¹CXar mi ne volas, fratoj, ke vi ne sciu, ke niaj prapatroj estis cxiuj sub la nubo, kaj cxiuj trairis la maron;

¹Brāļi, es negribu atstāt jūs neziņā, ka mūsu tēvi visi bija zem padebess un visi gāja caur jūru,

²kaj cxiuj baptigxis en Moseon en la nubo kaj en la maro;

²Un padebesī, un jūrā visi ir kristīti Mozū,

³kaj cxiuj mangxis la saman spiritan mangxajxon;

³Un visi ēda to pašu garīgo barību,

⁴kaj cxiuj trinkis la saman spiritan trinkajxon; cxar ili trinkis el spirita roko, kiu ilin sekvis; kaj la roko estis Kristo.

⁴Un visi dzēra to pašu garīgo dzērienu (viņi dzēra no garīgās klints, kas tiem sekoja), bet klints bija Kristus;

⁵Tamen la plejmulto el ili ne placxis al Dio; ili ja disjxetigxis en la dezerto.

⁵Tomēr daudzi no viņiem Dievam nepatika; un viņi gāja bojā tuksnesī.

⁶Sed tio okazis kiel ekzemploj por ni, por ke ni ne deziregu malbonajxojn, kiel ili ankaux deziregis.

⁶Bet tas viss notika mums par brīdinājumu, lai mēs nekārotu pēc ļauna, kā viņi ir kārojuši;

⁷Kaj vi ne estu idolanoj, kiel estis kelkaj el ili; kiel estas skribite:La popolo sidigxis, por mangxi kaj trinki, kaj ili levigxis, por ludi.

⁷Un netopiet elku kalpi kā daži no viņiem, kā ir rakstīts: Šī tauta apsēdās, lai ēstu un dzertu, un piecēlās, lai dejotu. (2.Moz.32,6)

⁸Kaj ni ne malcxastadu, kiel kelkaj el ili faris, kaj falis en unu tago dudek tri mil.

⁸Un nenodosimies netiklībai, kā daži no viņiem bija nodevušies, un vienā dienā krita divdesmit trīs tūkstoši.

⁹Kaj ni ne incitu la Eternulon, kiel kelkaj el ili incitis, kaj pereis per serpentoj.

⁹Un nekārdināsim Kristu, kā daži no tiem kārdinājuši, un viņi gāja bojā no čūskām.

¹⁰Kaj vi ne murmuru, kiel kelkaj el ili murmuris, kaj pereis per la ekstermanto.

¹⁰Un nekurniet, kā daži no tiem kurnējuši un gāja bojā no postītāja.

¹¹Tio okazis al ili kiel ekzemploj, kaj gxi estas skribita kiel admono por ni, sur kiujn venis la finoj de la mondagxoj.

¹¹Tas viss viņiem noticis mācībai, bet mums, kas dzīvojam pēdējos mūžos, tas uzrakstīts brīdinājumam.

¹²Tiu do, kiu opinias, ke li staras, sin gardu, por ke li ne falu.

¹²Tātad, kas sevī iedomājas, ka viņš stāv, lai pielūko, ka nekrīt!

¹³Nenia tento vin prenis, krom laux homa forto; sed fidela estas Dio, kiu ne lasos vin esti tentataj super via forto; sed kune kun la tento ankaux faros la forkurejon, por ke vi povu gxin elporti.

¹³Kārdinājumi lai jums neuzbrūk, izņemot cilvēcīgos! Bet Dievs ir uzticīgs. Viņš neļaus jūs kārdināt pāri jūsu spējām, bet reizē ar kārdinājumu dos izturību, lai jūs varētu pastāvēt.

¹⁴Tial, miaj amataj, forsavu vin de idolservado.

¹⁴Tāpec, mani mīļie, bēdziet no kalpošanas elkiem!

¹⁵Mi parolas kiel al sagxuloj; vi jugxu tion, kion mi diras.

¹⁵Es runāju kā saprātīgiem. Jūs paši apsveriet, ko es saku!

¹⁶CXu ne estas la kaliko de beno, kiun ni benas, partopreno en la sango de Kristo? CXu ne estas la pano, kiun ni dispecigas, partopreno en la korpo de Kristo?

¹⁶Svētības biķeris, ko svētījam, vai tas nav savienošanās ar Kristus asinīm? Un maize, ko laužam, vai tā nav kopība ar Kunga miesu?

