1Kaj ekparolis Bildad, la SXuhxano, kaj diris:
1 Kala Bildad Suhi bora tu ka ne:
2Kiel longe vi tiel parolos, Kaj la vortoj de via busxo estos kiel forta vento?
2 «Waati fo no ni ga sanni woone yaŋ dumi teeyaŋ naŋ? Waati fo mo no ni ga fay da me sanney kaŋ ciya sanda haw bambata kaŋ ga faaru cine?
3CXu Dio falsas la jugxon? CXu la Plejpotenculo falsas la justecon?
3 Irikoy no ga cimi ciiti siirandi, wala? Wala Hina-Kulu-Koyo no ga adilitaray siirandi?
4Se viaj filoj pekis kontraux Li, Li forpusxis ilin pro ilia malbonago.
4 Da ni izey na zunubi te a se, Nga mo n'i nooyandi i alhakko gaa.
5Se vi sercxas Dion Kaj petegas la Plejpotenculon,
5 Da ni na Irikoy gande ceeci nda himma, Ka kande ni ŋwaarayyaŋo Hina-Kulu-Koyo do,
6Se vi estas pura kaj pia, Li maldormos super vi, Kaj restarigos la bonstaton en via virta logxejo.
6 Da ni gonda hananyaŋ da cimi, Doŋ daahir no a ga tun ka mo hay ka haggoy da nin sohõ. A ga albarka daŋ ni adilitaray nangora gaa.
7Kaj se via komenco estis malgranda, Via estonteco forte kreskos.
7 Koyne, baa kaŋ ni sintina ya ikayna no, Ni kokora wo ga yulwa gumo.
8CXar demandu la antauxajn generaciojn, Kaj primeditu tion, kion esploris iliaj patroj;
8 Ni ya day, ay ga ni ŋwaaray, Ma waato zamaney fintal, Ma laakal ye haŋ kaŋ i baabey fisi ka kaa taray gaa.
9CXar ni estas de hieraux, kaj ni nenion scias; Nia vivo sur la tero estas nur ombro.
9 Zama iri ya bi wane yaŋ no, Iri si hay kulu bay, Zama iri ndunnya jirbey si hima kala bi cine.
10Ili instruos vin, diros al vi, Kaj el sia koro elirigos vortojn.
10 Manti doŋ borey ga ni dondonandi, Ka ci ni se bo? I ma sanniyaŋ kaa taray ka fun ngey biney ra?
11CXu povas kreski kano sen malsekeco? CXu kreskas junko sen akvo?
11 Gooru kwaari ga hin ka fun ka zay mansaara si no, wala? Wala kundu ga hin ka beeri, hari si no?
12En tia okazo gxi velksekigxas pli frue ol cxiu herbo, Kiam gxi estas ankoraux en sia fresxeco, Kiam gxi ankoraux ne estas detrancxita.
12 Za a gonda nga tayyaŋo, I man'a beeri mo, A ga waasu ka lakaw da kobto kulu.
13Tiaj estas la vojoj de cxiuj, kiuj forgesas Dion; Kaj pereas la espero de hipokritulo,
13 To, yaadin cine no borey kulu kaŋ yaŋ dinya Irikoy, i fondey go. Wo kaŋ siino ga may Irikoy se mo, A beeje kulu ga halaci.
14Kies fido dehakigxas, Kaj kies espero estas araneajxo.
14 A beeja ga ceeri, A deyaŋo mo sanda dadaara taaru cine no.
15Li apogas sin al sia domo, sed ne restos staranta; Li ekkaptos gxin, sed ne povos sin teni.
15 Bora ga jeeri nga fuwo gaa, Amma a si kay, A g'a di da gaabi no, amma a si duumi.
16Li estis verda antaux la suno, Kaj super lia gxardeno etendigxas liaj brancxoj;
16 Bora wo sanda tuuri boogu no, Kaŋ ga tun wayna ra, A kambey ga salle kalo boŋ.
17Amase plektigxas liaj radikoj, Inter sxtonoj ili tenas sin forte;
17 A kaajey go didijante tondey gaa, A ga furo hala tondi fu ra.
18Sed kiam oni elsxiras lin el lia loko, GXi malkonfesas lin:Mi vin ne vidis.
18 D'i n'a dagu ka kaa nga nango ra, Kala nango m'a ze ka ne: ‹Ay mana di nin baa ce fo.›
19Tia estas la gxojo de lia vivo; Kaj el la tero kreskas aliaj.
19 Guna, Irikoy fonda farhã neeya: Ganda laabo ra no afooyaŋ ga zay ka fatta.
20Vidu, Dio ne forpusxas virtulon Kaj ne subtenas la manon de malpiuloj.
20 Guna, Irikoy si naanay boro furu bo, hal abada. Goy laalo teekoy mo, a si i kayandi.
21Li plenigos ankoraux vian busxon per rido Kaj viajn lipojn per gxojkrioj.
21 A ga ye ka ni meyo toonandi nda haari, Ni me kuurey mo da farhã dooni.
22Viaj malamantoj kovrigxos per honto; Sed la tendo de malpiuloj malaperos.
22 Borey kaŋ yaŋ konna nin, Haawi no g'i daabu. Laalakoyey bukkey mo ga daray.»