¹Kanto de suprenirado. Kiam la Eternulo revenigis la forkaptitojn al Cion, Tiam ni estis kiel songxantoj.

¹Toupan Zion salte a pi kik nawn laiin, mang neita bang hial I hi ua.

²Tiam nia busxo estis plena de gajeco, Kaj nia lango plena de kantado; Tiam oni diris inter la popoloj: Ion grandan la Eternulo faris por cxi tiuj.

²Huailaiin I kam uh nuihin a dima, i lei uh lasaknain: huailaiin nam chih lakah, Toupan a mau adingin thil thupi pite a hihsak ahi, a chi ua.

³Ion grandan la Eternulo faris por ni: Ni gxojas.

³Toupan thil thupitak honhihsaka; I kipak mahmah ahi.

⁴Revenigu, ho Eternulo, niajn forkaptitojn, Kiel riveretojn en sudan landon.

⁴Toupa aw, sala ka tang uh honpi kik nawn in, simlam luite bangin.

⁵Kiuj semas kun larmoj, Tiuj rikoltos kun kanto.

⁵Khitui ke kawma tuhten nuamsa takin a at ding uhi.Kap kawmin buh chi kuan khiakpih mahle uh, a buhphal te uh tawiin nuamsain a hongpai nawn ding uhi.

⁶Iras kaj ploras la portanto de semotajxo; Venos kun kanto la portanto de siaj garboj.

⁶Kap kawmin buh chi kuan khiakpih mahle uh, a buhphal te uh tawiin nuamsain a hongpai nawn ding uhi.