¹Jesuo do ses tagojn antaux la Pasko venis al Betania, kie estis Lazaro, kiun Jesuo relevis el inter la mortintoj.

¹Gesù dunque, sei giorni avanti la Pasqua, venne a Betania dov’era Lazzaro ch’egli avea risuscitato dai morti.

²Oni do pretigis por li tie vespermangxon, kaj Marta servadis; sed Lazaro estis unu el tiuj, kiuj sidis kun li cxe mangxo.

²E quivi gli fecero una cena; Marta serviva, e Lazzaro era uno di quelli ch’erano a tavola con lui.

³Tiam Maria prenis funton da pura narda sxmirajxo tre multekosta, sxmiris la piedojn de Jesuo, kaj visxis liajn piedojn per siaj haroj; kaj la domo plenigxis de la odoro de la sxmirajxo.

³Allora Maria, presa una libbra d’olio odorifero di nardo schietto, di gran prezzo, unse i piedi di Gesù e glieli asciugò co’ suoi capelli; e la casa fu ripiena del profumo dell’olio.

⁴Sed diris Judas Iskariota, unu el liaj discxiploj, kiu estis lin perfidonta:

⁴Ma Giuda Iscariot, uno dei suoi discepoli, che stava per tradirlo, disse:

⁵Kial oni ne vendis cxi tiun sxmirajxon por tricent denaroj kaj donis al malricxuloj?

⁵Perché non s’è venduto quest’olio per trecento denari e non si son dati ai poveri?

⁶Tion li diris, ne cxar li zorgis pri la malricxuloj; sed cxar li estis sxtelisto, kaj havis la monujon kaj forprenadis tion, kion oni metis en gxin.

⁶Diceva così, non perché si curasse de’ poveri, ma perché era ladro, e tenendo la borsa, ne portava via quel che vi si metteva dentro.

⁷Sed Jesuo diris:Lasu sxin konservi gxin por la tago de mia entombigo.

⁷Gesù dunque disse: Lasciala stare; ella lo ha serbato per il giorno della mia sepoltura.

⁸CXar la malricxulojn vi cxiam havas kun vi, sed min vi ne cxiam havas.

⁸Poiché i poveri li avete sempre con voi; ma me non avete sempre.

⁹La amaso de la Judoj do sciigxis, ke li estas tie; kaj ili venis ne nur pro Jesuo, sed ankaux por vidi Lazaron, kiun li levis el la mortintoj.

⁹La gran folla dei Giudei seppe dunque ch’egli era quivi; e vennero non solo a motivo di Gesù, ma anche per vedere Lazzaro che egli avea risuscitato dai morti.

¹⁰Sed la cxefpastroj konsiligxis, ke ili mortigu ankaux Lazaron;

¹⁰Ma i capi sacerdoti deliberarono di far morire anche Lazzaro,

¹¹cxar pro li multaj Judoj foriris, kaj kredis al Jesuo.

¹¹perché, per cagion sua, molti de’ Giudei andavano e credevano in Gesù.

¹²En la sekvanta tago granda homamaso, veninte al la festo, kaj sciigxinte, ke Jesuo venas al Jerusalem,

¹²Il giorno seguente, la gran folla che era venuta alla festa, udito che Gesù veniva a Gerusalemme,

¹³prenis brancxojn de la palmoj, kaj iris al li renkonte, kaj kriis:Hosana! Estu benata la Regxo de Izrael, kiu venas en la nomo de la Eternulo!

¹³prese de’ rami di palme, e uscì ad incontrarlo, e si mise a gridare: Osanna! Benedetto colui che viene nel nome del Signore, il Re d’Israele!

¹⁴Kaj Jesuo, trovinte junan azenon, sidis sur gxi, kiel estas skribite:

¹⁴E Gesù, trovato un asinello, vi montò su, secondo ch’è scritto:

¹⁵Ne timu, filino de Cion:jen via Regxo venas, sidanta sur ido de azeno.

¹⁵Non temere, o figliuola di Sion! Ecco, il tuo Re viene, montato sopra un puledro d’asina!

¹⁶Tion la discxiploj unue ne komprenis; sed post la glorigxo de Jesuo ili rememoris, ke tio estis skribita pri li kaj ke oni faris al li tion.

¹⁶Or i suoi discepoli non intesero da prima queste cose; ma quando Gesù fu glorificato, allora si ricordarono che queste cose erano state scritte di lui, e che essi gliele aveano fatte.

¹⁷La homamaso do, kiu cxeestis kun li, kiam li elvokis Lazaron el la tombo, kaj levis lin el la mortintoj, atestis pri li.

¹⁷La folla dunque che era con lui quando avea chiamato Lazzaro fuor dal sepolcro e l’avea risuscitato dai morti, ne rendea testimonianza.

