1Kaj li parolis al ili parabolon pri tio, ke oni devas cxiam pregxi kaj ne lacigxi,
1Contou-lhes também uma parábola sobre o dever de orar sempre, e nunca desfalecer.
2dirante:En unu urbo estis jugxisto, kiu ne timis Dion, nek respektis homon;
2dizendo: Havia em certa cidade um juiz que não temia a Deus, nem respeitava os homens.
3kaj estis vidvino en tiu urbo, kaj sxi venadis al li, dirante:Faru por mi justecon kontraux mia kontrauxulo.
3Havia também naquela mesma cidade uma viúva que ia ter com ele, dizendo: Faze-me justiça contra o meu adversário.
4Kaj li ne volis dum kelka tempo, sed poste li diris en si:Kvankam mi ne timas Dion, nek respektas homon,
4E por algum tempo não quis atendê-la; mas depois disse consigo: Ainda que não temo a Deus, nem respeito os homens,
5tamen, cxar cxi tiu vidvino min gxenas, mi faros por sxi justecon, por ke sxi ne malfortigu min per sia cxiama venado.
5todavia, como esta viúva me incomoda, hei de fazer-lhe justiça, para que ela não continue a vir molestar-me.
6Kaj la Sinjoro diris:Auxskultu, kion diras la maljusta jugxisto.
6Prosseguiu o Senhor: Ouvi o que diz esse juiz injusto.
7Kaj cxu Dio ne faros justecon por Siaj elektitoj, kiuj tage kaj nokte krias al Li, kvankam Li longe pri ili paciencas?
7E não fará Deus justiça aos seus escolhidos, que dia e noite clamam a ele, já que é longânimo para com eles?
8Mi diras al vi:Rapide Li faros por ili justecon. Tamen kiam venos la Filo de homo, cxu li trovos fidon sur la tero?
8Digo-vos que depressa lhes fará justiça. Contudo quando vier o Filho do homem, porventura achará fé na terra?
9Kaj li parolis la jenan parabolon, ankaux por iuj, kiuj fidis al si, ke ili estas justuloj, kaj malestimis la ceterajn:
9Propôs também esta parábola a uns que confiavam em si mesmos, crendo que eram justos, e desprezavam os outros:
10Du homoj supreniris en la templon, por pregxi; unu estis Fariseo, kaj la alia estis impostisto.
10Dois homens subiram ao templo para orar; um fariseu, e o outro publicano.
11La Fariseo, starante, pregxis kun si jene:Ho Dio, mi Vin dankas, ke mi ne estas kiel la ceteraj homoj, rabemaj, maljustaj, adultemaj, nek ecx kiel cxi tiu impostisto.
11O fariseu, de pé, assim orava consigo mesmo: Ó Deus, graças te dou que não sou como os demais homens, roubadores, injustos, adúlteros, nem ainda com este publicano.
12Mi fastas dufoje en semajno; mi donas dekonajxojn el cxio, kion mi akiras.
12Jejuo duas vezes na semana, e dou o dízimo de tudo quanto ganho.
13Sed la impostisto, starante malproksime, ne volis ecx levi la okulojn al la cxielo, sed batadis sian bruston, dirante:Ho Dio, estu favora al mi pekulo.
13Mas o publicano, estando em pé de longe, nem ainda queria levantar os olhos ao céu, mas batia no peito, dizendo: Ó Deus, sê propício a mim, o pecador!
14Mi diras al vi:CXi tiu malsupreniris al sia domo, pravigita pli ol tiu; cxar cxiu, kiu sin altigas, estos humiligita; sed kiu sin humiligas, tiu estos altigita.
14Digo-vos que este desceu justificado para sua casa, e não aquele; porque todo o que a si mesmo se exaltar será humilhado; mas o que a si mesmo se humilhar será exaltado.
15Kaj oni venigis al li ankaux siajn infanetojn, por ke li tusxu ilin; kaj la discxiploj, vidinte, admonis ilin.
15Traziam-lhe também as crianças, para que as tocasse; mas os discípulos, vendo isso, os repreendiam.
16Sed Jesuo alvokis ilin al si, dirante:Lasu la infanojn veni al mi, kaj ne malhelpu ilin; cxar el tiaj estas la regno de Dio.
16Jesus, porém, chamando-as para si, disse: Deixai vir a mim as crianças, e não as impeçais, porque de tais é o reino de Deus.
17Vere mi diras al vi:Kiu ne akceptos la regnon de Dio kiel infano, tiu neniel eniros en gxin.
17Em verdade vos digo que, qualquer que não receber o reino de Deus como criança, de modo algum entrará nele.
18Kaj unu reganto demandis al li, dirante:Bona Majstro, kion mi faru, por heredi eternan vivon?
18E perguntou-lhe um dos principais: Bom Mestre, que hei de fazer para herdar a vida eterna?
19Kaj Jesuo diris al li:Kial vi nomas min bona? neniu estas bona krom Unu, nome Dio.
19Respondeu-lhe Jesus: Por que me chamas bom? Ninguém é bom, senão um, que é Deus.
20Vi scias la ordonojn:Ne adultu; Ne mortigu; Ne sxtelu; Ne parolu malveran ateston; Respektu vian patron kaj vian patrinon.
20Sabes os mandamentos: Não adulterarás; não matarás; não furtarás; não dirás falso testemunho; honra a teu pai e a tua mãe.
