¹Kaj la du angxeloj venis Sodomon vespere, kaj Lot tiam sidis cxe la pordego de Sodom. Kiam Lot ilin ekvidis, li levigxis renkonte al ili kaj klinigxis vizagxaltere.

¹Nak ac oc re li kßojyîn, queßcuulac li cuib chi cuînk aran Sodoma. Aßaneb lix ángel li Dios. Laj Lot chunchu saß li oquebâl re li tenamit saß li naßajej li nequeßxchßutub cuiß ribeb li cristian. Nak quirileb li cuînk, quicuacli laj Lot chixcßulbaleb, quixcuikßib rib ut quixxulub lix jolom saß chßochß.

²Kaj li diris: Mi petas vin, sinjoroj, envenu en la domon de via sklavo kaj pasigu la nokton kaj lavu viajn piedojn, kaj vi levigxos matene kaj iros vian vojon. Kaj ili diris: Ne, ni pasigos la nokton sur la strato.

²Ut quixye reheb: —Ex Kâcuaß, bânuhomak li usilal. Yoßkeb saß li cuochoch ut aran tênumsi li kßojyîn. Aran naru têchßaj lê rok. Ut toj cuulaj ekßela texxic, chan. Eb aßan queßxye re: —Bantiox âcue. Mâchßißchßißi âcuib. Naru nococuar saß be, chanqueb.

³Kaj li tre petegis ilin, kaj ili direktis sin al li kaj envenis en lian domon; kaj li faris al ili festenon, kaj li bakis macojn, kaj ili mangxis.

³Abanan laj Lot quirelaji ruheb re nak teßxic saß rochoch toj retal queßxsume canâc. Nak queßoc saß li rochoch laj Lot quixyîb chi châbil lix tibeleb xcua. Quixyîb lix caxlan cua xcomon li incßaß nasipoß, ut queßcuaßac.

⁴Antaux ol ili kusxigxis, la homoj de la urbo, la homoj de Sodom, cxirkauxis la domon, de la junuloj gxis la maljunuloj, la tuta popolo, de cxiuj finoj.

⁴Toj mâjiß ajcuiß nequeßoc chi cuârc nak queßcuulac chixjunileb li cuînk aj Sodoma joß tîx ut joß sâj. Queßxsut li rochoch.

⁵Kaj ili vokis Loton, kaj diris al li: Kie estas la viroj, kiuj venis al vi dum la nokto? elirigu ilin al ni, por ke ni ilin ekkonu.

⁵Queßxjap re chixbokbal laj Lot ut queßxye re: —¿Bar cuanqueb li cuînk li xeßcßulun saß lâ cuochoch chiru li kßojyîn aßin? Isiheb chak chirix cab. Takaj tomâcobk riqßuineb, chanqueb.

⁶Kaj Lot eliris al ili antaux la sojlon, kaj la pordon li sxlosis post si.

⁶Laj Lot qui-el chirix cab chi âtinac riqßuineb ut quixtzßap li puerta chirix.

⁷Kaj li diris: Ho, miaj fratoj, ne agu malbone!

⁷Quixye reheb: —Tintzßâma usilal chêru, ex cuas cuîtzßin. Nimla mâc xbânunquil li cßaßru nequecßoxla. Mêbânu li mâusilal aßin.

⁸Jen mi havas du filinojn, kiuj ankoraux ne ekkonis viron; mi elirigos ilin al vi, kaj faru kun ili, kion vi deziras; nur al tiuj viroj nenion faru, cxar por tio ili venis sub la ombron de mia tegmento.

⁸Cuanqueb cuib inrabin mâjiß nequeßcuan riqßuin cuînk. Tincuisiheb chirix cab ut bânuhomak li cßaßru têraj riqßuineb. Caßaj cuiß li cuib chi ulaß, mâcßaß têbânu reheb, chan.

⁹Sed ili diris: Iru for! Kaj ili diris plue: Vi venis cxi tien kiel fremdulo, kaj vi volas jugxi! nun ni pli malbone agos kun vi, ol kun ili. Kaj ili tre insiste postulis de la viro, de Lot, kaj ili aliris, por elrompi la pordon.

⁹Eb laj Sodoma queßxye re: —Elen arin. Lâat chalenakat chak saß jalan tenamit ut anakcuan tâcuaj lâat tattaklânk ke. Anakcuan nabal chic li raylal tâcßul lâat chiru li teßxcßul eb aßan, chanqueb. Cßajoß nak queßjoskßoß saß xbên laj Lot. Queßjiloc chixcßatk re nak teßxcuek li puerta.

