1Ne fanfaronu pri la morgauxa tago; CXar vi ne scias, kion naskos la tago.
1Non ti vantare del domani, poiché non sai quel che un giorno possa produrre.
2Alia vin lauxdu, sed ne via busxo; Fremdulo, sed ne viaj lipoj.
2Altri ti lodi, non la tua bocca; un estraneo, non le tue labbra.
3Peza estas sxtono, kaj sablo estas sxargxo; Sed kolero de malsagxulo estas pli peza ol ambaux.
3La pietra è grave e la rena pesante, ma l’irritazione dello stolto pesa più dell’uno e dell’altra.
4Kolero estas kruelajxo, kaj furiozo estas superakvego; Sed kiu sin tenos kontraux envio?
4L’ira è crudele e la collera impetuosa; ma chi può resistere alla gelosia?
5Pli bona estas riprocxo nekasxita, Ol amo kasxita.
5Meglio riprensione aperta, che amore occulto.
6Fidelkoraj estas la batoj de amanto; Sed tro multaj estas la kisoj de malamanto.
6Fedeli son le ferite di chi ama; frequenti i baci di chi odia.
7Sata animo malsxatas mieltavolon, Sed por malsata animo cxio maldolcxa estas dolcxa.
7Chi è sazio calpesta il favo di miele; ma, per chi ha fame, ogni cosa amara è dolce.
8Kiel birdo, kiu forlasis sian neston, Tiel estas homo, kiu forlasis sian lokon.
8Come l’uccello che va ramingo lungi dal nido, così è l’uomo che va ramingo lungi da casa.
9Oleo kaj odorfumajxo gxojigas la koron, Kaj la konsilo de amiko estas dolcxajxo por la animo.
9L’olio e il profumo rallegrano il cuore; così fa la dolcezza d’un amico coi suoi consigli cordiali.
10Ne forlasu vian amikon kaj la amikon de via patro, Kaj en la domon de via frato ne iru en la tago de via mizero; Pli bona estas najbaro proksima, ol frato malproksima.
10Non abbandonare il tuo amico né l’amico di tuo padre, e non andare in casa del tuo fratello nel dì della tua sventura; un vicino dappresso val meglio d’un fratello lontano.
11Estu sagxa, mia filo, kaj gxojigu mian koron; Kaj mi havos kion respondi al mia insultanto.
11Figliuol mio, sii savio e rallegrami il cuore, così potrò rispondere a chi mi vitupera.
12Prudentulo antauxvidas malbonon, kaj kasxigxas; Sed naivuloj antauxenpasxas, kaj difektigxas.
12L’uomo accorto vede il male e si nasconde, ma gli scempi passan oltre e ne portan la pena.
13Prenu la veston de tiu, kiu garantiis por aliulo; Kaj pro la fremduloj prenu de li garantiajxon.
13Prendigli il vestito giacché ha fatto cauzione per altri; fatti dare dei pegni, poiché s’è reso garante di stranieri.
14Kiu frue matene benas sian proksimulon per lauxta vocxo, Tiu estos opiniata malbenanto.
14Chi benedice il prossimo ad alta voce, di buon mattino, sarà considerato come se lo maledicesse.
15Defluilo en pluva tago Kaj malpacema edzino estas egalaj.
15Un gocciolar continuo in giorno di gran pioggia e una donna rissosa son cose che si somigliano.
16Kiu sxin retenas, tiu retenas venton Kaj volas kapti oleon per sia dekstra mano.
16Chi la vuol trattenere vuol trattenere il vento, e stringer l’olio nella sua destra.
17Fero akrigxas per fero, Kaj homon akrigas la rigardo de lia proksimulo.
17Il ferro forbisce il ferro; così un uomo ne forbisce un altro.
18Kiu gardas figarbon, tiu mangxos gxiajn fruktojn; Kaj kiu gardas sian sinjoron, tiu estos honorata.
18Chi ha cura del fico ne mangerà il frutto; e chi veglia sul suo padrone sarà onorato.
19Kiel en la akvo vizagxo speguligxas al vizagxo, Tiel la koro de homo estas kontraux alia koro.
19Come nell’acqua il viso risponde al viso, così il cuor dell’uomo risponde al cuore dell’uomo.
20SXeol kaj la abismo neniam satigxas; Kaj ankaux la okuloj de homo neniam satigxas.
20Il soggiorno dei morti e l’abisso sono insaziabili, e insaziabili son gli occhi degli uomini.
21Kiel fandujo por argxento kaj forno por oro, Tiel estas por homo la busxo de lia lauxdanto.
21Il crogiuolo è per l’argento, il forno fusorio per l’oro, e l’uomo è provato dalla bocca di chi lo loda.
22Se vi pistos malsagxulon en pistujo inter griajxo, Lia malsagxeco de li ne apartigxos.
22Anche se tu pestassi lo stolto in un mortaio in mezzo al grano col pestello, la sua follia non lo lascerebbe.
23Bone konu viajn sxafojn, Atentu viajn brutarojn.
23Guarda di conoscer bene lo stato delle tue pecore, abbi gran cura delle tue mandre;
24CXar ricxeco ne dauxras eterne, Kaj krono ne restas por cxiuj generacioj.
24perché le ricchezze non duran sempre, e neanche una corona dura d’età in età.
25Aperas herbo, montrigxas verdajxo, Kaj kolektigxas kreskajxoj de la montoj.
25Quando è levato il fieno, subito rispunta la fresca verdura e le erbe dei monti sono raccolte.
26SXafidoj estas, por vesti vin, Kaj kaproj, por doni al vi la eblon acxeti kampon.
26Gli agnelli ti dànno da vestire, i becchi di che comprarti un campo,
27Estas suficxe da kaprina lakto, por nutri vin, por nutri vian domon, Kaj por subteni la vivon de viaj servantinoj.
27e il latte delle capre basta a nutrir te, a nutrir la tua famiglia e a far vivere le tue serve.