¹En tiu tempo la tetrarhxo Herodo auxdis la famon pri Jesuo,

¹In quel tempo Erode, il tetrarca, udì la fama di Gesù,

²kaj diris al siaj servantoj:Tiu estas Johano, la Baptisto; li levigxis el la mortintoj, kaj tial tiuj potencajxoj energias en li.

²e disse ai suoi servitori: Costui è Giovanni Battista; egli è risuscitato dai morti, e però agiscono in lui le potenze miracolose.

³CXar Herodo jam arestis Johanon kaj ligis lin kaj metis lin en malliberejon pro Herodias, kiu estis edzino de lia frato Filipo.

³Perché Erode, fatto arrestare Giovanni, lo aveva incatenato e messo in prigione a motivo di Erodiada, moglie di Filippo suo fratello; perché Giovanni gli diceva:

⁴CXar Johano diris al li:Ne decas, ke vi havu sxin.

⁴E’ non t’è lecito d’averla.

⁵Kaj dezirante mortigi lin, li timis la popolon, cxar oni opiniis lin profeto.

⁵E benché desiderasse farlo morire, temette il popolo che lo teneva per profeta.

⁶Sed kiam venis la naskotaga festo de Herodo, la filino de Herodias dancis en la mezo, kaj placxis al Herodo.

⁶Ora, come si celebrava il giorno natalizio di Erode, la figliuola di Erodiada ballò nel convito e piacque ad Erode;

⁷Tiam li jxure promesis doni al sxi ion ajn, kion sxi petos.

⁷ond’egli promise con giuramento di darle tutto quello che domanderebbe.

⁸Kaj sxi, instigite de sia patrino, diris:Donu al mi cxi tie sur plado la kapon de Johano, la Baptisto.

⁸Ed ella, spintavi da sua madre, disse: Dammi qui in un piatto la testa di Giovanni Battista.

⁹Kaj la regxo malgxojis; tamen pro siaj jxuroj kaj pro la kunmangxantoj li ordonis doni gxin;

⁹E il re ne fu contristato; ma, a motivo de’ giuramenti e de’ commensali, comandò che le fosse data,

¹⁰kaj sendinte, li senkapigis Johanon en la malliberejo.

¹⁰e mandò a far decapitare Giovanni nella prigione.

¹¹Kaj oni alportis lian kapon sur plado, kaj donis gxin al la knabino, kaj sxi alportis gxin al sia patrino.

¹¹E la testa di lui fu portata in un piatto e data alla fanciulla, che la portò a sua madre.

¹²Kaj liaj discxiploj venis kaj forportis la korpon kaj enterigis gxin, kaj ili iris kaj rakontis tion al Jesuo.

¹²E i discepoli di Giovanni andarono a prenderne il corpo e lo seppellirono; poi vennero a darne la nuova a Gesù.

¹³Kaj Jesuo, auxdinte, foriris de tie en sxipeto al dezerta loko aparte; kaj la homamasoj, auxdinte, sekvis lin, piedirante el la urboj.

¹³Udito ciò, Gesù si ritirò di là in barca verso un luogo deserto, in disparte; e le turbe, saputolo, lo seguitarono a piedi dalle città.

¹⁴Kaj li elvenis, kaj vidis grandan homamason, kaj li kortusxigxis pri ili, kaj sanigis iliajn malsanulojn.

¹⁴E Gesù, smontato dalla barca, vide una gran moltitudine; n’ebbe compassione, e ne guarì gl’infermi.

¹⁵Kaj kiam venis la vespero, liaj discxiploj venis al li, dirante:La loko estas dezerta, kaj la horo jam pasis; forsendu la homamason, por ke ili iru en la vilagxojn kaj acxetu por si mangxajxon.

¹⁵Or, facendosi sera, i suoi discepoli gli si accostarono e gli dissero: Il luogo è deserto e l’ora è già passata; licenzia dunque le folle, affinché vadano pei villaggi a comprarsi da mangiare.

¹⁶Sed Jesuo diris al ili:Ili ne bezonas foriri; vi donu al ili mangxi.

¹⁶Ma Gesù disse loro: Non hanno bisogno d’andarsene; date lor voi da mangiare!

¹⁷Kaj ili diris al li:Ni nenion havas cxi tie, krom kvin panoj kaj du fisxoj.

¹⁷Ed essi gli risposero: Non abbiam qui altro che cinque pani e due pesci.

¹⁸Kaj li diris:Alportu ilin cxi tien al mi.

¹⁸Ed egli disse: Portatemeli qua.

¹⁹Kaj li ordonis al la homamasoj sidigxi sur la herbo; kaj li prenis la kvin panojn kaj la du fisxojn, kaj suprenrigardinte al la cxielo, li benis kaj dispecigis la panojn, kaj donis al la discxiploj, kaj la discxiploj al la homamasoj.