¹⁰Tiam tiuj viroj etendis siajn manojn kaj envenigis Loton al si en la domon, kaj la pordon ili sxlosis;

¹⁰Ut eb li cuînk li cuanqueb saß li cab saß junpât queßxquelo chi rukß laj Lot ut queßrocsi ut queßxtzßap li puerta.

¹¹kaj la homojn, kiuj estis antaux la sojlo de la domo, ili frapis per blindeco, de la malgrandaj gxis la grandaj, tiel ke tiuj lacigxis, sercxante la pordon.

¹¹Eb li cuib chi cuînk lix takl li Dios queßqßuehoc reheb chi mutzßîrc eb li cuînk li teßraj oc saß cab. Queßmutzßir li tîx joß eb ajcuiß li toj sâjeb. Ut eb li cuînk aßan queßlub chixsicßbal li puerta ut incßaß queßxtau.

¹²Kaj la viroj diris al Lot: Kiun vi havas cxi tie? bofilon, aux viajn filojn aux viajn filinojn, aux cxiun ajn, kiun vi havas en la urbo, elirigu ilin el cxi tiu loko;

¹²Ut eb li cuib chi cuînk queßxye re laj Lot: —¿Ma toj cuanqueb âcuechalal saß li tenamit aßin? Cui cuanqueb, isiheb saß li tenamit aßin. Cßameb lâ rabin ut lâ cualal ut lâ hiß ut ayu. Tâcßameb chi najt chixjunileb lâ cuechßalal li cuanqueb saß li tenamit.

¹³cxar ni ekstermos cxi tiun lokon, cxar granda farigxis ilia kriado antaux la Eternulo, kaj la Eternulo sendis nin, por gxin pereigi.

¹³Anakcuan oc ke chixsachbal ru chi junaj cua li tenamit aßin xban nak kßaxal xnumta li mâc xeßxbânu. Aßan aj e nak xoxtakla chak li Kâcuaß Dios chixsachbal ru li tenamit aßin, chanqueb.

¹⁴Kaj Lot eliris, kaj parolis kun siaj bofiloj, prenontaj liajn filinojn, kaj diris: Levigxu, eliru el cxi tiu loko, cxar la Eternulo pereigos la urbon. Sed liaj bofiloj rigardis lin kiel sxercanton.

¹⁴Ut laj Lot cô chixyebal reheb li cuînk li teßsumlâk cuiß lix rabin ut quixye reheb: —Elenkex saß li tenamit aßin ut ayukex chi najt xban nak li Kâcuaß Dios oc re chixsachbal ru li tenamit, chan. Abanan eb li cuînk aßan incßaß queßxpâb li cßaßru quixye laj Lot.

¹⁵Kiam levigxis la matenrugxo, la angxeloj rapidigis Loton, dirante: Levigxu, prenu vian edzinon kaj ambaux viajn filinojn, kiuj cxi tie trovigxas, por ke vi ne pereu pro la krimeco de la urbo.

¹⁵Nahiqßuicßnac ru li cutan nak eb li ángel queßxye re laj Lot: —Sêba âcuib, cßam lâ cuixakil joß eb ajcuiß lâ rabin. Elenkex saß junpât re nak incßaß texcâmk saß xyânkeb li tenamit aßin li oqueb re chixtojbal xmâqueb, chanqueb.

¹⁶Sed cxar li malrapidis, tial la viroj kaptis lian manon kaj la manon de lia edzino kaj la manojn de liaj du filinoj, pro kompato de la Eternulo al li, kaj ili elirigis lin kaj metis lin ekster la urbon.

¹⁶Ut laj Lot toj quibay chi êlc. Li Kâcuaß Dios quiril xtokßobâl ru laj Lot, joß ajcuiß lix comoneb. Ut eb li cuib chi cuînk queßxchap chi rukß laj Lot, joß eb ajcuiß lix rabin ut li rixakil. Queßisîc saß junpât saß li tenamit xbaneb lix takl li Dios.

¹⁷Kaj kiam ili elkondukis lin eksteren, ili diris al li: Savu vin pro via animo; ne rigardu malantauxen kaj haltu nenie en la tuta cxirkauxajxo; sur la monton savu vin, por ke vi ne pereu.

