1Verko de David. Gardu min, ho Dio, cxar mi rifugxas cxe Vi.
1En gyllen sang av David. Bevar mig, Gud! for jeg tar min tilflukt til dig.
2Mi diris al la Eternulo:Vi estas mia Sinjoro; Mi ne havas alian bonon krom Vi.
2Jeg sier til Herren: Du er min Herre; jeg har intet gode utenfor dig -
3Al la sanktuloj, kiuj estas sur la tero, Kaj al la majestuloj iras mia tuta deziro.
3idet jeg holder mig til de hellige som er i landet, og de herlige i hvem jeg har all min lyst.
4Multigxos la malgxojoj de tiuj, kiuj sekvis alian; Mi ne versxos iliajn sangajn versxoferojn Kaj ne metos iliajn nomojn en mian busxon.
4Mange sorger skal de ha som kjøper sig andre*; jeg vil ikke utgyde deres** drikkoffere av blod og ikke ta deres navn på mine leber***. / {* d.e. andre guder.} / {** d.e. avgudenes.} / {*** 2MO 23, 13.}
5La Eternulo estas mia sorta parto kaj kaliko; Vi subtenas mian sorton.
5Herren er min tilfalne del og mitt beger; du gjør min lodd herlig.
6Loto agrabla trafis min, CXarma estas mia heredo.
6En lodd er tilfalt mig som er liflig, og en arv som behager mig.
7Mi gloras la Eternulon, kiu konsilas min; Ecx en la nokto instruas min mia internajxo.
7Jeg vil love Herren, som gav mig råd; også om nettene minner mine nyrer mig om det.
8CXiam mi vidas la Eternulon antaux mi; CXar Li estas cxe mia dekstra mano, mi ne falos.
8Jeg setter alltid Herren for mig; for han er ved min høire hånd, jeg skal ikke rokkes.
9Tial gxojas mia koro, ravigxas mia animo; Ecx mia karno ripozas senzorge.
9Derfor gleder mitt hjerte sig, og min ære* fryder sig; også mitt kjød skal bo i trygghet. / {* d.e. sjel.}
10CXar Vi ne lasos mian animon al SXeol; Vi ne permesos, ke Via sanktulo forputru.
10For du skal ikke overlate min sjel til dødsriket, du skal ikke la din hellige se forråtnelse.
11Vi konigos al mi la vojon de la vivo; Multe da gxojoj estas antaux Vi, CXarmoj estas en Via dekstra mano eterne.
11Du skal kunngjøre mig livets vei; gledes fylde er for ditt åsyn, livsalighet ved din høire hånd evindelig.