¹Al la hxorestro. Por sxosxanoj. De David. Savu min, ho Dio; CXar la akvoj venis gxis mia animo.

¹Til sangmesteren; efter "Liljer"*; av David. / {* SLM 45, 1.}

²Mi profundigxis en profundan marcxon, kaj mi ne havas, sur kio stari; Mi enfalis en la profundon de la akvo, kaj la fluo min forportas.

²Frels mig, Gud, for vannene er kommet inntil sjelen.

³Mi senfortigxis de mia kriado, sekigxis mia gorgxo; Lacigxis miaj okuloj de la atendado de mia Dio.

³Jeg er sunket ned i bunnløst dynd, hvor der intet fotfeste er; jeg er kommet i dype vann, og strømmen slår over mig.

⁴Pli multaj ol la haroj de mia kapo estas miaj senkauxzaj malamantoj; Fortigxis miaj premantoj, miaj maljustaj malamikoj; Kion mi ne rabis, tion mi devas fordoni.

⁴Jeg har ropt mig trett, min strupe brenner; mine øine er borttæret idet jeg venter på min Gud.

⁵Ho Dio, Vi scias mian malsagxecon; Kaj miaj kulpoj ne estas kasxitaj por Vi.

⁵Flere enn hårene på mitt hode er de som hater mig uten årsak; tallrike er de som vil forderve mig, mine fiender uten grunn; det jeg ikke har røvet, skal jeg nu gi tilbake.

⁶Ne hontigxu per mi tiuj, kiuj esperas al Vi, ho mia Sinjoro, Eternulo Cebaot! Ne hontigxu per mi tiuj, kiuj Vin sercxas, ho Dio de Izrael!

⁶Gud, du kjenner min dårskap, og all min syndeskyld er ikke skjult for dig.

⁷CXar pro Vi mi portas malhonoron, Honto kovras mian vizagxon.

⁷La dem ikke bli til skamme ved mig, de som bier efter dig, Herre, Herre, hærskarenes Gud! La dem ikke bli til spott ved mig, de som søker dig, Israels Gud!

⁸Mi farigxis fremda por miaj fratoj, Nekonato por la filoj de mia patrino.

⁸For for din skyld bærer jeg vanære, dekker skam mitt åsyn.

⁹CXar fervoro pri Via domo min konsumis, Kaj la insultoj de Viaj insultantoj falis sur min.

⁹Jeg er blitt fremmed for mine brødre og en utlending for min mors barn.

¹⁰Kaj mi ploras, mia animo estas en fasto, Kaj pri tio oni min hontigas.

¹⁰For nidkjærhet for ditt hus har fortært mig, og deres hån som håner dig, er falt på mig.

¹¹Kiel veston mi metis sur min sakon, Kaj mi farigxis moka ekzemplo por ili.

¹¹Og min sjel gråt mens jeg fastet, og det blev mig til spott.

¹²Parolas pri mi la sidantoj cxe la pordego, Kaj la drinkantoj kantas pri mi.

¹²Og jeg gjorde sekk til mitt klædebon, og jeg blev dem til et ordsprog.

¹³Kaj mi pregxas al Vi, ho Eternulo, en favora tempo; Ho Dio, pro Via granda boneco respondu al mi per Via vera helpo.

¹³De som sitter i porten, snakker om mig, og de som drikker sterk drikk, synger om mig.

¹⁴Eligu min el la sxlimo, ke mi ne dronu; Mi estu savita kontraux miaj malamantoj kaj el profunda akvo.

¹⁴Men jeg kommer med min bønn til dig, Herre, i nådens tid, Gud, for din megen miskunnhet; svar mig med din frelsende trofasthet!

¹⁵Ne fortiru min fluo de la akvo, Ne englutu min profundo, Kaj abismo ne fermu super mi sian busxon.

¹⁵Redd mig ut av dyndet og la mig ikke synke! La mig bli reddet fra dem som hater mig, og fra de dype vann!

¹⁶Auxskultu min, ho Eternulo, cxar bona estas Via favorkoreco; Laux Via kompatemeco turnu Vin al mi.

¹⁶La ikke vannstrømmen slå over mig og ikke dypet sluke mig, og la ikke brønnen lukke sitt gap over mig!

¹⁷Kaj ne kasxu antaux Via sklavo Vian vizagxon, cxar mi suferas; Rapidu, auxskultu min.

