¹Benu, ho mia animo, la Eternulon. Ho Eternulo, mia Dio, Vi estas tre granda, De majesto kaj beleco Vi estas vestita;

¹BENDICE, alma mía, á Jehová. Jehová, Dios mío, mucho te has engrandecido; Haste vestido de gloria y de magnificencia.

²Vi, kiu estas cxirkauxkovrita de lumo kiel de vesto, Kiu sternas la cxielon kiel tapisxon;

²El que se cubre de luz como de vestidura, Que extiende los cielos como una cortina;

³Kiu arangxas sur la akvo Siajn cxambrojn, Kiu faras la nubojn Lia veturilo; Kiu iras sur la flugiloj de la vento;

³Que establece sus aposentos entre las aguas; El que pone las nubes por su carroza, El que anda sobre las alas del viento;

⁴Kiu faras la ventojn Liaj senditoj, Flamantan fajron Liaj servantoj;

⁴El que hace á sus ángeles espíritus, Sus ministros al fuego flameante.

⁵Kiu fondis la teron sur gxiaj fundamentoj, Ke gxi neniam sxanceligxos.

⁵El fundó la tierra sobre sus basas; No será jamás removida.

⁶La abismon Vi kovris kiel per vesto, Sur la montoj staras akvo;

⁶Con el abismo, como con vestido, la cubriste; Sobre los montes estaban las aguas.

⁷De Via minaco gxi kuras, De la vocxo de Via tondro gxi forrapidas.

⁷A tu reprensión huyeron; Al sonido de tu trueno se apresuraron;

⁸GXi levigxas sur montojn, mallevigxas sur valojn, Al tiu loko, kiun Vi destinis por gxi.

⁸Subieron los montes, descendieron los valles, Al lugar que tú les fundaste.

⁹Vi faris limon, kiun gxi ne superpasxos, Por ke gxi ne revenu por kovri la teron.

⁹Pusísteles término, el cual no traspasarán; Ni volverán á cubrir la tierra.

¹⁰Vi sendas fontojn al la riveroj, Kiuj iras inter montoj;

¹⁰Tú eres el que envías las fuentes por los arroyos; Van entre los montes.

¹¹Ili trinkigas cxiujn kampajn bestojn; Sovagxaj azenoj kvietigas sian soifon.

¹¹Abrevan á todas las bestias del campo: Quebrantan su sed los asnos montaraces.

¹²Apud ili logxas la birdoj cxielaj, El inter la brancxoj ili sonigas sian vocxon.

¹²Junto á aquellos habitarán las aves de los cielos; Entre las ramas dan voces.

¹³Vi trinkigas la montojn el Viaj cxambroj; Per la produktoj de Viaj faroj satigxas la tero.

¹³El que riega los montes desde sus aposentos: Del fruto de sus obras se sacia la tierra.

¹⁴Vi kreskigas herbon por la bruto, Kaj verdajxon, kiu servas al la homo, Por elirigi panon el la tero.

¹⁴El que hace producir el heno para las bestias, Y la hierba para el servicio del hombre; Sacando el pan de la tierra.

¹⁵Kaj la vino gajigas la koron de la homo, La vizagxo brilas de la oleo, Kaj la pano fortikigas la koron de la homo.

¹⁵Y el vino que alegra el corazón del hombre, Y el aceite que hace lucir el rostro, Y el pan que sustenta el corazón del hombre.

¹⁶Satigxas la arboj de la Eternulo, La cedroj de Lebanon, kiujn Li plantis;

¹⁶Llénanse de jugo los árboles de Jehová, Los cedros del Líbano que él plantó.

¹⁷Kaj tie nestas birdoj; Cikonio havas sian logxejon sur abioj;

¹⁷Allí anidan las aves; En las hayas hace su casa la cigüeña.

¹⁸La altaj montoj estas por la ibeksoj, La rokoj estas rifugxejo por la hirakoj.

¹⁸Los montes altos para las cabras monteses; Las peñas, madrigueras para los conejos.

¹⁹Li arangxis la lunon laux la partoj de tempo; La suno scias sian subiron.

¹⁹Hizo la luna para los tiempos: El sol conoce su ocaso.

²⁰Vi sendas mallumon, kaj farigxas nokto, Dum kiu vagas cxiuj arbaraj bestoj;

²⁰Pone las tinieblas, y es la noche: En ella corretean todas las bestias de la selva.

²¹La leonidoj krias pri rabakiro, Por peti de Dio sian mangxajxon.

²¹Los leoncillos braman á la presa, Y para buscar de Dios su comida.

²²Kiam levigxas la suno, Ili sin kasxas kaj kusxigxas en siaj logxejoj.

²²Sale el sol, recógense, Y échanse en sus cuevas.

²³Eliras homo por sia okupigxo, Por sia laboro gxis la vespero.

²³Sale el hombre á su hacienda, Y á su labranza hasta la tarde.

²⁴Kiel multaj estas Viaj faroj, ho Eternulo! CXion Vi faris kun sagxo; La tero estas plena de Viaj faritajxoj.

²⁴Cuán muchas son tus obras, oh Jehová! Hiciste todas ellas con sabiduría: La tierra está llena de tus beneficios.

²⁵Jen la maro, granda kaj vasta: Tie estas rampajxoj sennombraj, Bestoj malgrandaj kaj grandaj;

²⁵Asimismo esta gran mar y ancha de términos: En ella pescados sin número, Animales pequeños y grandes.

²⁶Tie iras sxipoj; Tie estas la levjatano, kiun Vi kreis, ke gxi tie ludu.

²⁶Allí andan navíos; Allí este leviathán que hiciste para que jugase en ella.

²⁷CXiuj ili atendas de Vi, Ke Vi donu al ili mangxon en gxia tempo.

²⁷Todos ellos esperan en ti, Para que les des su comida á su tiempo.

²⁸Vi donas al ili, ili kolektas; Vi malfermas Vian manon, kaj ili satigxas de bonajxo.

²⁸Les das, recogen; Abres tu mano, hártanse de bien.

²⁹Vi kasxas Vian vizagxon, tiam ili ektimas; Vi forprenas ilian spiriton, Tiam ili mortas kaj revenas al sia polvo.

²⁹Escondes tu rostro, túrbanse: Les quitas el espíritu, dejan de ser, Y tórnanse en su polvo.

³⁰Vi sendas Vian spiriton, tiam ili kreigxas; Kaj Vi renovigas la vizagxon de la tero.

³⁰Envías tu espíritu, críanse: Y renuevas la haz de la tierra.

³¹Gloro al la Eternulo estu eterne; La Eternulo gxoju pri Siaj faritajxoj.

³¹Sea la gloria de Jehová para siempre; Alégrese Jehová en sus obras;

³²Li ekrigardas la teron, kaj gxi tremas; Li ektusxas la montojn, kaj ili fumigxas.

³²El cual mira á la tierra, y ella tiembla; Toca los montes, y humean.

³³Mi kantados al la Eternulo, dum mi vivos; Mi muzikados al mia Dio, dum mi estos.

³³A Jehová cantaré en mi vida: A mi Dios salmearé mientras viviere.

³⁴Agrabla estu al Li mia meditado; Mi gxojos pri la Eternulo.

³⁴Serme ha suave hablar de él: Yo me alegraré en Jehová.

³⁵Malaperu pekuloj de sur la tero, Kaj malvirtuloj ne plu ekzistu. Benu, ho mia animo, la Eternulon. Haleluja!

³⁵Sean consumidos de la tierra los pecadores, Y los impíos dejen de ser. Bendice, alma mía, á Jehová. Aleluya.