¹Alta kanto de Salomono.

¹Il Cantico de’ Cantici di Salomone.

²Ho, li kisu min per kisoj de sia busxo! CXar via amo estas pli bona, ol vino.

²Mi baci egli de’ baci della sua bocca!… poiché le tue carezze son migliori del vino.

³Ho, kiel bonodoras viaj aromajxoj! Via nomo similas al elversxita oleo; Tial la frauxlinoj amas vin.

³I tuoi profumi hanno un odore soave; il tuo nome è un profumo che si spande; perciò t’aman le fanciulle!

⁴Altiru min; ni postkuros vin. La regxo envenigu min en siajn cxambrojn; Ho, ni gxojos kaj gajigxos kun vi; Ni memoros vian amon pli, ol vinon; Sincere oni amas vin.

⁴Attirami a te! Noi ti correremo dietro! Il re m’ha condotta ne’ suoi appartamenti; noi gioiremo, ci rallegreremo a motivo di te; noi celebreremo le tue carezze più del vino! A ragione sei amato!

⁵Mi estas nigra, tamen beleta, Ho filinoj de Jerusalem, Kiel la tendoj de Kedar, Kiel la tapetoj de Salomono.

⁵Io son nera ma son bella, o figliuole di Gerusalemme, come le tende di Chedar, come i padiglioni di Salomone.

⁶Ne rigardu min, ke mi estas nigreta: La suno min brulkolorigis. La filoj de mia patrino koleris kontraux mi; Ili faris min gardistino de la vinbergxardenoj; Mian propran vinbergxardenon mi ne gardis.

⁶Non guardate se son nera; è il sole che m’ha bruciata; i figliuoli di mia madre si sono adirati contro di me; m’hanno fatta guardiana delle vigne, ma io, la mia vigna, non l’ho guardata.

⁷Diru al mi, ho vi, kiun mia animo amas, Kie vi pasxtas, kie vi ripozigas vian brutaron tagmeze: Kial mi similu al vagistino CXe la brutaroj de viaj kamaradoj?

⁷O tu che il mio cuore ama, dimmi dove meni a pascere il tuo gregge, e dove lo fai riposare sul mezzogiorno. Poiché, perché sarei io come una donna sperduta, presso i greggi de’ tuoi compagni?

⁸Se vi ne scias tion, ho belulino inter virinoj, Sekvu la pasxojn de la sxafaro, Kaj pasxtu viajn kapridojn cxe la tendoj de la pasxtistoj.

⁸Se non lo sai, o la più bella delle donne, esci e segui le tracce delle pecore, e fa’ pascere i tuoi capretti presso alle tende de’ pastori.

⁹Al la cxevalino en la cxaroj de Faraono Mi komparas vin, ho mia amatino.

⁹Amica mia io t’assomiglio alla mia cavalla che s’attacca ai carri di Faraone.

¹⁰Belaj estas viaj vangoj sub la orelringoj, Via kolo sub la lacxoj de perloj.

¹⁰Le tue guance son belle in mezzo alle collane, e il tuo collo è bello tra i filari di perle.

¹¹Orajn orelringojn ni faros al vi, Kun argxentaj enkrustajxoj.

¹¹Noi ti faremo delle collane d’oro con de’ punti d’argento.

¹²Dum la regxo sidas cxe la festotablo, Mia nardo bonodoras.

¹²Mentre il re è nel suo convito, il mio nardo esala il suo profumo.

¹³Kiel fasko de mirho, restanta inter miaj mamoj, Estas al mi mia amato.

¹³Il mio amico m’è un sacchetto di mirra, che passa la notte sul mio seno.

¹⁴Kiel floraro de kofero estas por mi mia amato, En la vinbergxardenoj de En-Gedi.

¹⁴Il mio amico m’è un grappolo di cipro delle vigne d’En-Ghedi.

¹⁵Ho, vi estas bela, mia amatino; ho, vi estas ja bela; Viaj okuloj estas kiel cxe kolomboj.

¹⁵Come sei bella, amica mia, come sei bella! I tuoi occhi son come quelli dei colombi.

¹⁶Ho, vi estas bela, mia amato, kaj cxarma; Nia lito estas kiel fresxaj herboj;

¹⁶Come sei bello, amico mio, come sei amabile! Anche il nostro letto è verdeggiante.

¹⁷La traboj de nia domo estas cedraj, Niaj cxevronoj estas abiaj.

¹⁷Le travi delle nostre case sono cedri, i nostri soffitti sono di cipresso.