¹Kanto de suprenirado. Kiam la Eternulo revenigis la forkaptitojn al Cion, Tiam ni estis kiel songxantoj.

¹En sang ved festreisene. Da Herren lot Sions fanger vende tilbake, var vi som drømmende;

²Tiam nia busxo estis plena de gajeco, Kaj nia lango plena de kantado; Tiam oni diris inter la popoloj: Ion grandan la Eternulo faris por cxi tiuj.

²da fyltes vår munn med latter, og vår tunge med jubel, da sa de iblandt hedningene: Store ting har Herren gjort imot disse.

³Ion grandan la Eternulo faris por ni: Ni gxojas.

³Store ting har Herren gjort imot oss; vi blev glade.

⁴Revenigu, ho Eternulo, niajn forkaptitojn, Kiel riveretojn en sudan landon.

⁴Herre, la våre fanger vende tilbake likesom bekker i sydlandet*! / {* likesom disse efter å ha vært uttørket i heten atter fylles når Herren sender regn.}

⁵Kiuj semas kun larmoj, Tiuj rikoltos kun kanto.

⁵De som sår med gråt, skal høste fryderop.

⁶Iras kaj ploras la portanto de semotajxo; Venos kun kanto la portanto de siaj garboj.

⁶De går gråtende og bærer den de strør ut; de kommer hjem fryderop og bærer sine kornbånd.