1Rememoru, ho Eternulo, kio farigxis al ni; Rigardu kaj vidu nian malhonoron!
1Lembra-te, Senhor, do que nos tem sucedido; considera, e olha para o nosso opróbrio.
2Nia heredajxo transiris al fremduloj, Niaj domoj al aligentuloj.
2A nossa herdade passou a estranhos, e as nossas casas a forasteiros.
3Ni farigxis orfoj senpatraj, Niaj patrinoj estas kiel vidvinoj.
3çrfãos somos sem pai, nossas mães são como viuvas.
4Nian akvon ni trinkas pro mono; Nian lignon ni ricevas nur pro pago.
4A nossa água por dinheiro a bebemos, por preço vem a nossa lenha.
5Oni pelas nin je nia kolo; Ni lacigxis, sed oni ne permesas al ni ripozi.
5Os nossos perseguidores estão sobre os nossos pescoços; estamos cansados, e não temos descanso.
6Al Egiptujo ni etendis la manon, Al Asirio, por satigxi per pano.
6Aos egípcios e aos assírios estendemos as mãos, para nos fartarmos de pão.
7Niaj patroj pekis, sed ili jam ne ekzistas; Kaj ni devas suferi pro iliaj malbonagoj.
7Nossos pais pecaram, e já não existem; e nós levamos as suas iniqüidades.
8Sklavoj regas super ni; Kaj neniu liberigas nin el iliaj manoj.
8Escravos dominam sobre nós; ninguém há que nos arranque da sua mão.
9Kun dangxero por nia vivo ni akiras nian panon, Pro la glavo en la dezerto.
9Com perigo de nossas vidas obtemos o nosso pão, por causa da espada do deserto.
10Nia hauxto varmegigxis kiel forno, Por la kruela malsato.
10Nossa pele está abraseada como um forno, por causa do ardor da fome.
11La virinojn en Cion ili senhonorigis, La virgulinojn en la urboj de Judujo.
11Forçaram as mulheres em Sião, as virgens nas cidades de Judá.
12La princoj estas pendigitaj je siaj manoj; La maljunulojn oni ne respektis.
12Príncipes foram enforcados pelas mãos deles; as faces dos anciãos não foram respeitadas.
13La junuloj devas porti muelsxtonojn; La knaboj falas sub la lignosxargxoj.
13Mancebos levaram a mó; meninos tropeçaram sob fardos de lenha.
14La maljunuloj jam ne sidas cxe la pordegoj, La junuloj jam ne kantas.
14Os velhos já não se assentam nas portas, os mancebos já não cantam.
15Malaperis la gajeco de nia koro; Niaj dancrondoj aliformigxis en funebron.
15Cessou o gozo de nosso coração; converteu-se em lamentação a nossa dança.
16Defalis la krono de nia kapo; Ho ve al ni, ke ni pekis!
16Caiu a coroa da nossa cabeça; ai de nós. porque pecamos.
17Pro tio senfortigxis nia koro, Pro tio senlumigxis niaj okuloj:
17Portanto desmaiou o nosso coração; por isso se escureceram os nossos olhos.
18Pro la monto Cion, ke gxi farigxis dezerta, Ke vulpoj vagas sur gxi.
18Pelo monte de Sião, que está assolado, andam os chacais.
19Sed Vi, ho Eternulo, kiu restas eterne Kaj kies trono staras de generacio al generacio,
19Tu, Senhor, permaneces eternamente; e o teu trono subsiste de geração em geração.
20Kial Vi forgesis nin kvazaux por eterne, Forlasis nin por longa tempo?
20Por que te esquecerias de nós para sempre, por que nos desampararias por tanto tempo?
21Reirigu nin, ho Eternulo, al Vi, ke ni revenu; Renovigu niajn tagojn kiel en la tempo antauxa.
21Converte-nos a ti, Senhor, e seremos convertidos; renova os nossos dias como dantes;
22CXar cxu Vi nin tute forpusxis? Vi tre forte ekkoleris kontraux ni.
22se é que não nos tens de todo rejeitado, se é que não estás sobremaneira irado contra nos.