1Kaj plue parolis Elihu, kaj diris:
1¶ I korero ano a Erihu, i mea,
2Atendu ankoraux iom; mi montros al vi, CXar mi havas ankoraux kion paroli pro Dio.
2Tukua ahau, kia iti nei, a ka whakaatu ahau ki a koe; he kupu ano hoki aku mo ta te Atua.
3Mi prenos mian scion de malproksime, Kaj mi montros, ke mia Kreinto estas prava.
3Ka tikina atu e ahau toku mohio i tawhiti, ka whakatikaia e ahau ta toku Kaihanga.
4CXar vere miaj vortoj ne estas mensogaj; Homo sincera estas antaux vi.
4E kore rawa hoki aku kupu e teka: tenei kei a koe te tangata kua tino nui tona matauranga.
5Vidu, Dio estas potenca, kaj tamen Li neniun malsxatas; Li estas potenca per la forto de la koro.
5¶ Nana, he pakari te Atua, e kore ano ia e whakahawea: pakari tonu te kaha o tona matauranga.
6Al malpiulo Li ne permesas vivi, Kaj al mizeruloj Li donas justecon.
6E kore te tangata kino e whakaorangia e ia; mana te hunga mate e whiwhi ai ki nga mea e tika ana ma ratou.
7Li ne forturnas de virtuloj Siajn okulojn, Sed kun regxoj sur trono Li sidigas ilin por cxiam, Por ke ili estu altaj.
7E kore e mutu tana titiro ki te tangata tika; engari ka whakanohoia ngatahitia ratou e ia me nga kingi ki runga ki te torona ake ake, a ka whakanekehia ake hoki ratou.
8Kaj se ili estas ligitaj per cxenoj, Malliberigitaj mizere per sxnuroj,
8Ki te mea kua herea ratou ki te mekameka, mau pu i te rahiri, ara i nga mate,
9Tiam Li montras al ili iliajn farojn kaj kulpojn, Kiel grandaj ili estas.
9Na ka whakakitea e ia ki a ratou ta ratou mahi, me o ratou he, i mea ai ratou i nga mea whakapehapeha.
10Li malfermas ilian orelon por la moralinstruo, Kaj diras, ke ili deturnu sin de malbonagoj.
10Ka whakapuaretia ano e ia o ratou taringa ki te ako, a ka ki kia hoki i te kino.
11Se ili obeas kaj servas al Li, Tiam ili finas siajn tagojn en bono Kaj siajn jarojn en stato agrabla;
11Ki te rongo ratou, a ka mahi ki a ia, ka pau o ratou ra i runga i te pai, o ratou tau i runga i nga ahuareka.
12Sed se ili ne obeas, Tiam ili pereas per glavo Kaj mortas en malprudento.
12Otira ki te kore ratou e rongo, ka ngaro ratou i te hoari, hemo iho ratou, kahore hoki he matauranga.
13La hipokrituloj portas en si koleron; Ili ne vokas, kiam Li ilin ligis;
13Ko te hunga whakaponokore o ratou ngakau, puranga rawa i a ratou te riri; kahore a ratou karanga awhina ina herea ratou e ia.
14Ilia animo mortas en juneco, Kaj ilia vivo pereas inter la malcxastuloj.
14Ka mate ratou i te taitamarikitanga, a ka ngaro to ratou ora i roto i te hunga poke.
15Li savas la suferanton en lia mizero, Kaj per la sufero Li malfermas ilian orelon.
15¶ Ko tana he whakaora i te rawakore ina mate, e whakapuaretia ana e ia o ratou taringa ina tukinotia.
16Ankaux vin Li elkondukus el la suferoj En spacon vastan, kie ne ekzistas premateco; Kaj vi havus pacon cxe via tablo, plena de grasajxoj.
16Ae ra, me koe ano, tera koe e riro i a ia i roto i te kuititanga ki te wahi whanui; a ki tonu i te ngako te mea e whakatakotoria ki runga ki tau tepu.
17Sed vi farigxis plena de kulpoj de malvirtulo; Kulpo kaj jugxo tenas sin kune.
17Otiia ki tonu koe i te tikanga a te tangata kino; a mau pu koe i nga tikanga, i te whakarite whakawa.
18Via kolero ne forlogu vin al mokado, Kaj grandeco de elacxeto ne deklinu vin.
18Na i te mea he riri tenei, kia tupato kei riro koe i te nui o au rawa; aua hoki koe e whakapeautia e te nui o te utu.
19CXu Li atentos vian ricxecon? Ne, nek oron, nek forton aux potencon.
19E ranea ranei ou rawa, e kore ai koe e taka he? nga uaua katoa ranei o tou kaha?
20Ne strebu al tiu nokto, Kiu forigas popolojn de ilia loko.
20Kaua e hiahiatia te po, te wa e riro ai nga tangata i runga i to ratou whai.
21Gardu vin, ne klinigxu al malpieco; CXar tion vi komencis pro la mizero.
21Kia tupato, kaua e tahuri ki te kino; ki tau hoki he pai ake tenei i nga mate.
22Vidu, Dio estas alta en Sia forto. Kiu estas tia instruanto, kiel Li?
22Nana, ko te Atua, ko tona kaha hei whakanui, ko wai te kaiwhakaako hei rite mona?
23Kiu povas preskribi al Li vojon? Kaj kiu povas diri:Vi agis maljuste?
23Ko wai te kaitohutohu i te ara mona? Ko wai hei mea, Kua he tau mahi?
24Memoru, ke vi honoru Liajn farojn, Pri kiuj kantas la homoj.
24¶ Kia mahara kia whakanuia e koe tana mahi, e waiatatia nei e te tangata.
25CXiuj homoj ilin vidas; Homo rigardas ilin de malproksime.
25Kua tirohia nei e nga tangata katoa e matakitakina mai nei e te tangata i tawhiti.
26Vidu, Dio estas granda kaj nekonata; La nombro de Liaj jaroj estas neesplorebla.
26Nana, he nui te Atua, e kore ano e mohiotia e tatou; e kore ano hoki te maha o ona tau e taea te rapu atu.
27Kiam Li malgrandigas la gutojn de akvo, Ili versxigxas pluve el la nebulo;
27Ko ia nei hei ngongo ake i nga pata wai, ka tauia i tona kohu hei awha:
28Versxigxas la nuboj Kaj gutas sur multe da homoj.
28Ka ringihia iho nei e nga kapua, a ka maturuturu nui ki runga ki te tangata.
29Kaj kiam Li intencas etendi la nubojn Kiel tapisxojn de Sia tendo,
29Ae ra, e mohiotia ana ranei e tetahi nga horahanga o nga kapua, te ngangau o tona tapenakara?
30Tiam Li etendas sur ilin Sian lumon Kaj kovras la radikojn de la maro.
30Nana, e horahia ana e ia tona marama a tawhio noa i a ia; e hipokina ana hoki e ia te takere o te moana.
31CXar per ili Li jugxas la popolojn Kaj donas ankaux mangxajxon abunde.
31Ko ana mea hoki ena hei whakawa mo nga iwi, nui tonu te kai e homai ana e ia.
32Per la manoj Li kovras la lumon Kaj ordonas al gxi aperi denove.
32E hipokina ana e ia ona ringa ki te uira, a whakahaua iho e ia te wahi e pa atu ai.
33Antauxdiras pri gxi gxia bruo, Kaj ecx la brutaroj, kiam gxi alproksimigxas.
33Hei kaiwhakaatu i a ia tona haruru, e waitohu ana hoki ki nga kararehe i te tupuhi meake puta mai.