¹Sentencoj de Salomono, filo de David, regxo de Izrael:

¹Provérbios de Salomão, filho de Davi, rei de Israel:

²Por scii sagxon kaj moralinstruon; Por kompreni parolojn de prudento;

²Para se conhecer a sabedoria e a instrução; para se entenderem as palavras de inteligência;

³Por ricevi instruon pri sagxo, Vero, justo, kaj honesto;

³para se instruir em sábio procedimento, em retidão, justiça e eqüidade;

⁴Por doni al la malkleruloj spriton, Al la junulo scion kaj singardemon.

⁴para se dar aos simples prudência, e aos jovens conhecimento e bom siso.

⁵Sagxulo auxdu kaj plimultigu sian scion, Kaj prudentulo akiros gvidajn kapablojn,

⁵Ouça também, o sábio e cresça em ciência, e o entendido adquira habilidade,

⁶Por kompreni sentencon kaj retorajxon, La vortojn de sagxuloj kaj iliajn enigmojn.

⁶para entender provérbios e parábolas, as palavras dos sábios, e seus enigmas.

⁷La timo antaux la Eternulo estas la komenco de sciado. Sagxon kaj instruon malpiuloj malestimas.

⁷O temor do Senhor é o princípio do conhecimento; mas os insensatos desprezam a sabedoria e a instrução.

⁸Auxskultu, mia filo, la instruon de via patro, Kaj ne forjxetu la ordonon de via patrino;

⁸Filho meu, ouve a instrução de teu pai, e não deixes o ensino de tua mãe.

⁹CXar ili estas bela krono por via kapo, Kaj ornamo por via kolo.

⁹Porque eles serão uma grinalda de graça para a tua cabeça, e colares para o teu pescoço.

¹⁰Mia filo, se pekuloj vin logos, Ne sekvu ilin.

¹⁰Filho meu, se os pecadores te quiserem seduzir, não consintas.

¹¹Se ili diros:Iru kun ni, Ni embuskos por mortigi, Ni senkauxze insidos senkulpulojn;

¹¹Se disserem: Vem conosco; embosquemo-nos para derramar sangue; espreitemos sem razão o inocente;

¹²Kiel SXeol ni englutos ilin vivajn, Kaj la piulojn kiel irantajn en la tombon;

¹²traguemo-los vivos, como o Seol, e inteiros como os que descem � cova;

¹³Ni trovos diversajn grandvalorajxojn, Ni plenigos niajn domojn per rabajxo;

¹³acharemos toda sorte de bens preciosos; encheremos as nossas casas de despojos;

¹⁴Vi lotos meze inter ni, Unu monujo estos por ni cxiuj:

¹⁴lançarás a tua sorte entre nós; teremos todos uma só bolsa;

¹⁵Mia filo, ne iru la vojon kune kun ili; Gardu vian piedon de ilia vojstreko,

¹⁵filho meu, não andes no caminho com eles; guarda da sua vereda o teu pé,

¹⁶CXar iliaj piedoj kuras al malbono, Kaj rapidas, por versxi sangon.

¹⁶porque os seus pés correm para o mal, e eles se apressam a derramar sangue.

¹⁷CXar vane estas metata reto Antaux la okuloj de cxiu birdo.

¹⁷Pois debalde se estende a rede � vista de qualquer ave.

¹⁸Kaj ili embuskas sian propran sangon, Ili insidas siajn proprajn animojn.

¹⁸Mas estes se põem em emboscadas contra o seu próprio sangue, e as suas próprias vidas espreitam.

¹⁹Tiaj estas la vojoj de cxiu, kiu avidas rabakiron; GXi forprenas la vivon de sia posedanto.

¹⁹Tais são as veredas de todo aquele que se entrega � cobiça; ela tira a vida dos que a possuem.

²⁰La sagxo krias sur la strato; GXi auxdigas sian vocxon sur la placoj;

²⁰A suprema sabedoria altissonantemente clama nas ruas; nas praças levanta a sua voz.

²¹GXi vokas en la cxefaj kunvenejoj, cxe la pordegaj enirejoj; En la urbo gxi diras siajn parolojn.

²¹Do alto dos muros clama; �s entradas das portas e na cidade profere as suas palavras:

²²GXis kiam, ho malkleruloj, vi amos nescion? Kaj al blasfemantoj placxos blasfemado, Kaj senprudentuloj malamos scion?

²²Até quando, ó estúpidos, amareis a estupidez? e até quando se deleitarão no escárnio os escarnecedores, e odiarão os insensatos o conhecimento?

²³Returnu vin al mia predikado; Jen mi eligos al vi mian spiriton, Mi sciigos al vi miajn vortojn.

²³Convertei-vos pela minha repreensão; eis que derramarei sobre vós o meu; espírito e vos farei saber as minhas palavras.

²⁴CXar mi vokis, kaj vi rifuzis; Mi etendis mian manon, kaj neniu atentis;

²⁴Mas, porque clamei, e vós recusastes; porque estendi a minha mão, e nao houve quem desse atenção;

²⁵Kaj vi forjxetis cxiujn miajn konsilojn, Kaj miajn predikojn vi ne deziris:

²⁵antes desprezastes todo o meu conselho, e não fizestes caso da minha repreensão;

²⁶Tial ankaux mi ridos cxe via malfelicxo; Mi mokos, kiam timo vin atakos.

²⁶também eu me rirei no dia da vossa calamidade; zombarei, quando sobrevier o vosso terror,

²⁷Kiam la timo atakos vin kiel uragano, Kaj via malfelicxo venos kiel ventego, Kiam venos al vi mizero kaj sufero:

²⁷quando o terror vos sobrevier como tempestade, e a vossa calamidade passar como redemoinho, e quando vos sobrevierem aperto e angústia.

²⁸Tiam ili min vokos, sed mi ne respondos; Ili min sercxos, sed min ne trovos.

²⁸Então a mim clamarão, mas eu não responderei; diligentemente me buscarão, mas não me acharão.

²⁹Tial ke ili malamis scion, Kaj timon antaux la Eternulo ili ne deziris havi,

²⁹Porquanto aborreceram o conhecimento, e não preferiram o temor do Senhor;

³⁰Ili ne deziris miajn konsilojn, Ili malestimis cxiujn miajn predikojn:

³⁰não quiseram o meu conselho e desprezaram toda a minha repreensão;

³¹Ili mangxu la fruktojn de sia agado, Kaj ili satigxu de siaj pripensoj.

³¹portanto comerão do fruto do seu caminho e se fartarão dos seus próprios conselhos.

³²CXar la kapricoj de la malsagxuloj ilin mortigas, Kaj la senzorgeco de la senorduloj ilin pereigas.

³²Porque o desvio dos néscios os matará, e a prosperidade dos loucos os destruirá.

³³Sed kiu min auxskultas, tiu logxos sendangxere, Kaj estos trankvila, kaj ne timos malbonon.

³³Mas o que me der ouvidos habitará em segurança, e estará tranqüilo, sem receio do mal.