¹Kanto-psalmo de Asaf. Ho Dio, ne silentu; Ne estu senparola kaj ne restu trankvila, ho Dio!

¹Canción: Salmo de Asaph. OH Dios no tengas silencio: No calles, oh Dios, ni te estés quieto.

²CXar jen Viaj malamikoj ekbruis, Kaj Viaj malamantoj levis la kapon.

²Porque he aquí que braman tus enemigos; Y tus aborrecedores han alzado cabeza.

³Kontraux Via popolo ili sekrete konspiras, Kaj ili konsiligxas kontraux Viaj gardatoj.

³Sobre tu pueblo han consultado astuta y secretamente, Y han entrado en consejo contra tus escondidos.

⁴Ili diris:Ni iru, kaj ni ekstermu ilin el inter la popoloj, Ke oni ne plu rememoru la nomon de Izrael.

⁴Han dicho: Venid, y cortémoslos de ser pueblo, Y no haya más memoria del nombre de Israel.

⁵CXar ili unuanime interkonsentis, Ili faris interligon kontraux Vi:

⁵Por esto han conspirado de corazón á una, Contra ti han hecho liga;

⁶La tendoj de Edom kaj la Isxmaelidoj, Moab kaj la Hagaridoj,

⁶Los pabellones de los Idumeos y de los Ismaelitas, Moab y los Agarenos;

⁷Gebal kaj Amon kaj Amalek, La Filisxtoj kun la logxantoj de Tiro;

⁷Gebal, y Ammón, y Amalec; Los Filisteos con los habitadores de Tiro.

⁸Ankaux Asirio aligxis al ili Kaj farigxis helpo al la idoj de Lot. Sela.

⁸También el Assur se ha juntado con ellos: Son por brazo á los hijos de Lot. (Selah.)

⁹Faru al ili, kiel al Midjan, Kiel al Sisera, kiel al Jabin cxe la torento Kisxon,

⁹Hazles como á Madián; Como á Sísara, como á Jabín en el arroyo de Cisón;

¹⁰Kiuj estis ekstermitaj en En-Dor Kaj farigxis sterko por la tero.

¹⁰Que perecieron en Endor, Fueron hechos muladar de la tierra.

¹¹Agu kun iliaj princoj kiel kun Oreb kaj Zeeb, Kaj kun cxiuj iliaj estroj kiel kun Zebahx kaj Calmuna,

¹¹Pon á ellos y á sus capitanes como á Oreb y como á Zeeb; Y como á Zeba y como á Zalmunna, á todos sus príncipes;

¹²Kiuj diris:Ni ekposedu la logxejon de Dio!

¹²Que han dicho: Heredemos para nosotros Las moradas de Dios.

¹³Ho mia Dio, similigu ilin al turnigxanta polvo, Al pajlrestajxo antaux vento.

¹³Dios mío, ponlos como á torbellinos; Como á hojarascas delante del viento.

¹⁴Kiel fajro bruligas arbaron, Kaj kiel flamo bruldezertigas montojn,

¹⁴Como fuego que quema el monte, Como llama que abrasa las breñas.

¹⁵Tiel pelu ilin per Via ventego, Kaj per Via fulmotondro ilin timigu.

¹⁵Persíguelos así con tu tempestad, Y asómbralos con tu torbellino.

¹⁶Plenigu ilian vizagxon per malhonoro, Por ke ili turnigxu al Via nomo, ho Eternulo.

¹⁶Llena sus rostros de vergüenza; Y busquen tu nombre, oh Jehová.

¹⁷Ili estu hontigitaj kaj timigitaj por cxiam, Ili malhonorigxu kaj pereu.

¹⁷Sean afrentados y turbados para siempre; Y sean deshonrados, y perezcan.

¹⁸Kaj ili eksciu, ke Vi, kies nomo estas ETERNULO, Estas sola Plejaltulo super la tuta tero.

¹⁸Y conozcan que tu nombre es JEHOVA; Tú solo Altísimo sobre toda la tierra.