1Kaj la Eternulo diris al Moseo:Ankoraux unu punon Mi venigos sur Faraonon kaj sur Egiptujon; post tio li forliberigos vin el cxi tie; kaj forliberigante, li tute elpelos vin el cxi tie.
1Li Kâcuaß Dios quixye re laj Moisés: —Jun chic li raylal tintakla saß xbên laj faraón joß cuiß anchal saß xbên li tenamit Egipto. Ut riqßuin aßan texcanab chi xic laj faraón. Aban moco caßaj cuiß ta texcanab chi xic, texrâlina chi junaj cua.
2Diru nun al la popolo, ke ili petu cxiu viro de sia proksimulo kaj cxiu virino de sia proksimulino vazojn argxentajn kaj vazojn orajn.
2Anakcuan tâyeheb re laj Israel nak xicakeb chixtzßâmanquil li cßaßak re ru yîbanbil riqßuin oro ut plata. Eb li cuînk teßxtzßâma riqßuineb li rech cuînkilal ut joßcan ajcuiß li ixk teßxtzßâma riqßuin li rech ixkilal, chan li Dios.
3Kaj la Eternulo donis al la popolo favoron cxe la Egiptoj; kaj ankaux Moseo estis tre granda homo en la lando Egipta, en la okuloj de la servantoj de Faraono kaj en la okuloj de la popolo.
3Li Kâcuaß Dios quixkßunobresi xchßôleb li tenamit Egipto ut queßxcßam rib saß usilal riqßuineb laj Israel. Ut eb laj cßanjel chiru laj faraón joß eb ajcuiß chixjunileb laj Egipto queßx-oxlokßi chic laj Moisés.
4Kaj Moseo diris:Tiel diris la Eternulo:En la mezo de la nokto Mi iros internen de Egiptujo.
4Ut laj Moisés quixye re laj faraón: —Joßcaßin xye li Kâcuaß Dios âcue. “Saß tuktu kßojyîn tincßut lin cuanquil saß li tenamit Egipto.
5Kaj mortos cxiu unuenaskito en la lando Egipta, de la unuenaskito de Faraono, kiu sidas sur sia trono, gxis la unuenaskito de la sklavino, kiu sidas malantaux la muelejo; kaj cxiu unuenaskito el la brutoj.
5Ut telajeßcâmk li xbêneb êralal. Mâ jun teßcolekß. Usta lâat aj faraón, kßaxal nim âcuanquil, tâcâmk li xbên âcualal. Ut teßcâmk ajcuiß xbên ralal lâ môs ixk li tîc mâcßaßeb xcuanquil. (Chixjunileb li xbên ralaleb laj Egipto talajeßcâmk, li cuanqueb xcuanquil ut li mâcßaßeb xcuanquil.) Ut talajeßcâmk ajcuiß chixjunil li xbên ral li quetômk.
6Kaj estos granda kriado en la tuta lando Egipta, tia, ke simila al gxi neniam estis kaj neniam plu estos.
6Saß li tenamit Egipto chixjunileb li cristian japjôkeb re chi yâbac xban xrahileb saß xchßôl. Mâ jun sut rabiom li yâbac chi joßcan chi moco tâabimânk mokon.
7Sed cxe cxiuj Izraelidoj ne movos hundo sian langon, nek kontraux homon, nek kontraux bruton; por ke vi sciu, kiel la Eternulo faras apartigon inter la Egiptoj kaj la Izraelidoj.
7Riqßuin aßan tâqßue retal nak eb laj Israel sicßbileb ru inban. Eb aßan mâcßaß teßxcßul, chi moco eb li xul. Chi tîc mâcßaß teßxcßul laj Israel. Chi moco li tzßiß teßcuobak,” chan li Dios.
8Kaj venos cxiuj viaj sklavoj al mi kaj terjxetigxos antaux mi, dirante:Eliru vi kaj la tuta popolo, kiu vin sekvas. Post tio mi eliros. Kaj li eliris for de Faraono kun granda kolero.
8Laj Moisés quixye ajcuiß re laj faraón: —Chixjunileb laj cßanjel châcuu teßcuulak cuiqßuin ut teßxcuikßib rib chicuu chixtzßâmanquil. Teßxye cue, “Bânu usilal, ayu lâat âcuochbeneb chixjunileb laj Israel.” Ut chirix aßan tinêlk saß êyânk, chan laj Moisés. Ut mâ caßchßin xjoskßil laj Moisés nak qui-el riqßuin laj faraón.
9Kaj la Eternulo diris al Moseo:Faraono vin ne auxskultos; por ke multigxu Miaj mirakloj en la lando Egipta.
9Junxil yebil chak re laj Moisés nak li Kâcuaß Dios quixye re: —Laj faraón incßaß tâabînk châcuu xban nak toj tincuaj tincßutbesi lin cuanquil chiruheb chixjunileb li tenamit Egipto.—Laj Moisés rochben laj Aarón sachba chßôlej li quilajeßxbânu chiru laj faraón. Aban li Kâcuaß Dios quixcacuubresi xchßôl laj faraón ut incßaß quixcanabeb chi êlc laj Israel saß li tenamit Egipto.
10Kaj Moseo kaj Aaron faris cxiujn tiujn miraklojn antaux Faraono; sed la Eternulo obstinigis la koron de Faraono, kaj li ne forliberigis la Izraelidojn el sia lando.
10Laj Moisés rochben laj Aarón sachba chßôlej li quilajeßxbânu chiru laj faraón. Aban li Kâcuaß Dios quixcacuubresi xchßôl laj faraón ut incßaß quixcanabeb chi êlc laj Israel saß li tenamit Egipto.