¹⁷Nak ac xeßel saß li tenamit li cuînk quixye reheb: —Âlinankex re nak texcolekß. Mex-iloc chêrix chi moco têxakab êrib saß li ru takßa. Tîc texxic toj saß li tzûl re nak incßaß tex-osokß, chan reheb.

¹⁸Kaj Lot diris al ili: Ho, ne, mia Sinjoro!

¹⁸Ut laj Lot quixye reheb: —Checuy inmâc, ex Kâcuaß. Incßaß nacuaj xic saß li tzûl.

¹⁹Jen Via sklavo placxis al Vi, kaj granda estas la favorkoreco, kiun Vi montris al mi, konservante la vivon al mia animo; sed mi ne povas savi min sur la monton, cxar povus trafi min malfelicxo kaj mi mortus.

¹⁹Lâex nabal li usilal xebânu cue. Joßcan nak xincoleß. Lâin incßaß nacuaj xic saß li tzûl. Mâre tincâmk ajcuiß aran.

²⁰Jen cxi tiu urbo estas suficxe proksima, por kuri tien, kaj gxi estas malgranda; mi savos min tien; gxi estas ja malgranda; kaj mia animo restos viva.

²⁰Ilomak. Aran cuan jun chßina tenamit. Aßan caßchßin ut nachß cuan. Choêcanab chi xic aran re nak tocolekß, chan laj Lot.

²¹Kaj Li diris al li: Jen Mi komplezos al vi ankaux en cxi tiu afero, kaj Mi ne renversos la urbon, pri kiu vi parolis.

²¹Jun reheb lix takl li Dios quichakßoc ut quixye re laj Lot: —Tinbânu li cßaßru xatzßâma. Incßaß tinsach ru li chßina tenamit li tâcuaj cuiß xic.

²²Rapide savu vin tien, cxar Mi nenion povas fari, gxis vi venos tien. Tial tiu urbo ricevis la nomon Coar.

²²Sêba âcuib. Ayu saß junpât. Lâin mâcßaß naru tinbânu cui mâjiß nequexcuulac aran, chan. Joßcan nak li tenamit aßan queßxqßue Zoar chokß xcßabaß.

²³La suno levigxis super la teron, kiam Lot venis Coaron.

²³Nak queßcuulac laj Lot saß li chßina tenamit Zoar, ac x-el chak li sakße.

²⁴Kaj la Eternulo pluvigis sur Sodomon kaj Gomoran sulfuron kaj fajron de la Eternulo el la cxielo.

²⁴Li Kâcuaß Dios toj saß choxa quixtakla chak li xam ut li azufre saß xbêneb li tenamit Sodoma ut Gomorra.

²⁵Kaj Li ruinigis tiujn urbojn kaj la tutan cxirkauxajxon kaj cxiujn logxantojn de la urboj kaj la kreskajxojn de la tero.

²⁵Ut queßsacheß chixjunil li tenamit. Queßosoß chi junaj cua li cristian li cuanqueb aran ut chixjunil li acuîmk. Queßosoß chi junaj cua chixjunil li cuan saß li ru takßa aßan.

²⁶Kaj lia edzino ekrigardis malantauxen, kaj sxi farigxis kolono el salo.

²⁶Li rixakil laj Lot qui-iloc chirix ut aran quicana chokß xpecal atzßam.

²⁷Kaj matene Abraham levigxis kaj iris al la loko, kie li estis starinta antaux la Eternulo;

²⁷Joß cuulajak chic laj Abraham cô cuißchic saß li naßajej li quiâtinâc cuiß xban li Kâcuaß.

²⁸kaj li ekrigardis en la direkto al Sodom kaj Gomora kaj al la tuta lando de la cxirkauxajxo, kaj li vidis, ke jen fumo levigxas de la tero kiel fumo el forno.

²⁸Laj Abraham qui-iloc saß li naßajej li queßcuan cuiß li tenamit Sodoma ut Gomorra. Ut aran quiril nak mâ caßchßin li sib nakßujujnac chi takecß. Chanchan jun nimla horno li yô xxamlel.

²⁹Kaj kiam Dio estis pereiganta la urbojn de la cxirkauxajxo, Li rememoris pri Abraham, kaj Li elirigis Loton el la mezo de la ruinigado, kiam Li estis ruiniganta la urbojn, en kiuj logxis Lot.

