1Kanto-psalmo de Asaf. Ho Dio, ne silentu; Ne estu senparola kaj ne restu trankvila, ho Dio!
1 Dooni. Asaf baytu fo no.
2CXar jen Viaj malamikoj ekbruis, Kaj Viaj malamantoj levis la kapon.
2 Ya Irikoy, ma si te siw! Ya Irikoy, ma si jaŋ sanni, ma si te sulum!
3Kontraux Via popolo ili sekrete konspiras, Kaj ili konsiligxas kontraux Viaj gardatoj.
3 Zama a go, ni ibarey go ga kosongu hanya-hanya, Ni konnakoy na ngey boŋ tunandi.
4Ili diris:Ni iru, kaj ni ekstermu ilin el inter la popoloj, Ke oni ne plu rememoru la nomon de Izrael.
4 I goono ga munaficitaray dabariyaŋ te ni jama se, I goono ga saawareyaŋ gurum ni wane tugantey boŋ.
5CXar ili unuanime interkonsentis, Ili faris interligon kontraux Vi:
5 I ne: «Kaa, iri m'i tuusu, I kundatara goono yaŋo ma ban, Zama boro kulu ma si ye ka fongu Israyla maa gaa koyne.»
6La tendoj de Edom kaj la Isxmaelidoj, Moab kaj la Hagaridoj,
6 Zama care banda no i go ga saaware te da bine folloŋ, I goono ga sappe kayandi ka gaaba nda nin.
7Gebal kaj Amon kaj Amalek, La Filisxtoj kun la logxantoj de Tiro;
7 Edom kuuru fuwey, da Isumeylancey, Da Mowab, da Hagarancey,
8Ankaux Asirio aligxis al ili Kaj farigxis helpo al la idoj de Lot. Sela.
8 Da Gebal, da Amon, da Amalek, Da Filistiya, da Tir gorokoy,
9Faru al ili, kiel al Midjan, Kiel al Sisera, kiel al Jabin cxe la torento Kisxon,
9 Assiriya mo na nga boŋ margu nd'ey, I na Lotu izey no gaakasinay. (Wa dangay)
10Kiuj estis ekstermitaj en En-Dor Kaj farigxis sterko por la tero.
10 Ma te i se sanda mate kaŋ cine ni te Midiyan se, Da Sisera da Yabin se mo Cison gooro ra,
11Agu kun iliaj princoj kiel kun Oreb kaj Zeeb, Kaj kun cxiuj iliaj estroj kiel kun Zebahx kaj Calmuna,
11 I halaci En-Dor ra, I ciya sanda birji laabo se.
12Kiuj diris:Ni ekposedu la logxejon de Dio!
12 Ni ma naŋ i jine borey ma ciya sanda Oreb da Zeyeb cine, Oho, i mayraykoyey kulu ma ciya sanda Zeeba da Zalmunna,
13Ho mia Dio, similigu ilin al turnigxanta polvo, Al pajlrestajxo antaux vento.
13 Ngey kaŋ ne: «Iri ma Irikoy kurey nangey ta i ma ciya iri bumbey mayray hari.»
14Kiel fajro bruligas arbaron, Kaj kiel flamo bruldezertigas montojn,
14 Ya ay Irikoyo, m'i ciya sanda alma haw kusa, Sanda du kaŋ go haw jine,
15Tiel pelu ilin per Via ventego, Kaj per Via fulmotondro ilin timigu.
15 Sanda danji kaŋ goono ga saaji ŋwa, Sanda danji beele kaŋ goono ga tondi kuukuyaŋ diyandi.
16Plenigu ilian vizagxon per malhonoro, Por ke ili turnigxu al Via nomo, ho Eternulo.
16 M'i gana k'i kankamandi nda ni haw gaabikoono yaadin cine, M'i humburandi gumo mo da ni haw gaabikoono.
17Ili estu hontigitaj kaj timigitaj por cxiam, Ili malhonorigxu kaj pereu.
17 Ya Rabbi, m'i moydumey toonandi nda haawi, Zama i ma ni maa ceeci.
18Kaj ili eksciu, ke Vi, kies nomo estas ETERNULO, Estas sola Plejaltulo super la tuta tero.
18 I ma haaw, i ma humburu ka sukurutu hal abada, Oho, naŋ i ma di kayna ka halaci.
19 Zama i ma bay kaŋ nin, ni maa no ga ti Rabbi, Ni hinne no ga ti Beeray-Beeri-Koyo ndunnya kulu boŋ.