1Ekparolis Elifaz, la Temanano, kaj diris:
1Huchiin Elipha Teman miin a dawng a, hichiin a chi a:
2CXu sagxulo povas respondi per ventaj opinioj, Kaj plenigi sian ventron per sensencajxoj?
2Mi pilin theihna bangmahlou toh dawnna a bawlin, suahlam huihin a gilpi a dimsak sak diam?
3Vi disputas per vortoj senutilaj, Kaj per paroloj, kiuj nenion helpas.
3Houlimna phatuamlou toh thu a ngaihtuahin, ahihkeileh hoih a hih theihna louh dinga thugente a ngaihtuah diam?
4Vi forigas la timon, Kaj senvalorigas pregxon antaux Dio.
4A hi, launa na hihmanga, huan Pathian maa kipiakzohna na dal lai hi.
5CXar via malbonago instigas vian busxon, Kaj vi elektis stilon de maliculoj.
5Na thulimlouhnain lah na kam a sinsaka, zekhemhat mi lei na tel ngal a.
6Vin kondamnas via busxo, ne mi; Kaj viaj lipoj atestas kontraux vi.
6Nang mahmah kamin nang siamlouh ahontang saka, kei hilouin; ahi, nang demin nangmah mukte mahmahin a hontheihpih hi.
7CXu vi naskigxis la unua homo? CXu vi estas kreita pli frue ol la altajxoj?
7A piang mihing masapen na hi ahia? ahihkeileh tangte maa lakkhiaka om na hi maw?
8CXu vi auxdis la sekretan decidon de Dio, Kaj alkaptis al vi la sagxon?
8Pathian thuhilh guk na za ta hia? huan pilna na kikoih hoih hia?
9Kion vi scias tian, kion ni ne scias? Kion vi komprenas tian, kio al ni mankas?
9Ka theih louh uh bang na theia? koua omlou bang na theisiama?
10Inter ni estas grizuloj kaj maljunuloj, Kiuj vivis pli longe ol via patro.
10Ka lak uah samkang leh mi upa mahmah a om tuaktuak, na pa sanga nakpia upajawte.
11CXu tiel malmulte valoras por vi la konsoloj de Dio Kaj vorto kvieta?
11Pathian nepnate leh siamtaka honhilh thute nang adia neu lua uhia?
12Kial vin tiel levas via koro, Kaj kial tiel palpebrumas viaj okuloj,
12Bangdia na lungtangin nang honpi mang ahia? Bang dia na mitte phia ahia?
13Ke vi direktas kontraux Dion vian koleron, Kaj elirigis el via busxo tiajn vortojn?
13Huchia Pathian dema na lungsim na heia, na kam akipana huchibang thute na pawtkhiak sak.
14Kio estas homo, ke li povus esti pura Kaj ke naskito de virino povus esti prava?
14Mihing bang ahia, a sian ding? numei apan piang amah kua ahia a diktat ding?
15Vidu, inter Liaj sanktuloj ne cxiuj estas fidindaj, Kaj la cxielo ne estas pura en Liaj okuloj:
15Ngaiin, a mi siangthoute ah muanna a koih keia: ahi, a mitmuhin vante a siang kei uhi.
16Des pli homo, abomeninda kaj malbona, Kiu trinkas malbonagojn kiel akvon.
16Mi kihhuai leh sia, mi thulimlouhna tui banga dawn, nak sian keina semin chia:
17Mi montros al vi, auxskultu min; Kaj kion mi vidis, tion mi rakontos,
17Ka honensak ding, honja in; huan ka muhsa ka phuang ding:
18Kion sagxuloj diris kaj ne kasxis antaux siaj patroj,
18(Huai tuh mi pilten a pipute ua kipan na gen ua, a im kei uh;
19Al kiuj, al ili solaj, estis donita la tero, Kaj fremdulo ne trairis meze de ili:
19Amau kiangah kia gam tuh piakin a oma, huan mikhual kuamah a lak uah a pai kei uh: )
20Dum sia tuta vivo malpiulo estas maltrankvila, Kaj la nombro de la jaroj de tirano estas kasxita antaux li;
20Mi gilouin a damsung ni tengin natna a thuaka, nuaisiahhatmi adia khawlkhawm kumte zah mahmah.