²⁹Li Kâcuaß Dios quixsach ruheb chi junaj cua chixjunil li tenamit li cuanqueb saß li ru takßa. Abanan quijulticoß re li cßaßru quixtzßâma laj Abraham. Joßcan nak quixcol laj Lot.

³⁰Kaj Lot eliris el Coar kaj eklogxis sur la monto, kaj liaj du filinoj kun li; cxar li timis logxi en Coar. Kaj li logxis en kaverno, li kaj liaj du filinoj.

³⁰Laj Lot quixucuac chi canâc saß li chßina tenamit Zoar. Joßcan nak cô chi cuânc saß li tzûl. Ut lix rabin cuib côeb chirix. Aran coxeßocak saß jun ochoch pec.

³¹Kaj la pli maljuna diris al la pli juna: Nia patro estas maljuna, kaj en la lando ne ekzistas viro, kiu envenus al ni laux la moro de la tuta tero;

³¹Saß jun li cutan eb lix rabin laj Lot yôqueb chi âtinac chi ribileb rib. Li asbej quixye re li rîtzßin: —Li kayucuaß yô chi tîxc. Ut arin mâ jun cuînk cuan re tosumlâk riqßuineb joß na-uxman yalak bar.

³²tial ni ebriigu nian patron per vino, kaj ni kusxu kun li, por ke ni aperigu de nia patro idaron.

³²Anakcuan takacaltesi li kayucuaß ut lâo tocuârk riqßuin re nak tâcuânk ralal xcßajol kiqßuin, chanqueb.

³³Kaj ili ebriigis sian patron per vino en tiu nokto; kaj venis la pli maljuna kaj kusxis kun sia patro; kaj li ne sciis, kiam sxi kusxigxis kaj kiam sxi levigxis.

³³Ut chiru li kßojyîn queßxqßue nabal li vino re ut aßan quicala. Ut li asbej quicuar riqßuin. Abanan lix yucuaß incßaß quixqßue retal nak quicuan riqßuin lix rabin xban lix calajic.

³⁴La morgauxan tagon la pli maljuna diris al la pli juna: Jen mi kusxis hieraux kun mia patro; ni ebriigu lin per vino ankaux en cxi tiu nokto, kaj vi venu, kusxu kun li, por ke ni aperigu de nia patro idaron.

³⁴Joß cuulajak chic li asbej quixye re li rîtzßin: —Chi kßek lâin xincuan riqßuin li kayucuaß. Anakcuan takacaltesi cuißchic re nak lâat chic tatcuânk riqßuin. Chi joßcan tâcuânk li ralal xcßajol li kayucuaß, chan re.

³⁵Kaj ili ankaux en cxi tiu nokto ebriigis sian patron per vino; kaj la pli juna iris kaj kusxis kun li; kaj li ne sciis, kiam sxi kusxigxis kaj kiam sxi levigxis.

³⁵Saß li kßojyîn aßan queßxcaltesi cuißchic lix yucuaßeb. Ut li îtzßinbej cô chi cuârc riqßuin. Abanan lix yucuaß incßaß quixqßue retal nak quicuan riqßuin lix rabin xban lix calajic.

³⁶Kaj ambaux filinoj de Lot gravedigxis de sia patro.

³⁶Ut lix rabin laj Lot chi xcaßbichaleb queßcana chi yaj aj ixk xban lix yucuaßeb.

³⁷Kaj la pli maljuna naskis filon, kaj sxi donis al li la nomon Moab; li estas la prapatro de la Moabidoj gxis nun.

³⁷Li asbej quicuan jun lix cßulaßal têlom. Aj Moab quixqßue chokß xcßabaß. Chalen anakcuan aßan lix xeßtônil yucuaßeb laj Moab.Joßcan ajcuiß li îtzßinbej quicuan ajcuiß jun lix cßulaßal têlom. Ut aj Ben-ammi quixqßue chokß xcßabaß. Chalen anakcuan aßan lix xeßtônil yucuaßeb laj Amón.

³⁸Kaj la pli juna ankaux naskis filon, kaj sxi donis al li la nomon Ben- Ami; li estas la prapatro de la Amonidoj gxis nun.

³⁸Joßcan ajcuiß li îtzßinbej quicuan ajcuiß jun lix cßulaßal têlom. Ut aj Ben-ammi quixqßue chokß xcßabaß. Chalen anakcuan aßan lix xeßtônil yucuaßeb laj Amón.