¹Psalmo de Asaf. Dio de la dioj, la Eternulo, ekparolis, Kaj vokis la teron de la sunlevigxo gxis la sunsubiro.

¹Salmo de Asaph. EL Dios de dioses, Jehová, ha hablado, Y convocado la tierra desde el nacimiento del sol hasta donde se pone.

²El Cion, la perfektajxo de beleco, Dio ekbrilis.

²De Sión, perfección de hermosura, Ha Dios resplandecido.

³Nia Dio venas kaj ne silentas; Fajro ekstermanta estas antaux Li, CXirkaux Li estas granda ventego.

³Vendrá nuestro Dios, y no callará: Fuego consumirá delante de él, Y en derredor suyo habrá tempestad grande.

⁴Li vokas la cxielon supre kaj la teron, Por jugxi Sian popolon:

⁴Convocará á los cielos de arriba, Y á la tierra, para juzgar á su pueblo.

⁵Kolektu al Mi Miajn fidelulojn, Kiuj faris kun Mi interligon cxe oferdono.

⁵Juntadme mis santos; Los que hicieron conmigo pacto con sacrificio.

⁶Kaj la cxielo proklamis Lian justecon, CXar Dio estas tiu jugxanto. Sela.

⁶Y denunciarán los cielos su justicia; Porque Dios es el juez. (Selah.)

⁷Auxskultu, ho Mia popolo, kaj Mi parolos; Ho Izrael, Mi atestos pri vi; Mi estas Dio, via Dio.

⁷Oye, pueblo mío, y hablaré: Escucha, Israel, y testificaré contra ti: Yo soy Dios, el Dios tuyo.

⁸Ne pro viaj oferdonoj Mi vin riprocxos, CXar viaj bruloferoj estas cxiam antaux Mi.

⁸No te reprenderé sobre tus sacrificios, Ni por tus holocaustos, que delante de mí están siempre.

⁹Mi ne prenos el via domo bovidon, Nek el viaj kortoj kaprojn:

⁹No tomaré de tu casa becerros, Ni machos cabríos de tus apriscos.

¹⁰CXar al Mi apartenas cxiuj bestoj en la arbaroj, Miloj da brutoj sur la montoj;

¹⁰Porque mía es toda bestia del bosque, Y los millares de animales en los collados.

¹¹Mi konas cxiujn birdojn sur la montoj, Kaj cxiuj bestoj de la kampoj estas antaux Mi.

¹¹Conozco todas las aves de los montes, Y en mi poder están las fieras del campo.

¹²Se Mi farigxus malsata, Mi ne dirus al vi, CXar al Mi apartenas la mondo, kaj cxio, kio gxin plenigas.

¹²Si yo tuviese hambre, no te lo diría á ti: Porque mío es el mundo y su plenitud.

¹³CXu Mi mangxas viandon de bovoj, Kaj cxu Mi trinkas sangon de kaproj?

¹³¿Tengo de comer yo carne de toros, O de beber sangre de machos cabríos?

¹⁴Oferdonu al Dio dankon, Kaj plenumu antaux la Plejaltulo viajn promesojn.

¹⁴Sacrifica á Dios alabanza, Y paga tus votos al Altísimo.

¹⁵Voku Min en la tago de mizero; Mi vin liberigos, kaj vi Min gloros.

¹⁵E invócame en el día de la angustia: Te libraré, y tú me honrarás.

¹⁶Sed al la malpiulo Dio diris: Por kio vi parolas pri Miaj legxoj Kaj portas Mian interligon en via busxo,

¹⁶Pero al malo dijo Dios: ¿Qué tienes tú que enarrar mis leyes, Y que tomar mi pacto en tu boca,

¹⁷Dum vi malamas moralinstruon Kaj jxetas Miajn vortojn malantauxen de vi?

¹⁷Pues que tú aborreces el castigo, Y echas á tu espalda mis palabras?

¹⁸Kiam vi vidas sxteliston, vi aligxas al li, Kaj kun adultuloj vi estas partoprenanto;

¹⁸Si veías al ladrón, tú corrías con él; Y con los adúlteros era tu parte.

¹⁹Vian busxon vi uzas por malbono, Kaj via lango plektas falsajxon;

¹⁹Tu boca metías en mal, Y tu lengua componía engaño.

²⁰Vi sidas kaj parolas kontraux via frato, Pri la filo de via patrino vi kalumnias.

²⁰Tomabas asiento, y hablabas contra tu hermano: Contra el hijo de tu madre ponías infamia.

²¹Tion vi faris, kaj Mi silentis; Kaj vi pensis, ke Mi estas tia, kiel vi. Mi punos vin, kaj Mi metos cxion antaux viajn okulojn.

²¹Estas cosas hiciste, y yo he callado: Pensabas que de cierto sería yo como tú: Yo te argüiré, y pondré las delante de tus ojos.

²²Komprenu cxi tion, vi, kiuj forgesas Dion; Alie Mi dissxiros, kaj neniu savos.

²²Entended ahora esto, los que os olvidáis de Dios; No sea que arrebate, sin que nadie libre.

²³Kiu oferdonas dankon, tiu Min honoras; Kaj kiu estas singarda en la vojo, Al tiu Mi aperigos Dian helpon.

²³El que sacrifica alabanza me honrará: Y al que ordenare su camino, Le mostraré la salud de Dios.