21Kaj li diris:CXion tion mi observis detempe de mia juneco.
21Replicou o homem: Tudo isso tenho guardado desde a minha juventude.
22Kaj Jesuo, auxdinte, diris al li:Ankoraux unu mankon vi havas:vendu cxion, kion vi posedas, kaj disdonu al malricxuloj, kaj vi havos trezoron en la cxielo; kaj venu, sekvu min.
22Quando Jesus ouviu isso, disse-lhe: Ainda te falta uma coisa; vende tudo quanto tens e reparte-o pelos pobres, e terás um tesouro no céu; e vem, segue-me.
23Sed auxdinte tion, li farigxis tre malgxoja; cxar li estis tre ricxa.
23Mas, ouvindo ele isso, encheu-se de tristeza; porque era muito rico.
24Kaj Jesuo, lin rigardante, diris:Kiel malfacile tiuj, kiuj havas ricxon, eniros en la regnon de Dio!
24E Jesus, vendo-o assim, disse: Quão dificilmente entrarão no reino de Deus os que têm riquezas!
25CXar estas pli facile por kamelo iri tra trueton de kudrilo, ol por ricxulo eniri en la regnon de Dio.
25Pois é mais fácil um camelo passar pelo fundo duma agulha, do que entrar um rico no reino de Deus.
26Kaj tiuj, kiuj tion auxdis, diris:Kiu do povos esti savita?
26Então os que ouviram isso disseram: Quem pode, então, ser salvo?
27Sed li diris:Kio estas neebla cxe homoj, tio estas ebla cxe Dio.
27Respondeu-lhes: As coisas que são impossíveis aos homens são possíveis a Deus.
28Kaj Petro diris:Jen ni forlasis niajn proprajxojn, kaj sekvis vin.
28Disse-lhe Pedro: Eis que nós deixamos tudo, e te seguimos.
29Kaj li diris al ili:Vere mi diras al vi:Estas neniu, kiu forlasis domon aux edzinon aux fratojn aux gepatrojn aux infanojn pro la regno de Dio,
29Respondeu-lhes Jesus: Em verdade vos digo que ninguém há que tenha deixado casa, ou mulher, ou irmãos, ou pais, ou filhos, por amor do reino de Deus,
30kaj kiu ne ricevos multoble en cxi tiu tempo, kaj en la venonta mondo vivon eternan.
30que não haja de receber no presente muito mais, e no mundo vindouro a vida eterna.
31Kaj preninte al si la dek du, li diris al ili:Jen ni supreniras al Jerusalem; kaj cxio skribita per la profetoj estos plenumita al la Filo de homo.
31Tomando Jesus consigo os doze, disse-lhes: Eis que subimos a Jerusalém e se cumprirá no filho do homem tudo o que pelos profetas foi escrito;
32CXar li estos transdonita al la nacianoj, kaj mokita kaj perfortita kaj surkracxita;
32pois será entregue aos gentios, e escarnecido, injuriado e cuspido;
33kaj ili skurgxos kaj mortigos lin; kaj la trian tagon li relevigxos.
33e depois de o açoitarem, o matarão; e ao terceiro dia ressurgirá.
34Kaj ili komprenis nenion el tio, kaj cxi tiu parolo estis kasxita for de ili, kaj ili ne sciis la dirojn.
34Mas eles não entenderam nada disso; essas palavras lhes eram obscuras, e não percebiam o que lhes dizia.
35Kaj kiam li alproksimigxis al Jerihxo, unu blindulo sidis apud la vojo, petante almozojn;
35Ora, quando ele ia chegando a Jericó, estava um cego sentado junto do caminho, mendigando.
36kaj auxdinte homamason preterirantan, li demandis, kio estas tio.
36Este, pois, ouvindo passar a multidão, perguntou que era aquilo.
37Kaj oni diris al li, ke Jesuo, la Nazaretano, preteriras.
37Disseram-lhe que Jesus, o nazareno, ia passando.
38Kaj li kriis, dirante:Jesuo, filo de David, kompatu min.
38Então ele se pôs a clamar, dizendo: Jesus, Filho de Davi, tem compaixão de mim!
39Kaj la antauxirantoj admonis lin, ke li silentu; sed li des pli forte kriis:Ho filo de David, kompatu min!
39E os que iam � frente repreendiam-no, para que se calasse; ele, porém, clamava ainda mais: Filho de Davi, tem compaixão de mim!
40Kaj Jesuo haltis, kaj ordonis alkonduki lin; kaj kiam li alproksimigxis, li lin demandis:
40Parou, pois, Jesus, e mandou que lho trouxessem. Tendo ele chegado, perguntou-lhe:
41Kion vi volas, ke mi faru al vi? Kaj li diris:Sinjoro, ke mi ricevu vidpovon.
41Que queres que te faça? Respondeu ele: Senhor, que eu veja.
42Kaj Jesuo diris al li:Ricevu vidpovon; via fido vin savis.
42Disse-lhe Jesus: Vê; a tua fé te salvou.
43Kaj li tuj ricevis vidpovon, kaj sekvis lin, glorante Dion; kaj la tuta popolo, vidinte tion, donis lauxdon al Dio.
43Imediatamente recuperou a vista, e o foi seguindo, gloficando a Deus. E todo o povo, vendo isso, dava louvores a Deus.