¹Se homo ofte admonita restos obstina, Li subite pereos sen ia helpo.

¹EL hombre que reprendido endurece la cerviz, De repente será quebrantado; ni habrá para él medicina.

²Kiam altigxas virtuloj, la popolo gxojas; Sed kiam regas malvirtulo, la popolo gxemas.

²Cuando los justos dominan, el pueblo se alegra: Mas cuando domina el impío, el pueblo gime.

³Homo, kiu amas sagxon, gxojigas sian patron; Sed kiu komunikigxas kun malcxastulinoj, tiu disperdas sian havon.

³El hombre que ama la sabiduría, alegra á su padre: Mas el que mantiene rameras, perderá la hacienda.

⁴Regxo per justeco fortikigas la landon; Sed donacamanto gxin ruinigas.

⁴El rey con el juicio afirma la tierra: Mas el hombre de presentes la destruirá.

⁵Homo, kiu flatas al sia proksimulo, Metas reton antaux liaj piedoj.

⁵El hombre que lisonjea á su prójimo, Red tiende delante de sus pasos.

⁶Per sia pekado malbona homo sin implikas; Sed virtulo triumfas kaj gxojas.

⁶En la prevaricación del hombre malo hay lazo: Mas el justo cantará y se alegrará.

⁷Virtulo penas ekkoni la aferon de malricxuloj; Sed malvirtulo ne povas kompreni.

⁷Conoce el justo la causa de los pobres: Mas el impío no entiende sabiduría.

⁸Homoj blasfemantaj indignigas urbon; Sed sagxuloj kvietigas koleron.

⁸Los hombres escarnecedores enlazan la ciudad: Mas los sabios apartan la ira.

⁹Se sagxa homo havas jugxan aferon kun homo malsagxa, Tiam, cxu li koleras, cxu li ridas, li ne havas trankvilon.

⁹Si el hombre sabio contendiere con el necio, Que se enoje ó que se ría, no tendrá reposo.

¹⁰Sangaviduloj malamas senkulpulon; Sed virtuloj zorgas pri lia vivo.

¹⁰Los hombres sanguinarios aborrecen al perfecto: Mas los rectos buscan su contentamiento.

¹¹Sian tutan koleron aperigas malsagxulo; Sed sagxulo gxin retenas.

¹¹El necio da suelta á todo su espíritu; Mas el sabio al fin le sosiega.

¹²Se reganto atentas mensogon, Tiam cxiuj liaj servantoj estas malvirtuloj.

¹²Del señor que escucha la palabra mentirosa, Todos sus ministros son impíos.

¹³Malricxulo kaj procentegisto renkontigxas; La Eternulo donas lumon al la okuloj de ambaux.

¹³El pobre y el usurero se encontraron: Jehová alumbra los ojos de ambos.

¹⁴Se regxo jugxas juste malricxulojn, Lia trono fortikigxas por cxiam.

¹⁴El rey que juzga con verdad á los pobres, Su trono será firme para siempre.

¹⁵Kano kaj instruo donas sagxon; Sed knabo, lasita al si mem, hontigas sian patrinon.

¹⁵La vara y la corrección dan sabiduría: Mas el muchacho consentido avergonzará á su madre.

¹⁶Kiam altigxas malvirtuloj, tiam multigxas krimoj; Sed virtuloj vidos ilian falon.

¹⁶Cuando los impíos son muchos, mucha es la prevaricación; Mas los justos verán la ruina de ellos.

¹⁷Punu vian filon, kaj li vin trankviligos, Kaj li donos gxojon al via animo.

¹⁷Corrige á tu hijo, y te dará descanso, Y dará deleite á tu alma.

¹⁸Se ne ekzistas profetaj predikoj, tiam popolo farigxas sovagxa; Sed bone estas al tiu, kiu observas la legxojn.

¹⁸Sin profecía el pueblo será disipado: Mas el que guarda la ley, bienaventurado él.

¹⁹Per vortoj sklavo ne instruigxas; CXar li komprenas, sed ne obeas.

¹⁹El siervo no se corregirá con palabras: Porque entiende, mas no corresponde.

²⁰CXu vi vidas homon, kiu tro rapidas kun siaj vortoj? Estas pli da espero por malsagxulo ol por li.

²⁰¿Has visto hombre ligero en sus palabras? Más esperanza hay del necio que de él.

²¹Se oni de infaneco kutimigas sklavon al dorlotigxado, Li poste farigxas neregebla.

²¹El que regala á su siervo desde su niñez, A la postre será su hijo:

²²Kolerema homo kauxzas malpacojn, Kaj flamigxema kauxzas multajn pekojn.

²²El hombre iracundo levanta contiendas; Y el furioso muchas veces peca.

²³La fiereco de homo lin malaltigos; Sed humilulo atingos honoron.

²³La soberbia del hombre le abate; Pero al humilde de espíritu sustenta la honra.

²⁴Kiu dividas kun sxtelisto, tiu malamas sian animon; Li auxdas la jxuron kaj nenion diras.

²⁴El aparcero del ladrón aborrece su vida; Oirá maldiciones, y no lo denunciará.

²⁵Timo antaux homoj faligas en reton; Sed kiu fidas la Eternulon, tiu estas sxirmita.

²⁵El temor del hombre pondrá lazo: Mas el que confía en Jehová será levantado.

²⁶Multaj sercxas favoron de reganto; Sed la sorto de homo dependas de la Eternulo.

²⁶Muchos buscan el favor del príncipe: Mas de Jehová viene el juicio de cada uno.

²⁷Maljusta homo estas abomenajxo por virtuloj; Kaj kiu iras la gxustan vojon, tiu estas abomenajxo por malvirtulo.

²⁷Abominación es á los justos el hombre inicuo; Y abominación es al impío el de rectos caminos.