¹⁸Pro tio ankaux la homamaso iris al li renkonte, cxar ili sciigxis, ke li faris tiun signon.

¹⁸E per questo la folla gli andò incontro, perché aveano udito ch’egli avea fatto quel miracolo.

¹⁹La Fariseoj do diris inter si:Vidu, kiel nenio prosperis al vi; jen la mondo eliris post li.

¹⁹Onde i Farisei dicevano fra loro: Vedete che non guadagnate nulla? Ecco, il mondo gli corre dietro!

²⁰Kaj inter tiuj, kiuj alvojagxis por adorklinigxi cxe la festo, estis iuj Grekoj;

²⁰Or fra quelli che salivano alla festa per adorare, v’erano certi Greci.

²¹tiuj do venis al Filipo, kiu estis el Betsaida Galilea, kaj petis lin, dirante:Sinjoro, ni volas vidi Jesuon.

²¹Questi dunque, accostatisi a Filippo, che era di Betsaida di Galilea, gli fecero questa richiesta: Signore, vorremmo veder Gesù.

²²Filipo venis kaj sciigis Andreon; kaj poste Andreo kaj Filipo venis kaj sciigis Jesuon.

²²Filippo lo venne a dire ad Andrea; e Andrea e Filippo vennero a dirlo a Gesù.

²³Sed Jesuo respondis al ili, dirante:Venis la horo, por ke la Filo de homo estu glorata.

²³E Gesù rispose loro dicendo: L’ora è venuta, che il Figliuol dell’uomo ha da esser glorificato.

²⁴Vere, vere, mi diras al vi:Se la tritika grenero ne falas en la teron kaj ne mortas, gxi restas sola; sed se gxi mortas, gxi donas multe da frukto.

²⁴In verità, in verità io vi dico che se il granello di frumento caduto in terra non muore, riman solo; ma se muore, produce molto frutto.

²⁵Kiu amas sian vivon, tiu gxin perdas; kaj kiu malamas sian vivon en cxi tiu mondo, tiu gxin konservos gxis eterna vivo.

²⁵Chi ama la sua vita, la perde; e chi odia la sua vita in questo mondo, la conserverà in vita eterna.

²⁶Se iu min servas, tiu sekvu min; kaj kie mi estas, tie ankaux estos mia servanto; se iu min servas, tiun la Patro honoros.

²⁶Se uno mi serve, mi segua; e là dove son io, quivi sarà anche il mio servitore; se uno mi serve, il Padre l’onorerà.

²⁷Nun maltrankviligxas mia animo; kaj kion mi diru? Patro, savu min el cxi tiu horo. Sed por tio mi venis gxis cxi tiu horo.

²⁷Ora è turbata l’anima mia; e che dirò? Padre, salvami da quest’ora! Ma è per questo che son venuto incontro a quest’ora.

²⁸Patro, gloru Vian nomon. Tiam vocxo venis el la cxielo:Mi jam gloris gxin kaj denove gloros.

²⁸Padre, glorifica il tuo nome! Allora venne una voce dal cielo: E l’ho glorificato, e lo glorificherò di nuovo!

²⁹Do la apudstaranta homamaso, auxdinte, diris, ke tondris; aliaj diris:Angxelo parolis al li.

²⁹Onde la moltitudine ch’era quivi presente e aveva udito, diceva ch’era stato un tuono. Altri dicevano: Un angelo gli ha parlato.

³⁰Jesuo respondis kaj diris:Ne por mi venis tiu vocxo, sed por vi.

³⁰Gesù rispose e disse: Questa voce non s’è fatta per me, ma per voi.

³¹Nun estas la jugxo de cxi tiu mondo; nun la estro de cxi tiu mondo estos elpelita.

³¹Ora avviene il giudizio di questo mondo; ora sarà cacciato fuori il principe di questo mondo;

³²Kaj mi, se mi estos suprenlevita de sur la tero, altiros al mi cxiujn homojn.

³²e io, quando sarò innalzato dalla terra, trarrò tutti a me.

³³Tion li diris, per aludo montrante, per kia morto li mortos.

³³Così diceva per significare di qual morte dovea morire.

³⁴La homamaso respondis al li:Ni auxdis el la legxo, ke la Kristo restados por cxiam; kaj kiel vi diras:La Filo de homo devas esti suprenlevita? Kiu estas cxi tiu Filo de homo?

³⁴La moltitudine quindi gli rispose: Noi abbiamo udito dalla legge che il Cristo dimora in eterno: come dunque dici tu che bisogna che il Figliuolo dell’uomo sia innalzato? Chi è questo Figliuol dell’uomo?