¹⁷Svar mig, Herre, for din miskunnhet er god; vend dig til mig efter din store barmhjertighet!

¹⁸Alproksimigxu al mia animo, savu gxin; Spite miajn malamikojn liberigu min.

¹⁸Og skjul ikke ditt åsyn for din tjener, for jeg er i nød; skynd dig å svare mig!

¹⁹Vi scias mian malhonoron kaj mian honton kaj mian mokatecon; Antaux Vi estas cxiuj miaj premantoj.

¹⁹Kom nær til min sjel, forløs den, frels mig for mine fienders skyld!

²⁰Honto rompis mian koron, kaj mi senfortigxis; Mi atendis kompatantojn, sed ili forestis; Konsolantojn, sed mi ne trovis.

²⁰Du kjenner min spott og min skam og min vanære; alle mine motstandere er for ditt åsyn.

²¹Kaj ili donis al mi por mangxo galon, Kaj en mia soifo ili trinkigis al mi vinagron.

²¹Spott har brutt mitt hjerte, så jeg er syk, og jeg ventet på medynk, men der var ingen, på trøstere, men jeg fant ikke nogen.

²²Ilia tablo antaux ili farigxu reto, Kaj ilia prospero farigxu kaptilo.

²²De gav mig galle å ete, og for min tørst gav de mig eddik å drikke.

²³Mallumigxu iliaj okuloj, ke ili ne vidu; Kaj iliajn lumbojn malfortigu por cxiam.

²³La deres bord bli til en strikke for deres åsyn og til en snare for dem når de er trygge!

²⁴Versxu sur ilin Vian furiozon, Kaj la flamo de Via kolero ilin ataku.

²⁴La deres øine formørkes, så de ikke ser, og la deres lender alltid vakle!

²⁵Ilia logxejo dezertigxu, En iliaj tendoj ne ekzistu logxanto.

²⁵Utøs din harme over dem, og la din brennende vrede nå dem!

²⁶CXar tiun, kiun Vi frapis, ili persekutas, Kaj la suferojn de Viaj batitoj ili rakontas.

²⁶Deres bolig bli øde, ei være der nogen som bor i deres telt!

²⁷Aldonu kulpon al ilia kulpo, Ke ili ne atingu Vian bonecon.

²⁷For den du har slått, forfølger de, og de forteller om deres smerte som du har stunget.

²⁸Ili estu elstrekitaj el la libro de vivantoj, Kaj ili ne estu skribitaj kune kun virtuloj.

²⁸La dem legge skyld til sin skyld, og la dem ikke komme til din rettferdighet!

²⁹Sed mi estas malricxa kaj suferanta; Via helpo min defendu, ho Dio.

²⁹La dem bli utslettet av de levendes bok, og la dem ikke bli innskrevet med de rettferdige!

³⁰Mi gloros la nomon de Dio per kanto, Kaj mi rakontos en danko Lian grandecon.

³⁰Men jeg er elendig og full av pine; la din frelse, Gud, føre mig i sikkerhet!

³¹Kaj gxi estos pli agrabla al la Eternulo, Ol bovo aux bovido kun kornoj kaj fendohavaj hufoj.

³¹Jeg vil love Guds navn med sang og ophøie ham med lovprisning,

³²Vidos humiluloj kaj gxojos! Ho sercxantoj de Dio, via koro revivigxu.

³²og det skal behage Herren bedre enn en ung okse med horn og klover.

³³CXar la Eternulo auxskultas humilulojn, Kaj Siajn malliberulojn Li ne malsxatas.

³³Når saktmodige ser det, skal de glede sig; I som søker Gud, eders hjerte leve!

³⁴Gloru Lin la cxielo kaj la tero, La maroj, kaj cxio, kio en ili movigxas.

³⁴For Herren hører på de fattige, og sine fanger forakter han ikke.

³⁵CXar Dio helpos Cionon kaj konstruos la urbojn de Judujo, Ke oni tie logxos kaj ilin heredos.

³⁵Himmel og jord skal love ham, havet og alt det som rører sig i det.

³⁶Kaj la idaro de Liaj sklavoj gxin heredos, Kaj la amantoj de Lia nomo logxos en gxi.

³⁶For Gud skal frelse Sion og bygge byene i Juda, og de* skal bo der og eie dem, / {* de sanne israelitter.}

³⁷og hans tjeneres avkom skal arve dem, og de som elsker hans navn, skal bo i dem.