¹Kaj respondante, Jesuo denove parolis al ili parabole, dirante:

¹Y RESPONDIENDO Jesús, les volvió á hablar en parábolas, diciendo:

²La regno de la cxielo similas al unu regxo, kiu faris edzigxan feston por sia filo,

²El reino de los cielos es semejante á un hombre rey, que hizo bodas á su hijo;

³kaj sendis siajn sklavojn, por voki la invititojn al la edzigxa festo; kaj ili ne volis veni.

³Y envió sus siervos para que llamasen los llamados á las bodas; mas no quisieron venir.

⁴Poste li sendis aliajn sklavojn, dirante:Diru al la invititoj:Jen mi preparis la mangxon; miaj bovoj kaj miaj grasigitaj brutoj estas bucxitaj, kaj cxio estas preta; venu al la edzigxa festo.

⁴Volvió á enviar otros siervos, diciendo: Decid á los llamados: He aquí, mi comida he aparejado; mis toros y animales engordados son muertos, y todo está prevenido: venid á las bodas.

⁵Sed ili malatentis, kaj foriris, unu al sia bieno, alia al sia komercado;

⁵Mas ellos no se cuidaron, y se fueron, uno á su labranza, y otro á sus negocios;

⁶kaj la ceteraj, kaptinte liajn sklavojn, perfortis kaj mortigis ilin.

⁶Y otros, tomando á sus siervos, los afrentaron y los mataron.

⁷Kaj la regxo koleris; kaj sendinte siajn armeojn, li pereigis tiujn mortigintojn kaj bruligis ilian urbon.

⁷Y el rey, oyendo esto, se enojó; y enviando sus ejércitos, destruyó á aquellos homicidas, y puso fuego á su ciudad.

⁸Tiam li diris al siaj sklavoj:La edzigxa festo estas preta, sed la invititoj ne estis indaj.

⁸Entonces dice á sus siervos: Las bodas á la verdad están aparejadas; mas los que eran llamados no eran dignos.

⁹Iru do al la disirejoj de la vojoj, kaj cxiujn, kiujn vi trovos, invitu al la edzigxa festo.

⁹Id pues á las salidas de los caminos, y llamad á las bodas á cuantos hallareis.

¹⁰Kaj tiuj sklavoj, elirinte sur la vojojn, kunvenigis cxiujn, kiujn ili trovis, malbonajn kaj bonajn; kaj la edzigxa festo plenigxis de gastoj.

¹⁰Y saliendo los siervos por los caminos, juntaron á todos los que hallaron, juntamente malos y buenos: y las bodas fueron llenas de convidados.

¹¹Sed la regxo, enveninte por rigardi la gastojn, tie vidis viron, kiu ne havis sur si edzigxofestan veston;

¹¹Y entró el rey para ver los convidados, y vió allí un hombre no vestido de boda.

¹²kaj li diris al li:Amiko, kiel vi envenis cxi tien, ne havante edzigxofestan veston? Kaj li silentadis.

¹²Y le dijo: Amigo, ¿cómo entraste aquí no teniendo vestido de boda? Mas él cerró la boca.

¹³Tiam la regxo diris al siaj servantoj:Ligu lin mane kaj piede, kaj eljxetu lin en la eksteran mallumon; tie estos la plorado kaj la grincado de dentoj.

¹³Entonces el rey dijo á los que servían: Atado de pies y de manos tomadle, y echadle en las tinieblas de afuera: allí será el lloro y el crujir de dientes.

¹⁴CXar multaj estas vokitaj, sed malmultaj estas elektitaj.

¹⁴Porque muchos son llamados, y pocos escogidos.

¹⁵Tiam iris la Fariseoj, kaj konsiligxis, kiel ili povos impliki lin per interparolado.

¹⁵Entonces, idos los Fariseos, consultaron cómo le tomarían en alguna palabra.

¹⁶Kaj ili sendis al li siajn discxiplojn kun la Herodanoj, por diri:Majstro, ni scias, ke vi estas verama, kaj instruas laux vero la vojon de Dio, kaj ne zorgas pri iu ajn; cxar vi ne favoras la personon de homoj.

¹⁶Y envían á él los discípulos de ellos, con los Herodianos, diciendo: Maestro, sabemos que eres amador de la verdad, y que enseñas con verdad el camino de Dios, y que no te curas de nadie, porque no tienes acepción de persona de hombres.

¹⁷Diru do al ni, kiel sxajnas al vi? cxu konvenas doni tributon al Cezaro, aux ne?

¹⁷Dinos pues, ¿qué te parece? ¿es lícito dar tributo á César, ó no?

¹⁸Sed Jesuo, sciante ilian ruzecon, diris:Kial vi min provas, hipokrituloj?

¹⁸Mas Jesús, entendida la malicia de ellos, les dice: ¿Por qué me tentáis, hipócritas?

¹⁹Montru al mi la tributan moneron. Kaj ili alportis al li denaron.

¹⁹Mostradme la moneda del tributo. Y ellos le presentaron un denario.

²⁰Kaj li diris al ili:Kies estas cxi tiu bildo kaj la surskribajxo?

²⁰Entonces les dice: ¿Cúya es esta figura, y lo que está encima escrito?

²¹Ili diris al li:De Cezaro. Tiam li diris al ili:Redonu do al Cezaro la proprajxon de Cezaro, kaj al Dio la proprajxon de Dio.

²¹Dícenle: De César. Y díceles: Pagad pues á César lo que es de César, y á Dios lo que es de Dios.

