, non fece alcun miracolo; ma tutto quello che Giovanni disse di quest’uomo, era vero.

⁴²Kaj tie multaj kredis al li.

⁴²E quivi molti credettero in lui.