¹Ne estu multaj instruistoj, miaj fratoj, sciante, ke ni ricevos pli severan jugxon.

¹HERMANOS míos, no os hagáis muchos maestros, sabiendo que recibiremos mayor condenación.

²CXar multokaze ni cxiuj falpusxigxas. Se iu ne falpusxigxas parole, tiu estas perfekta homo, kapabla bridi ankaux la tutan korpon.

²Porque todos ofendemos en muchas cosas. Si alguno no ofende en palabra, éste es varón perfecto, que también puede con freno gobernar todo el cuerpo.

³Se ni al la cxevaloj enmetas la bridojn en la busxojn, por ke ili obeu al ni, ni ankaux cxirkauxturnas ilian tutan korpon.

³He aquí nosotros ponemos frenos en las bocas de los caballos para que nos obedezcan, y gobernamos todo su cuerpo.

⁴Jen ankaux la sxipoj, kiuj, kvankam ili estas tiel grandaj kaj estas kurepelataj de fortaj ventoj, tamen per tre malgranda direktilo turnigxadas, kien ajn la volo de la direktilisto decidas.

⁴Mirad también las naves: aunque tan grandes, y llevadas de impetuosos vientos, son gobernadas con un muy pequeño timón por donde quisiere el que las gobierna.

⁵Tiel ankaux la lango estas malgranda membro, kaj fanfaronas grandajxojn. Jen, kiel grandan arbaron ekbruligas fajrero!

⁵Así también, la lengua es un miembro pequeño, y se gloría de grandes cosas. He aquí, un pequeño fuego ­cuán grande bosque enciende!

⁶Kaj la lango estas fajro; mondo da maljusteco inter niaj membroj estas la lango, kiu malpurigas la tutan korpon kaj ekbruligas la radon de la naturo kaj estas ekbruligita de Gehena.

⁶Y la lengua es un fuego, un mundo de maldad. Así la lengua está puesta entre nuestros miembros, la cual contamina todo el cuerpo, é inflama la rueda de la creación, y es inflamada del infierno.

⁷CXar cxiun specon de bestoj kaj birdoj, de rampajxoj kaj enmarajxoj la homa raso al si subigas kaj subigis;

⁷Porque toda naturaleza de bestias, y de aves, y de serpientes, y de seres de la mar, se doma y es domada de la naturaleza humana:

⁸sed la langon neniu povas subigi; gxi estas malkvieta malbono, plena de mortiga veneno.

⁸Pero ningún hombre puede domar la lengua, que es un mal que no puede ser refrenado; llena de veneno mortal.

⁹Per gxi ni benas la Sinjoron kaj Patron; kaj per gxi ni malbenas homojn, faritajn laux la bildo de Dio;

⁹Con ella bendecimos al Dios y Padre, y con ella maldecimos á los hombres, los cuales son hechos á la semejanza de Dios.

¹⁰el la sama busxo eliras beno kaj malbeno. Miaj fratoj, tio devus ne tiel esti.

¹⁰De una misma boca proceden bendición y maldición. Hermanos míos, no conviene que estas cosas sean así hechas.

¹¹CXu la fonto elsxprucigas el la sama aperturo dolcxan akvon kaj maldolcxan?

¹¹¿Echa alguna fuente por una misma abertura agua dulce y amarga?

¹²cxu figarbo, miaj fratoj, povas doni olivojn, aux vinberarbo figojn? kaj sala akvo ne donas dolcxajxon.

¹²Hermanos míos, ¿puede la higuera producir aceitunas, ó la vid higos? Así ninguna fuente puede hacer agua salada y dulce.

¹³Kiu inter vi estas sagxa kaj prudenta? tiu elmontru per honesta vivado siajn farojn en mildeco de sagxeco.

¹³¿Quién es sabio y avisado entre vosotros? muestre por buena conversación sus obras en mansedumbre de sabiduría.

¹⁴Sed se vi havas akran jxaluzon kaj malpacon en via koro, ne fieru, kaj ne mensogu kontraux la vero.

¹⁴Pero si tenéis envidia amarga y contención en vuestros corazones, no os gloriés, ni seáis mentirosos contra la verdad:

¹⁵CXi tiu sagxeco ne devenas de supre, sed estas monda, lauxsenta, demona.

¹⁵Que esta sabiduría no es la que desciende de lo alto, sino terrena, animal, diabólica.

¹⁶CXar kie estas jxaluzo kaj malpaco, tie estas konfuzo kaj cxia malnobla ago.

¹⁶Porque donde hay envidia y contención, allí hay perturbación y toda obra perversa.

¹⁷Sed la sagxeco, kiu estas de supre, estas unue cxasta, poste pacema, milda, cedema, plena de kompatemo kaj bonaj fruktoj, sen partieco, sen hipokriteco.

¹⁷Mas la sabiduría que es de lo alto, primeramente es pura, después pacífica, modesta, benigna, llena de misericordia y de buenos frutos, no juzgadora, no fingida.

¹⁸Kaj la frukto de justeco estas semata en paco por tiuj, kiuj faras pacon.

¹⁸Y el fruto de justicia se siembra en paz para aquellos que hacen paz.