¹Pregxo de mizerulo, kiam li perdas la fortojn kaj elversxas antaux la Eternulo sian malgxojon. Ho Eternulo, auxskultu mian pregxon; Kaj mia krio venu al Vi.

¹Ó Senhor, ouve a minha oração, e chegue a ti o meu clamor.

²Ne kasxu antaux mi Vian vizagxon en la tago de mia suferado; Klinu al mi Vian orelon; En la tago, kiam mi vokas, rapide auxskultu min.

²Não escondas de mim o teu rosto no dia da minha angústia; inclina para mim os teus ouvidos; no dia em que eu clamar, ouve-me depressa.

³CXar pasis kiel fumo miaj tagoj, Kaj miaj ostoj cxirkauxbrulis kiel en forno.

³Pois os meus dias se desvanecem como fumaça, e os meus ossos ardem como um tição.

⁴Falcxigxis kiel herbo kaj sekigxis mia koro, CXar mi forgesis mangxi mian panon.

⁴O meu coração está ferido e seco como a erva, pelo que até me esqueço de comer o meu pão.

⁵De la vocxo de mia plorado Algluigxis miaj ostoj al mia karno.

⁵Por causa do meu doloroso gemer, os meus ossos se apegam � minha carne.

⁶Mi similigxis al pelikano en la dezerto, Mi farigxis kiel noktuo en ruinoj.

⁶Sou semelhante ao pelicano no deserto; cheguei a ser como a coruja das ruínas.

⁷Mi ne dormas, Kaj mi estas kiel birdo solulo sur tegmento.

⁷Vigio, e tornei-me como um passarinho solitário no telhado.

⁸CXiutage insultas min miaj malamikoj, Miaj mokantoj jxuras per mi.

⁸Os meus inimigos me afrontam todo o dia; os que contra mim se enfurecem, me amaldiçoam.

⁹CXar cindron mi mangxis kiel panon, Kaj mian trinkajxon mi miksis kun larmoj,

⁹Pois tenho comido cinza como pão, e misturado com lágrimas a minha bebida,

¹⁰Kauxze de Via kolero kaj indigno; CXar Vi min levis kaj jxetis.

¹⁰por causa da tua indignação e da tua ira; pois tu me levantaste e me arrojaste de ti.

¹¹Miaj tagoj malaperas kiel ombro, Kaj mi sekigxas kiel herbo.

¹¹Os meus dias são como a sombra que declina, e eu, como a erva, me vou secando.

¹²Sed Vi, ho Eternulo, restas eterne; Kaj la memoro pri Vi restas de generacio al generacio.

¹²Mas tu, Senhor, estás entronizado para sempre, e o teu nome será lembrado por todas as gerações.

¹³Vi levigxos, Vi korfavoros Cionon; CXar estas tempo por gxin kompati, cxar venis la tempo.

¹³Tu te lenvantarás e terás piedade de Sião; pois é o tempo de te compadeceres dela, sim, o tempo determinado já chegou.

¹⁴CXar Viaj sklavoj ekamis gxiajn sxtonojn, CXarma estas por ili gxia polvo.

¹⁴Porque os teus servos têm prazer nas pedras dela, e se compadecem do seu pó.

¹⁵Kaj ektimos popoloj la nomon de la Eternulo, Kaj cxiuj regxoj de la tero Vian gloron.

¹⁵As nações, pois, temerão o nome do Senhor, e todos os reis da terra a tua glória,

¹⁶CXar la Eternulo rekonstruis Cionon, Kaj aperis en Sia gloro.

¹⁶quando o Senhor edificar a Sião, e na sua glória se manifestar,

¹⁷Li Sin turnis al la pregxo de la forlasitoj, Kaj ne forpusxis ilian petegon.

¹⁷atendendo � oração do desamparado, e não desprezando a sua súplica.

¹⁸CXi tio estos skribita por estontaj generacioj; Kaj rekreita popolo gloros la Eternulon.

¹⁸Escreva-se isto para a geração futura, para que um povo que está por vir louve ao Senhor.

¹⁹CXar Li rigardis malsupren el Sia sankta altajxo, El la cxielo la Eternulo direktis rigardon al la tero,

¹⁹Pois olhou do alto do seu santuário; dos céus olhou o Senhor para a terra,

²⁰Por auxdi la gxemon de malliberulo, Por liberigi la kondamnitajn al morto;

²⁰para ouvir o gemido dos presos, para libertar os sentenciados � morte;

²¹Por ke oni rakontu en Cion pri la nomo de la Eternulo Kaj en Jerusalem pri Lia gloro,

²¹a fim de que seja anunciado em Sião o nome do Senhor, e o seu louvor em Jerusalém,

²²Kiam kolektigxos kune la popoloj kaj regnoj, Por servi al la Eternulo.

²²quando se congregarem os povos, e os reinos, para servirem ao Senhor.

²³Li lacigis en la vojo miajn fortojn, Li mallongigis miajn tagojn.

²³Ele abateu a minha força no caminho; abreviou os meus dias.

²⁴Mi diras:Ho mia Dio, ne forprenu min en la mezo de miaj tagoj, Vi, kies jaroj estas de generacio al generacio.

²⁴Eu clamo: Deus meu, não me leves no meio dos meus dias, tu, cujos anos alcançam todas as gerações.

²⁵En antikveco Vi fondis la teron; Kaj la cxielo estas la faro de Viaj manoj.

²⁵Desde a antigüidade fundaste a terra; e os céus são obra das tuas mãos.

²⁶Ili pereos, sed Vi restos; Kaj cxiuj ili eluzigxos kiel vesto, Kiel veston Vi ilin sxangxos, kaj ili sxangxigxos.

²⁶Eles perecerão, mas tu permanecerás; todos eles, como um vestido, envelhecerão; como roupa os mundarás, e ficarão mudados.

²⁷Sed Vi restas la sama, Kaj Viaj jaroj ne finigxos.

²⁷Mas tu és o mesmo, e os teus anos não acabarão.

²⁸La filoj de Viaj sklavoj restos, Kaj ilia semo fortikigxos antaux Vi.

²⁸Os filhos dos teus servos habitarão seguros, e a sua descendência ficará firmada diante de ti.