¹Felicxa estas la homo, kiu ne iras laux konsilo de malpiuloj, Nek staras sur vojo de pekuloj, Nek sidas en kunsido de blasfemantoj;

¹Beato l’uomo che non cammina secondo il consiglio degli empi, che non si ferma nella via de’ peccatori, né si siede sul banco degli schernitori;

²Sed li nur havas deziron por la legxo de la Eternulo, Kaj pri Lia legxo li pensas tage kaj nokte.

²ma il cui diletto è nella legge dell’Eterno, e su quella legge medita giorno e notte.

³Kaj li estos kiel arbo, plantita apud akvaj torentoj, Donanta sian frukton en sia tempo, Kaj kies folio ne velkas; Kaj en cxio, kion li faras, li sukcesos.

³Egli sarà come un albero piantato presso a rivi d’acqua, il quale dà il suo frutto nella sua stagione, e la cui fronda non appassisce; e tutto quello che fa, prospererà.

⁴Ne tiel estas la malpiuloj; Sed ili estas kiel grenventumajxo, kiun disblovas la vento.

⁴Non così gli empi; anzi son come pula che il vento porta via.

⁵Tial ne staros fortike la malpiuloj cxe la jugxo, Nek la pekuloj en societo de piuloj.

⁵Perciò gli empi non reggeranno dinanzi al giudizio, né i peccatori nella raunanza dei giusti.

⁶CXar la Eternulo konas la vojon de piuloj; Sed la vojo de malpiuloj pereos.

⁶Poiché l’Eterno conosce la via de’ giusti, ma la via degli empi mena alla rovina.