³⁵Jesuo do diris al ili:Ankoraux mallongan tempon estas la lumo kun vi. Iradu, dum vi havas la lumon, por ke la mallumo ne venu sur vin; cxar tiu, kiu iradas en mallumo, ne scias, kien li iras.

³⁵Gesù dunque disse loro: Ancora per poco la luce è fra voi. Camminate mentre avete la luce, affinché non vi colgano le tenebre; chi cammina nelle tenebre non sa dove vada.

³⁶Dum vi havas lumon, kredu al la lumo, por ke vi farigxu filoj de lumo. Tion parolis Jesuo, kaj li foriris, kaj sin kasxis for de ili.

³⁶Mentre avete la luce, credete nella luce, affinché diventiate figliuoli di luce. Queste cose disse Gesù, poi se ne andò e si nascose da loro.

³⁷Sed kvankam li jam faris tiom da signoj antaux ili, tamen ili ne kredis al li;

³⁷E sebbene avesse fatti tanti miracoli in loro presenza, pure non credevano in lui;

³⁸por ke plenumigxu la vorto de la profeto Jesaja, kiun li parolis: Ho Eternulo, kiu kredis nian raporton? Kaj super kiu malkasxigxis la brako de la Eternulo?

³⁸affinché s’adempisse la parola detta dal profeta Isaia: Signore, chi ha creduto a quel che ci è stato predicato? E a chi è stato rivelato il braccio del Signore?

³⁹Pro tio ili ne povis kredi, cxar Jesaja diris plue:

³⁹Perciò non potevano credere, per la ragione detta ancora da Isaia:

⁴⁰Li blindigis iliajn okulojn kaj sensentigis ilian koron, Por ke ili ne vidu per siaj okuloj, kaj ke ili ne komprenu per sia koro, Kaj ke ili ne konvertigxu, Kaj ke Mi ilin ne sanigu.

⁴⁰Egli ha accecato gli occhi loro e ha indurato i loro cuori, affinché non veggano con gli occhi, e non intendano col cuore, e non si convertano, e io non li sani.

⁴¹Tion diris Jesaja, cxar li vidis lian gloron kaj parolis pri li.

⁴¹Queste cose disse Isaia, perché vide la gloria di lui e di lui parlò.

⁴²Tamen ecx el la regantoj multaj kredis al li; sed pro la Fariseoj ili ne konfesis lin, por ke ili ne estu elpelitaj el la sinagogo;

⁴²Pur nondimeno molti, anche fra i capi, credettero in lui; ma a cagione dei Farisei non lo confessavano, per non essere espulsi dalla sinagoga;

⁴³cxar ili sxatis la lauxdon de homoj pli, ol la gloron de Dio.

⁴³perché amarono la gloria degli uomini più della gloria di Dio.

⁴⁴Kaj Jesuo kriis kaj diris:Kiu kredas al mi, tiu kredas ne al mi, sed al Tiu, kiu min sendis.

⁴⁴Ma Gesù ad alta voce avea detto: Chi crede in me, crede non in me, ma in Colui che mi ha mandato;

⁴⁵Kaj kiu vidas min, tiu vidas ankaux Tiun, kiu min sendis.

⁴⁵e chi vede me, vede Colui che mi ha mandato.

⁴⁶Mi venis lumo en la mondon, por ke cxiu, kiu kredas al mi, ne restadu en mallumo.

⁴⁶Io son venuto come luce nel mondo, affinché chiunque crede in me, non rimanga nelle tenebre.

⁴⁷Kaj se iu auxdas miajn dirojn kaj ne plenumas ilin, mi lin ne jugxas; cxar mi venis, ne por jugxi la mondon, sed por savi la mondon.

⁴⁷E se uno ode le mie parole e non le osserva, io non lo giudico; perché io non son venuto a giudicare il mondo, ma a salvare il mondo.

⁴⁸Tiu, kiu forrifuzas min kaj ne akceptas miajn dirojn, havas jugxonton; la vorto, kiun mi parolis, jugxos lin en la lasta tago.

⁴⁸Chi mi respinge e non accetta le mie parole, ha chi lo giudica: la parola che ho annunziata è quella che lo giudicherà nell’ultimo giorno.

⁴⁹CXar mi ne parolis de mi mem; sed la Patro, kiu sendis min, mem ordonis al mi, kion mi parolu, kaj kion mi diru.

⁴⁹Perché io non ho parlato di mio; ma il Padre che m’ha mandato, m’ha comandato lui quel che debbo dire e di che debbo ragionare;

⁵⁰Kaj mi scias, ke Lia ordono estas eterna vivo; kion do mi parolas, gxuste kiel la Patro diris al mi, tiel mi parolas.

⁵⁰ed io so che il suo comandamento è vita eterna. Le cose dunque che dico, così le dico, come il Padre me le ha dette.