¹Estis homo sur la monto de Efraim; lia nomo estis Mihxa.

¹Quicuan jun li cuînk aj Micaía xcßabaß saß lix naßajeb li ralal xcßajol laj Efraín, li tzûl ru.

²Li diris al sia patrino:La mil kaj cent argxentaj moneroj, kiujn oni prenis de vi kaj pro kiuj vi malbenis antaux miaj oreloj, jen la argxento estas cxe mi; mi prenis gxin. Kaj lia patrino diris:Mia filo estu benata de la Eternulo.

²Laj Micaía quixye re lix naß: —Nak qui-elkßâc châcuu li jun mil riqßuin jun ciento chi tumin plata, lâat xatzßâma mâusilal saß xbên li ani qui-elkßan re. Lâin xin-elkßan re lâ tumin. Cueß li tumin cuan cuiqßuin. Anakcuan tinkßaxtesi âcue, chan. Ut li naßbej quixye: —Li Kâcuaß Dios taxak chi-osobtesînk âcue, chan.

³Kaj li redonis la mil kaj cent argxentajn monerojn al sia patrino. Kaj lia patrino diris:Mi dedicxis la argxenton al la Eternulo el mia mano por mia filo, por fari figuron kaj idolon; nun mi redonas gxin al vi.

³Ut laj Micaía quixkßaxtesi li tumin re lix naß. Ut li naßbej quixye: —Relic chi yâl nak li tumin ac xinkßaxtesi re li Kâcuaß saß xcßabaß lin yum re xyîbanquil indios. Tinqßue chi yîbâc indios cheß ut li ru yîbanbilak riqßuin plata, chan.

⁴Sed li redonis la argxenton al sia patrino. Lia patrino prenis ducent argxentajn monerojn kaj donis ilin al orfandisto, kaj li faris el tio figuron kaj idolon, kiu restis en la domo de Mihxa.

⁴Laj Micaía quixqßue li tumin re lix naß. Ut lix naß quixqßue cuib ciento li tumin plata re jun aj tenol chßîchß re nak tixyîb lix dios cheß ut tixletz li plata chiru. Ut li yîbanbil dios aßan quiqßueheß saß rochoch laj Micaía.

⁵Tiu homo Mihxa havis domon de dio; kaj li faris efodon kaj domajn diojn, kaj konsekris unu el siaj filoj, ke li estu por li pastro.

⁵Saß li rochoch laj Micaía quicuan jun li naßajej re xlokßoninquil lix dioseb. Quixyîb jun li efod ut quixyîbeb ajcuiß lix dios. Ut quixxakab jun li ralal chi cßanjelac chokß aj tij chiruheb li yîbanbil dios.

⁶En tiu tempo ne ekzistis regxo cxe Izrael; cxiu faradis tion, kio placxis al li.

⁶Saß eb li cutan aßan li junjûnk queßxbânu li cßaßru queßraj xbânunquil xban nak mâcßaß junak rey chi taklânc saß xbêneb.

⁷Estis junulo el Bet-Lehxem de Jehuda, el familio de Jehudaidoj, li estis Levido kaj logxis tie.

⁷Saß eb li cutan aßan jun li sâj cuînk aj levita cuan saß li tenamit Belén xcuênt Judá, usta aßan mâcuaß tzßakal ralal xcßajol laj Judá.

⁸Tiu homo iris el la urbo, el Bet-Lehxem de Jehuda, por eklogxi tie, kie li trovos oportune. Kaj li venis dum sia vojirado sur la monton de Efraim al la domo de Mihxa.

⁸Li sâj cuînk aßan qui-el Belén ut yô chixsicßbal lix naßaj re tâcuânk cuiß. Nak yô chixsicßbal lix naßaj, quicuulac saß li rochoch laj Micaía li cuan saß lix naßajeb li ralal xcßajol laj Efraín, li tzûl ru.

⁹Kaj Mihxa diris al li:De kie vi venas? Kaj tiu diris al li:Mi estas Levido el Bet-Lehxem de Jehuda, kaj mi iras, por eklogxi tie, kie mi trovos oportune.

⁹Laj Micaía quixpatzß re: —¿Bar xatchal chak? chan. Li sâj cuînk quixye re: —Lâin laj levita. Xinchal chak Belén xcuênt Judá. Yôquin chixsicßbal junak innaßaj re tincuânk cuiß, chan.

¹⁰Tiam Mihxa diris al li:Restu cxe mi kaj estu por mi patro kaj pastro, kaj mi donados al vi po dek argxentaj moneroj cxiujare kaj necesajn vestojn kaj mangxajxon. Kaj la Levido iris.

¹⁰Laj Micaía quixye re: —Canâkat cuiqßuin. Lâat tatcßanjelak chicuu chokß aj tij ut tâqßue innaßleb joß junak yucuaßbej. Tinqßue âcue lajêb chi tumin plata rajlal chihab ut tinqßue âcuakß ut tinqßue âtzacaêmk, chan laj Micaía.

¹¹Kaj la Levido konsentis resti cxe tiu homo, kaj la junulo estis por li kiel unu el liaj filoj.

¹¹Quixcßul xchßôl laj levita ut quicana aran joß jun reheb li ralal laj Micaía.

¹²Kaj Mihxa konsekris la Levidon, kaj la junulo farigxis por li pastro kaj logxis en la domo de Mihxa.

¹²Laj Micaía quixxakab li sâj cuînk chi cßanjelac chokß aj tij. Ut li sâj cuînk quicana chi cuânc saß rochoch laj Micaía.Laj Micaía quixye: —Anakcuan li Kâcuaß tâosobtesînk cue xban nak jun aj levita yô chi cßanjelac chicuu joß aj tij, chan.

¹³Kaj Mihxa diris:Nun mi scias, ke la Eternulo bonfaros al mi, cxar Levido farigxis por mi pastro.

¹³Laj Micaía quixye: —Anakcuan li Kâcuaß tâosobtesînk cue xban nak jun aj levita yô chi cßanjelac chicuu joß aj tij, chan.