¹⁹Ed avendo ordinato alle turbe di accomodarsi sull’erba, prese i cinque pani e i due pesci e, levati gli occhi al cielo, rese grazie; poi, spezzati i pani, li diede ai discepoli e i discepoli alle turbe.

²⁰Kaj cxiuj mangxis kaj satigxis; kaj oni kolektis da postrestintaj fragmentoj dek du plenajn korbojn.

²⁰E tutti mangiarono e furon sazi; e si portaron via, dei pezzi avanzati, dodici ceste piene.

²¹Kaj la mangxantoj estis cxirkaux kvin mil viroj, krom virinoj kaj infanoj.

²¹E quelli che avevano mangiato eran circa cinquemila uomini, oltre le donne e i fanciulli.

²²Kaj tuj li devigis la discxiplojn eniri en la sxipeton kaj iri antaux li al la alia bordo, gxis li forsendos la homamason.

²²Subito dopo, Gesù obbligò i suoi discepoli a montar nella barca ed a precederlo sull’altra riva, mentr’egli licenzierebbe le turbe.

²³Kaj forsendinte la homamason, li supreniris sur la monton sola, por pregxi; kaj kiam vesperigxis, li estis tie sola.

²³E licenziatele si ritirò in disparte sul monte per pregare. E fattosi sera, era quivi tutto solo.

²⁴Sed la sxipeto jam estis meze de la maro, turmentata de la ondoj; cxar la vento estis kontrauxa.

²⁴Frattanto la barca, già di molti stadi lontana da terra, era sbattuta dalle onde perché il vento era contrario.

²⁵Kaj en la kvara gardoparto de la nokto li venis al ili, irante sur la maro.

²⁵Ma alla quarta vigilia della notte Gesù andò verso loro, camminando sul mare.

²⁶Sed la discxiploj, vidante lin iranta sur la maro, maltrankviligxis, dirante:Jen fantomo; kaj ili ekkriis pro timo.

²⁶E i discepoli, vedendolo camminar sul mare, si turbarono e dissero: E’ un fantasma! E dalla paura gridarono.

²⁷Sed tuj Jesuo parolis al ili, dirante:Kuragxu; gxi estas mi; ne timu.

²⁷Ma subito Gesù parlò loro e disse: State di buon animo, son io; non temete!

²⁸Kaj responde al li Petro diris:Sinjoro, se gxi estas vi, ordonu min veni al vi sur la akvo.

²⁸E Pietro gli rispose: Signore, se sei tu, comandami di venir a te sulle acque.

²⁹Kaj li diris:Venu. Kaj Petro, malsuprenirinte el la sxipeto, iris sur la akvo, por veni al Jesuo.

²⁹Ed egli disse: Vieni! E Pietro, smontato dalla barca, camminò sulle acque e andò verso Gesù.

³⁰Sed vidante la venton, li timis, kaj komencante subakvigxi, li ekkriis, dirante:Sinjoro, savu min.

³⁰Ma vedendo il vento, ebbe paura; e cominciando a sommergersi, gridò: Signore, salvami!

³¹Kaj tuj Jesuo etendis la manon kaj ektenis lin, dirante al li:Ho malgrandfidulo, kial vi dubis?

³¹E Gesù, stesa subito la mano, lo afferrò e gli disse: O uomo di poca fede, perché hai dubitato?

³²Kaj kiam ili supreniris en la sxipeton, la vento cxesigxis.

³²E quando furono montati nella barca, il vento s’acquetò.

³³Kaj tiuj, kiuj estis en la sxipeto, adorklinigxis al li, dirante:Vere vi estas Filo de Dio.

³³Allora quelli che erano nella barca si prostrarono dinanzi a lui, dicendo: Veramente tu sei Figliuol di Dio!

³⁴Kaj transirinte, ili alvenis teren cxe Genesaret.

³⁴E, passati all’altra riva, vennero nel paese di Gennezaret.

³⁵Kaj kiam la viroj de tiu loko ekkonis lin, ili sendis en la tutan cxirkauxajxon, kaj venigis al li cxiujn malsanulojn;

³⁵E la gente di quel luogo, avendolo riconosciuto, mandò per tutto il paese all’intorno, e gli presentaron tutti i malati,

³⁶kaj ili petis lin, ke ili nur tusxu la randon de lia mantelo; kaj cxiuj, kiuj tusxis, estis tute resanigitaj.

³⁶e lo pregavano che lasciasse loro toccare non foss’altro che il lembo del suo vestito; e tutti quelli che lo toccarono furon completamente guariti.