¹Kanto-psalmo de Asaf. Ho Dio, ne silentu; Ne estu senparola kaj ne restu trankvila, ho Dio!

¹Canto. Salmo di Asaf. O Dio, non startene cheto; non rimaner muto ed inerte, o Dio!

²CXar jen Viaj malamikoj ekbruis, Kaj Viaj malamantoj levis la kapon.

²Poiché, ecco, i tuoi nemici si agitano rumorosamente, e quelli che t’odiano alzano il capo.

³Kontraux Via popolo ili sekrete konspiras, Kaj ili konsiligxas kontraux Viaj gardatoj.

³Tramano astuti disegni contro il tuo popolo, e si concertano contro quelli che tu nascondi presso di te.

⁴Ili diris:Ni iru, kaj ni ekstermu ilin el inter la popoloj, Ke oni ne plu rememoru la nomon de Izrael.

⁴Dicono: Venite, distruggiamoli come nazione, e il nome d’Israele non sia più ricordato.

⁵CXar ili unuanime interkonsentis, Ili faris interligon kontraux Vi:

⁵Poiché si son concertati con uno stesso sentimento, fanno un patto contro di te:

⁶La tendoj de Edom kaj la Isxmaelidoj, Moab kaj la Hagaridoj,

⁶le tende di Edom e gl’Ismaeliti; Moab e gli Hagareni;

⁷Gebal kaj Amon kaj Amalek, La Filisxtoj kun la logxantoj de Tiro;

⁷Ghebal, Ammon ed Amalek; la Filistia con gli abitanti di Tiro;

⁸Ankaux Asirio aligxis al ili Kaj farigxis helpo al la idoj de Lot. Sela.

⁸anche l’Assiria s’è aggiunta a loro; prestano il loro braccio ai figliuoli di Lot. Sela.

⁹Faru al ili, kiel al Midjan, Kiel al Sisera, kiel al Jabin cxe la torento Kisxon,

⁹Fa’ a loro come facesti a Midian, a Sisera, a Jabin presso al torrente di Chison,

¹⁰Kiuj estis ekstermitaj en En-Dor Kaj farigxis sterko por la tero.

¹⁰i quali furon distrutti a Endor, e serviron di letame alla terra.

¹¹Agu kun iliaj princoj kiel kun Oreb kaj Zeeb, Kaj kun cxiuj iliaj estroj kiel kun Zebahx kaj Calmuna,

¹¹Rendi i loro capi simili ad Oreb e Zeeb, e tutti i loro principi simili a Zeba e Tsalmunna;

¹²Kiuj diris:Ni ekposedu la logxejon de Dio!

¹²poiché dicono: Impossessiamoci delle dimore di Dio.

¹³Ho mia Dio, similigu ilin al turnigxanta polvo, Al pajlrestajxo antaux vento.

¹³Dio mio, rendili simili al turbine, simili a stoppia dinanzi al vento.

¹⁴Kiel fajro bruligas arbaron, Kaj kiel flamo bruldezertigas montojn,

¹⁴Come il fuoco brucia la foresta, e come la fiamma incendia i monti,

¹⁵Tiel pelu ilin per Via ventego, Kaj per Via fulmotondro ilin timigu.

¹⁵così perseguitali con la tua tempesta, e spaventali col tuo uragano.

¹⁶Plenigu ilian vizagxon per malhonoro, Por ke ili turnigxu al Via nomo, ho Eternulo.

¹⁶Cuopri la loro faccia di vituperio, onde cerchino il tuo nome, o Eterno!

¹⁷Ili estu hontigitaj kaj timigitaj por cxiam, Ili malhonorigxu kaj pereu.

¹⁷Siano svergognati e costernati in perpetuo, siano confusi e periscano!

¹⁸Kaj ili eksciu, ke Vi, kies nomo estas ETERNULO, Estas sola Plejaltulo super la tuta tero.

¹⁸E conoscano che tu, il cui nome e l’Eterno, sei il solo Altissimo sopra tutta la terra.