¹Jen kun justeco regos regxo, kaj princoj administros lauxlegxe.

¹Eis que reinará um rei com justiça, e com retidão governarão príncipes.

²Kaj cxiu estos kiel sxirmilo kontraux vento, kiel rifugxejo kontraux pluvego, kiel torentoj da akvo en la stepo, kiel ombro de peza roko en lando dezerta.

²um varão servirá de abrigo contra o vento, e um refúgio contra a tempestade, como ribeiros de águas em lugares secos, e como a sombra duma grande penha em terra sedenta.

³La okuloj de vidantoj ne estos fermitaj, kaj la oreloj de auxdantoj atentos.

³Os olhos dos que vêem não se ofuscarão, e os ouvidos dos que ouvem escutarão.

⁴Kaj la koro de senprudentuloj lernos scion, kaj la lango de balbutantoj parolos rapide kaj klare.

⁴O coração dos imprudentes entenderá o conhecimento, e a língua dos gagos estará pronta para falar distintamente.

⁵Oni ne plu nomos malnoblulon noblulo, kaj pri avarulo oni ne plu diros, ke li estas bonfaranto.

⁵Ao tolo nunca mais se chamará nobre, e do avarento nunca mais se dirá que é generoso.

⁶CXar malnoblulo parolas malnoblajxon, kaj lia koro faras malbonagojn, agante hipokrite kaj parolante pri la Eternulo malverajxon, senmangxigante la animon de malsatanto kaj forprenante trinkajxon de soifanto.

⁶Pois o tolo fala tolices, e o seu coração trama iniqüidade, para cometer profanação e proferir mentiras contra o Senhor, para deixar com fome o faminto e fazer faltar a bebida ao sedento.

⁷La iloj de malpiulo estas malbonaj; li havas intencojn malvirtajn, por pereigi malricxulojn per vortoj mensogaj, ecx kiam la senhavulo diras pravajxon.

⁷Também as maquinações do fraudulento são más; ele maquina invenções malignas para destruir os mansos com palavras falsas, mesmo quando o pobre fala o que é reto.

⁸Sed noblulo havas intencojn noblajn, kaj li restas en nobleco.

⁸Mas o nobre projeta coisas nobres; e nas coisas nobres persistirá.

⁹Virinoj senzorgaj, levigxu, auxskultu mian vocxon; filinoj ne pensantaj pri dangxero, atentu miajn vortojn.

⁹Levantai-vos, mulheres que estais sossegadas e ouvi a minha voz; e vós, filhas, que estais , tão seguras, inclinai os ouvidos �s minhas palavras.

¹⁰Post tagoj kaj jaro vi ektremos, ho senzorgulinoj; cxar finita estos la vinberrikolto, ne plu estos enkolektado de fruktoj.

¹⁰Num ano e dias vireis a ser perturbadas, ó mulheres que tão seguras estais; pois a vindima falhará, e a colheita não virá.

¹¹Maltrankviligxu, ho senzorgaj; ektremu, ne pensantaj pri dangxero; senvestigu kaj nudigu vin kaj zonu la lumbojn.

¹¹Tremei, mulheres que estais sossegadas, e turbai-vos, vós que estais tão seguras; despi-vos e ponde-vos nuas, e cingi com saco os vossos lombos.

¹²Oni ploros pri la abundo, pri la cxarmaj kampoj, pri la fruktoricxaj vinbergxardenoj.

¹²Batei nos peitos pelos campos aprazíveis, e pela vinha frutífera;

¹³Sur la tero de mia popolo kreskos pikarbustoj kaj dornoj, ankaux sur cxiuj domoj de gajeco de la brua urbo.

¹³pela terra do meu povo, que produz espinheiros e sarças, e por todas as casas de alegria, na cidade jubilosa.

¹⁴CXar la palacoj estos forlasitaj, la bruo de la urbo malaperos, la fortikajxoj kaj turoj farigxos por cxiam anstatauxajxo de kavernoj, gxojloko por sovagxaj azenoj, pasxtigxejo por brutaroj;

¹⁴Porque o palácio será abandonado, a cidade populosa ficará deserta; e o outeiro e a torre da guarda servirão de cavernas para sempre, para alegria dos asnos monteses, e para pasto dos rebanhos;

¹⁵gxis versxigxos sur nin spirito de supre kaj la dezerto farigxos fruktodona kampo kaj la fruktodona kampo estos rigardata kiel arbaro.

¹⁵até que se derrame sobre nós o espírito lá do alto, e o deserto se torne em campo fértil, e o campo fértil seja reputado por um bosque.

¹⁶Kaj justeco eklogxos en la dezerto, kaj vero sidos sur la fruktodona kampo.

¹⁶Então o juízo habitará no deserto, e a justiça morará no campo fértil.

¹⁷Kaj produkto de justeco estos paco, kaj akiro de justeco estos trankvileco kaj sendangxereco por cxiam.

¹⁷E a obra da justiça será paz; e o efeito da justiça será sossego e segurança para sempre.

¹⁸Kaj mia popolo logxos en logxejo paca kaj en sidejoj sendangxeraj kaj en ripozejoj senzorgaj,

¹⁸O meu povo habitará em morada de paz, em moradas bem seguras, e em lugares quietos de descanso.

¹⁹kaj dissxutigxos kiel hajlo sur la deklivoj de arbaro, kaj malsupre en la valo etendigxos la urbo.

¹⁹Mas haverá saraiva quando cair o bosque; e a cidade será inteiramente abatida.

²⁰Felicxaj estas vi, kiuj semas super cxiu akvo, kiuj lasas en libereco la piedojn de la bovo kaj de la azeno.

²⁰Bem-aventurados sois vós os que semeais junto a todas as águas, que deixais livres os pés do boi e do jumento.