1Kanto de suprenirado. Felicxa estas tiu, kiu timas la Eternulon Kaj iras laux Liaj vojoj.
1 Zijiyaŋ dooni no. Albarkante no boro kulu kaŋ ga humburu Rabbi, Boro kaŋ ga dira a fondey ra.
2Kiam vi mangxas la laborakiron de viaj manoj, Felicxe kaj bone estas al vi.
2 Ni ga ni kambe goyey nafa ŋwa, Ni ga ciya albarkante, ni ga ciya arzakante mo.
3Via edzino estas kiel fruktoporta vinberbrancxo interne en via domo; Viaj filoj estas kiel olivaj brancxoj cxirkaux via tablo.
3 Ni wando ga ciya reyzin* nya kaŋ ga hay ni windo ra jina haray, Ni izey mo sanda zeytun* tilamanteyaŋ no ni taablo windanta.
4Jen tiel estas benata tiu homo, Kiu timas la Eternulon.
4 Guna, boro kaŋ ga humburu Rabbi, Yaadin cine no a ga du albarka nd'a.
5Benos vin la Eternulo el Cion, Kaj vi vidos la bonstaton de Jerusalem en la dauxro de via tuta vivo.
5 Rabbi ga ni albarkandi nda albarka kaŋ ga fun Sihiyona ra, Ni ma di Urusalima albarka mo ni fundi jirbey kulu ra.
6Kaj vi vidos la infanojn de viaj infanoj. Paco al Izrael!
6 Oho, ni ma di ni haamey. Laakal kanay ma bara Israyla gaa!