21Teruroj sonas en liaj oreloj; Meze de paco venas sur lin rabisto.
21Launa ging a bil ah a oma; hauhlaiin lokmi a tungah a hongpai ding hi:
22Li ne esperas, ke li savigxos el mallumo; Kaj li sercxas cxirkauxe glavon.
22Khomial akipan a hongkik ding chih a um keia, huan namsaua ngakin a om hi.
23Li vagadas, sercxante panon; Li scias, ke preta estas en lia mano la tago de mallumo.
23Tanghou zongin a tamvaka, Koia om ahia? chiin. Khomial ni a kiang chinah mansain a om chih a theikei hi.
24Teruras lin mizero kaj premateco, Venkobatas lin kiel regxo, pretigxinta por batalo;
24Dahna leh haksatnain amah a lausaka; kumpipa galdou dia mansa bangin, amah a zou uhi.
25Pro tio, ke li etendis sian manon kontraux Dion Kaj kontrauxstaris al la Plejpotenculo,
25Pathian dou dinga a khut a likkhiak jiakin, Thilbangkimhihthei dou dinga kisathei taka a oma,
26Kuris kontraux Lin kun fiera kolo, Kun dikaj dorsoj de siaj sxildoj.
26A lum, a tuamna sahtaknei toh amah doua a tai teitei jiakin;
27Li kovris sian vizagxon per graso Kaj metis sebon sur siajn lumbojn.
27A thaua a maitang a khuha, a gila thau a kholkhawma,
28Li logxas en urboj ruinigitaj, En domoj ne logxataj, Destinitaj esti sxtonamasoj.
28Khopi tulsaa a tena, kuamah ten tuak louhna inte, segawp ngiingei dingte a luah jiakin;
29Li ne restos ricxa, lia bonstato ne tenigxos, Kaj lia havajxo ne disvastigxos sur la tero.
29A hau kei dinga, a neihlehlam a om gige kei dinga; amah leiah zung a kai kei ding;
30Li ne forklinigxos de mallumo; Flamo velksekigos liajn brancxojn, Kaj Li forigos lin per la blovo de Sia busxo.
30Khomial akipan a suakta kei dinga, meikuangin a selnoute a kangkeu dinga, a paklunlaite huchin a mut mang ding.
31La erarinto ne fidu vantajxon, CXar vanta estos lia rekompenco.
31Amah kikhemin, banglou ah muang kei hen: bangmahlou lah a thukna hi ding ahi ngala.
32Antauxtempe li finigxos, Kaj lia brancxo ne estos verda.
32A hun main hihzohin a om dia, huan ahiang nou kei ding hi.
33Lia nematura bero estos desxirita, kiel cxe vinbertrunko; Kaj lia floro defalos, kiel cxe olivarbo.
33Grepgui bangin a gah min lou a singpulh dia, oliv bangin a pak a pai khe ding.
34CXar la anaro de la hipokrituloj senhomigxos; Kaj fajro ekstermos la tendojn de tiuj, kiuj prenas subacxeton.
34Pathianlimsaklou kithuahpihna lah hut ding ahia, golhna puaninte lah meiin kangmang ding ahi ngala.Siatna a pai ua, thulimlouhna a suakkhe sak uh, huan a lungtang un khemna a opkeuh uh.
35Ili gravedigxis per malpiajxo kaj naskis pekon, Kaj ilia ventro pretigas malicajxon.
35Siatna a pai ua, thulimlouhna a suakkhe sak uh, huan a lungtang un khemna a opkeuh uh.