¹De David. Benata estu la Eternulo, mia Roko, Kiu instruas miajn manojn batali, miajn fingrojn militi:

¹Toupa ka suangpa tuh phatin om hen, aman ka khutte galkap a zilsak jela, ka khutzungte dou dingin a chil jel hi.

²Mia bono kaj mia fortikajxo, Mia rifugxejo kaj mia savanto, Mia sxildo, Li, kiun mi fidas, Kiu submetas al mi mian popolon.

²Ka chitna leh ka kulhpi, ka insang leh honhumbitpa, ka phaw leh ka muanna ngakna ka nuaia ka mite zoujelpa ahi.

³Ho Eternulo, kio estas homo, ke Vi lin konas, Kaj homido, ke Vi lin atentas?

³Toupa mihing kua ahia a hiha, na theih naknak? Mihing tapa leng kua ahia a hiha, na ngaihtuah naknak?

⁴Homo estas simila al spireto; Liaj tagoj estas kiel pasanta ombro.

⁴Mihing jaw bangmahlou bang lel ahi a: a damsung nite lim mang jel bang ahi.

⁵Ho Eternulo, klinu Vian cxielon kaj iru malsupren; Tusxu la montojn, kaj ili ekfumigxos.

⁵Toupa aw, na vante kunsakin hongpai suk inla: tangte koih in, huchiin a khukhe ding uhi.

⁶Ekbriligu fulmon, kaj dispelu ilin; Sendu Viajn sagojn, kaj konfuzu ilin.

⁶Khua phesak inla, amau tuh dalhsakin: na thalte tuh kap khia inla, hihbuai gawp in.

⁷Etendu Vian manon el supre; Liberigu min, kaj savu min el granda akvo, El la mano de fremduloj,

⁷Tunglam akipanin na khutin honsawk inla; honhonkhia inla, tuilian akipanin:

⁸Kies busxo parolas malverajxon Kaj kies dekstra mano estas mano de trompo.

⁸A kam un bangmahlou peuh a gen ua, a khut taklam utuh khut taklam diklou ahi.

⁹Ho Dio, novan kanton mi kantos al Vi, Sur dekkorda psaltero mi muzikos al Vi,

⁹Pathian aw, nangmah pahtawiin la thak ka sa dinga: pekging gui sawm nei toh nangmah phatin la ka sa ding hi.

¹⁰Kiu donas helpon al la regxoj, Kiu savas Sian sklavon David de dangxera glavo.

¹⁰Amah ahi, kumpipate kianga hotdamna piaa, namsau mi hihsethei laka a sikha David honkhepa pen.

¹¹Liberigu min, kaj savu min el la mano de fremduloj, Kies busxo parolas malverajxon Kaj kies dekstra mano estas mano de trompo.

¹¹Honhonkhia inla, mikhualte khut akipan honhumbit in, a kam un thu bangmahlou peuh a gen nak ua, a khut taklam uh khuttaklam diklou ahi.

¹²Niaj filoj kiel plantitajxoj kreskas en sia juneco; Niaj filinoj estas kiel skulptitaj kolonoj, ornamoj de palaco;

¹²Ka tate uh a hongvalnou ua sing nou didip banga a om ua; ka tanute u leng inpi omdan gel banga a ninga suangkhuak banga a om hun un;

¹³Niaj grenejoj estas plenaj, enhavas suficxe da greno de cxiu speco; Niaj sxafoj estas en la nombro de miloj kaj dekmiloj sur niaj pasxtejoj;

¹³Ka buhinte uh a dima, thil chichih a om phetphuta; ka belamte un leng nou a sang asanga tam. A sing asinga tam ka mun ua a neih chiang un;

¹⁴Niaj bovoj estas sxargxitaj; Ne ekzistas difekto, ne ekzistas perdo, ne ekzistas ploro sur niaj stratoj;

¹⁴Ka bawngte uh a hongsuan phata; nou neihsiat himhim a pmlouha; insungloh himhim leh pawtkhia himhim a omlouha, ka konhzingte ua kikou husa himhim a om louh chiangin;Huchibanga om mite tuh kipak takin a om nak uhi: ahi, Toupa Pathian a nei mite tuh kipak takin a om nak uhi.

¹⁵Felicxa estas la popolo, kiu havas tian staton; Felicxa estas la popolo, kies Dio estas la Eternulo.

¹⁵Huchibanga om mite tuh kipak takin a om nak uhi: ahi, Toupa Pathian a nei mite tuh kipak takin a om nak uhi.