²²Kaj auxdinte, ili miris, kaj lin lasis kaj foriris.

²²Y oyendo esto, se maravillaron, y dejándole se fueron.

²³En tiu sama tago alvenis al li Sadukeoj, kiuj diras, ke ne estas relevigxo; kaj ili demandis lin, dirante:

²³Aquel día llegaron á él los Saduceos, que dicen no haber resurrección, y le preguntaron,

²⁴Majstro, Moseo diris:Se iu mortas, ne havante infanojn, lia frato edzigxu kun lia edzino kaj naskigu idaron al sia frato.

²⁴Diciendo: Maestro, Moisés dijo: Si alguno muriere sin hijos, su hermano se casará con su mujer, y despertará simiente á su hermano.

²⁵Estis cxe ni sep fratoj; kaj la unua edzigxis kaj mortis, kaj ne havante idaron, lasis sian edzinon al sia frato;

²⁵Fueron pues, entre nosotros siete hermanos: y el primero tomó mujer, y murió; y no teniendo generación, dejó su mujer á su hermano.

²⁶tiel same ankaux la dua, kaj la tria, gxis la sepa.

²⁶De la misma manera también el segundo, y el tercero, hasta los siete.

²⁷Kaj post cxiuj la virino mortis.

²⁷Y después de todos murió también la mujer.

²⁸En la relevigxo do, por kiu el la sep sxi estos edzino? cxar cxiuj sxin havis.

²⁸En la resurrección pues, ¿de cuál de los siete será ella mujer? porque todos la tuvieron.

²⁹Sed Jesuo responde diris:Vi eraras, ne sciante la Skribojn, nek la potencon de Dio.

²⁹Entonces respondiendo Jesús, les dijo: Erráis ignorando las Escrituras, y el poder de Dios.

³⁰CXar en la relevigxo oni nek edzigxas nek edzinigxas, sed estas kiel angxeloj en la cxielo.

³⁰Porque en la resurrección, ni los hombres tomarán mujeres, ni las mujeres marido; mas son como los ángeles de Dios en el cielo.

³¹Sed pri la relevigxo el la mortintoj, cxu vi ne legis tion, kio estis dirita al vi de Dio, nome:

³¹Y de la resurrección de los muertos, ¿no habéis leído lo que os es dicho por Dios, que dice:

³²Mi estas la Dio de Abraham kaj la Dio de Isaak kaj la Dio de Jakob? Dio estas Dio ne de la mortintoj, sed de la vivantoj.

³²Yo soy el Dios de Abraham, y el Dios de Isaac, y el Dios de Jacob? Dios no es Dios de muertos, sino de vivos.

³³Kaj kiam la homamaso tion auxdis, ili miregis pro lia instruado.

³³Y oyendo esto las gentes, estaban atónitas de su doctrina.

³⁴Sed la Fariseoj, auxdinte, ke li silentigis la Sadukeojn, kune kolektigxis.

³⁴Entonces los Fariseos, oyendo que había cerrado la boca á los Saduceos, se juntaron á una.

³⁵Kaj unu el ili, legxisto, demandis lin, provante lin:

³⁵Y preguntó uno de ellos, intérprete de la ley, tentándole y diciendo:

³⁶Majstro, kiu estas la granda ordono en la legxo?

³⁶Maestro, ¿cuál es el mandamiento grande en la ley?

³⁷Kaj li diris al li:Amu la Eternulon, vian Dion, per via tuta koro kaj per via tuta animo kaj per via tuta menso.

³⁷Y Jesús le dijo: Amarás al Señor tu Dios de todo tu corazón, y de toda tu alma, y de toda tu mente.

³⁸CXi tiu estas la granda kaj la unua ordono.

³⁸Este es el primero y el grande mandamiento.

³⁹Kaj dua estas simila al gxi:Amu vian proksimulon kiel vin mem.

³⁹Y el segundo es semejante á éste: Amarás á tu prójimo como á ti mismo.

⁴⁰De cxi tiuj du ordonoj dependas la tuta legxo kaj la profetoj.

⁴⁰De estos dos mandamientos depende toda la ley y los profetas.

⁴¹Kaj kiam la Fariseoj jam kunvenis, Jesuo ilin demandis,

⁴¹Y estando juntos los Fariseos, Jesús les preguntó,

⁴²dirante:Kion vi pensas pri la Kristo? kies filo li estas? Ili diris al li:De David.

⁴²Diciendo: ¿Qué os parece del Cristo? ¿de quién es Hijo? Dícenle: De David.

⁴³Li diris al ili:Kial do David, en la Spirito, lin nomas Sinjoro, dirante:

⁴³El les dice: ¿Pues cómo David en Espíritu le llama Señor, diciendo:

⁴⁴La Eternulo diris al mia Sinjoro: Sidu dekstre de Mi, GXis Mi faros viajn malamikojn benketo por viaj piedoj?

⁴⁴Dijo el Señor á mi Señor: Siéntate á mi diestra, Entre tanto que pongo tus enemigos por estrado de tus pies?

⁴⁵Se do David nomas lin Sinjoro, kiel li estas lia filo?

⁴⁵Pues si David le llama Señor, ¿cómo es su Hijo?

⁴⁶Kaj neniu povis respondi unu vorton al li, nek iu post tiu tago plu kuragxis fari al li demandon.

⁴⁶Y nadie le podía responder palabra; ni osó alguno desde aquel día preguntarle más.