¹⁷pro tio, ke ni, kiuj estas multaj, estas unu pano, unu korpo; cxar ni cxiuj prenas parton el la unu pano.

¹⁷Kā viena maize, tā mēs daudzi esam viena miesa, visi, kas ir šīs vienas maizes līdzdalībnieki.

¹⁸Rigardu Izraelon laux la karno:cxu ne estas tiuj, kiuj mangxas la oferojn, partoprenantoj en la altaro?

¹⁸Skatiet Izraēli pēc miesas: vai tie, kas ēd upurdāvanas, neņem līdzdalību pie altāra?

¹⁹Kion do mi diras? ke idoloferitajxo estas io, aux ke idolo estas io?

¹⁹Vai tad es saku, ka elkupuris kas ir, vai ka elki kas ir?

²⁰Sed mi diras, ke tion, kion oferas la nacianoj, ili oferas al demonoj, kaj ne al Dio; kaj mi ne volas, ke vi partoprenu kun demonoj.

²⁰Bet ko pagāni upurē, to viņi upurē ļaunajiem gariem, bet ne Dievam. Bet es negribu, ka jūs būtu ļauno garu līdzdalībnieki.

²¹Vi ne povas trinki la kalikon de la Sinjoro kaj la kalikon de demonoj; vi ne povas partopreni cxe la tablo de la Sinjoro kaj cxe la tablo de demonoj.

²¹Jūs nevarat būt Kunga galda un ļauno garu galda dalībnieki.

²²Aux cxu ni jxaluzigas la Sinjoron? cxu ni estas pli fortaj ol li?

²²Vai mēs lai izaicinām Kungu? Vai mēs esam varenāki par Viņu? Viss man ir atļauts, bet ne viss ir noderīgs.

²³CXio estas permesata; sed ne cxio estas oportuna. CXio estas permesata; sed ne cxio edifas.

²³Viss man ir atļauts, bet ne viss ceļ.

²⁴Neniu celu sian bonon, sed cxiu la bonon de sia proksimulo.

²⁴Neviens lai nemeklē savu, bet cita labumu!

²⁵Kion oni vendas en la bucxejo, cxion mangxu, demandante nenion pro konscienco;

²⁵Visu, ko pārdod gaļas tirgū, ēdiet, nekā nejautādami sirdsapziņas dēļ!

²⁶cxar al la Eternulo apartenas la tero, kaj cxio, kio gxin plenigas.

²⁶Kungam pieder zeme un tās pārpilnība. (Ps 23,1)

²⁷Se iu el la nekredantoj invitas vin al festeno, kaj vi volas iri, kion oni metas antaux vi, cxion mangxu, demandante nenion pro konscienco.

²⁷Ja kāds no neticīgajiem jūs aicina un jūs gribat iet, tad ēdiet visu, ko ceļ jums priekšā, nekā netaujādami sirdsapziņas dēļ!

²⁸Sed se iu diras al vi:CXi tio estas oferitajxo-ne mangxu, pro la montrinto, kaj pro konscienco:

²⁸Bet ja kāds jums sacītu: Tas tika upurēts elkiem, tad neēdiet tā dēļ, kas jums aizrādīja, un sirdsapziņas dēļ.

²⁹konscienco, mi diras, ne via propra, sed de la alia; cxar kial mia libereco estus jugxata per alia konscienco?

²⁹Tomēr es nedomāju tavu, bet tā otra sirdsapziņu. Jo kāpēc lai sveša sirdsapziņa spriestu tiesu par manu brīvību?

³⁰Se mi danke partoprenas, kial mi estus mallauxdata pri tio, pro kio mi donas dankon?

³⁰Ja es pateikdamies piedalos, kāpēc tad tieku zaimots par to, par ko es pateicos?

³¹CXu do vi mangxas, aux trinkas, aux kion ajn vi faras, faru cxion por la gloro de Dio.

³¹Tātad, vai jūs ēdat, vai dzerat, vai citu ko darāt, visu dariet Dieva godam!

³²Ne metu faligilon, cxu por Judoj, aux por Grekoj, aux por la eklezio de Dio;

³²Neesiet piedauzība ne jūdiem, ne pagāniem, ne Dieva Baznīcai,

³³tiel same, kiel mi ankaux placxas al cxiuj en cxio, celante ne mian propran utilon, sed la utilon de la multaj, por ke ili savigxu.

³³Tā kā arī es visiem visumā esmu tīkams, nemeklēdams savu, bet daudzu labumu, lai tie tiktu izglābti.