1Ekparolis Elifaz, la Temanano, kaj diris:
1 Kala Elifaz Teman bora tu ka ne:
2CXu Dion povas instrui homo? CXu povas Lin instrui ecx sagxulo?
2 «A ga hin ka te boro ma nafa fo te Irikoy se mate kaŋ laakalkooni ga nafa nga boŋ se?
3CXu por la Plejpotenculo tio estas utila, se vi estas virta? Kaj cxu Li havas profiton de tio, se via konduto estas pia?
3 Ni adilitara ya hay kaano fo no Hina-Kulu-Koyo se? Wala ni cimi toonanta gonda nafa fo no a se?
4CXu pro timo antaux vi Li disputos kun vi, Iros kun vi al jugxo?
4 Zama a ga humburu nin se no a ga kaseeti ni gaa? Wala nin d'a ga koy ciiti do no?
5Via malvirteco estas ja granda, Kaj viaj malbonagoj ne havas finon.
5 Ni laala, manti ibambata no? Ni zunubey mo, i sinda me.
6Vi prenis de viaj fratoj garantiajxon vane, De preskaux-nuduloj vi deprenis la vestojn;
6 Ni na tolme ta ni nya-izo gaa yaamo-yaamo, Ni na dirakooney bankaarayey kaa i gaa.
7Al laculo vi ne donis akvon por trinki, Kaj al malsatulo vi rifuzis panon;
7 Ni mana fargantey no hari i ma haŋ, Ni na harayzey ganji ŋwaari mo.
8Per forta brako vi akiris teron, Kaj dank� al eminenteco vi logxis sur gxi;
8 Amma gaabikooni ka bara nda ndunnya, Gaakurantey mo ga goro a ra.
9Vidvinojn vi foririgis kun nenio, Kaj la brakojn de orfoj vi frakasis.
9 Ni na wayboro kaŋ kurnye bu yaŋ sallama kambe koonu, Ni na alatuumey kambey ceeri mo.
10Pro tio cxirkauxe de vi estas kaptiloj, Kaj subita teruro vin timigas.
10 Woodin sabbay se no kumsayyaŋ goono ga ni windi, Haŋ kaŋ ga kaŋ farap! folloŋ mo, A humburkuma goono ga ni taabandi.
11Aux pro mallumo vi nenion vidas, Kaj multego da akvo vin kovris?
11 Kubay go no hala ni si hin ka di, Beene hirriyaŋ mo ga ni daabu.
12CXu ne estas Dio tie alte en la cxielo? Rigardu la stelojn, kiel alte ili estas.
12 Irikoy si yongo beene no? Guna handariyayzey moora! Man i moora salleyaŋo misa?
13Kaj vi diras:Kion scias Dio? CXu Li povas jugxi en mallumo?
13 Ni ne mo: ‹Ifo no Irikoy ga bay? A ga hin ka haŋ kaŋ go kubay ra ciiti no?
14La nuboj kovras Lin, kaj Li ne vidas; Kaj Li nur rondiras en la rondo de la cxielo.
14 Beene hirriyaŋ beeray n'a daabu hal a si di, A goono mo ga taamu beene batamey boŋ.›
15CXu vi konservas la vojon antikvan, Kiun iradis homoj malpiaj,
15 Ni ga fondo zeeno gana, Wo kaŋ boro laaley taamu, wala?
16Kiuj estis kaptitaj antauxtempe, Kaj kies grundo disversxigxis kiel rivero,
16 Borey kaŋ i n'i hamay ka kaa za i alwaato mana to, I n'i deyaŋ haro bagu-bagu danga hari zuru gooru.
17Kiuj parolis al Dio:Foriru de ni! Kion povas fari al ni la Plejpotenculo?
17 Ngey no ka ne Irikoy se: ‹Fay d'iri.› Wala i ne: ‹Ifo no Hina-Kulu-Koyo ga hin ka te iri se?›
18Kvankam Li plenigis iliajn domojn per bonajxo. Sed la pensmaniero de malvirtuloj estas malproksima de mi.
18 Amma nga no k'i windey toonandi nda albarka. Amma boro laaley saawarey ga mooru ay.
19La virtuloj vidos kaj gxojos; La senkulpulo mokos ilin:
19 Adilantey ga di woodin ka farhã, Borey kaŋ yaŋ sinda taali mo ga donda-caray haari te i se.
20Certe malaperis nia kontrauxulo, Kaj kio restis, tion ekstermis fajro.
20 I go ga ne: ‹Daahir, i duura halaci, Haŋ kaŋ cindi i se mo, danji g'a ŋwa.›
21Interkonsentu do kun Li, kaj vi havos pacon; Per tio venos al vi bono.
21 Ni ma Irikoy bay gumo sohõ, ka goro baani, Woodin gaa no ni ga di gomni.
22Prenu el Lia busxo instruon, Kaj metu Liajn vortojn en vian koron.
22 Ay ga ni ŋwaaray, ma dondonandiyaŋ ta a meyo ra, K'a sanney jisi ni bina ra.
23Se vi revenos al la Plejpotenculo, vi estos konstruita; Forigu malpiajxon el via tendo.
23 Da ni ye ka kaa Hina-Kulu-Koyo do, ni ga tonton, Hala day ni na adilitaray-jaŋay hibandi ka moorandi ni nangora gaa,
24JXetu en la polvon la multekostan metalon, Kaj la Ofiran oron sur la sxtonojn de la torentoj;
24 Ka ni arzaka jisi ganda kusa ra, Ofir wura mo, m'a jisi goorey tond'izey ra,
25Tiam la Plejpotenculo estos via oro kaj via brilanta argxento;
25 Gaa no Hina-Kulu-Koyo ga ciya ni arzaka, A ga ciya nzarfu darzante mo ni se.
26CXar tiam vi havos vian plezuron en la Plejpotenculo, Kaj vi levos al Dio vian vizagxon;
26 Zama waato din gaa no ni ga farhã Hina-Kulu-Koyo do, Ni ga ni moyduma sambu ka Irikoy guna.
27Vi pregxos al Li, kaj Li vin auxskultos; Kaj viajn sanktajn promesojn vi plenumos;
27 Ni ga ni adduwa te a gaa, A ga maa ni se mo. Ni ga ni sarto mo toonandi a se.
28Se vi ion decidos, gxi plenumigxos cxe vi; Kaj super viaj vojoj brilos lumo.
28 Haŋ kaŋ ni soola ni bina ra ga tabbat ni se, Annura mo ga ni fondey kaarandi.
29CXar tiujn, kiuj humiligxis, Li altigos; Kaj kiu mallevas la okulojn, tiu estos savita.
29 Saaya kaŋ i na ni soote ganda, Ni ga ne: ‹Tunyaŋ go no koyne.› A ga lalabuko faaba mo.
30Ankaux tiun, kiu ne estis senkulpa, Li savos; Tia estos savita pro la pureco de viaj manoj.
30 Boro kaŋ si jaŋ taali mo, a g'a kaa kambe, Oho, a g'a faaba ni kambey hananyaŋo sabbay se.»