Esperanto

Tagalog 1905

Job

30

1Sed nun ridas pri mi homoj pli junaj ol mi, Kies patrojn mi ne volus starigi kun la hundoj de miaj sxafaroj;
1Nguni't ngayo'y silang bata kay sa akin ay nagsisitawa sa akin, na ang mga magulang ay di ko ibig na malagay na kasama ng mga aso ng aking kawan.
2Kies forto de la manoj estis senbezona por mi, Kaj kiuj ne povis atingi maljunecon;
2Oo, ang kalakasan ng kanilang kamay, sa ano ko mapapakinabangan? Mga taong ang kalusugan ng gulang ay lumipas na.
3Kiuj pro malricxeco kaj malsato solece kuris En la dezerton mizeran kaj senvivan;
3Sila'y lata sa pangangailangan at sa kagutom; kanilang nginangata ang tuyong lupa, sa kadiliman ng kasalatan at kapahamakan.
4Kiuj elsxiras atriplon apud la arbetajxoj, Kaj kies pano estas la radiko de genisto.
4Sila'y nagsisibunot ng mga malvas sa tabi ng mabababang punong kahoy; at ang mga ugat ng enebro ay siyang kanilang pinakapagkain.
5El meze de la homoj oni elpelas ilin; Oni krias sur ilin, kiel sur sxteliston;
5Sila'y pinalayas mula sa gitna ng mga tao; sila'y sumisigaw sa likuran nila, na gaya ng sa likuran ng isang magnanakaw.
6En terfendoj cxe la valoj ili logxas, En truoj de la tero kaj de rokoj;
6Upang sila'y magsitahan sa nakatatakot na mga libis, sa mga puwang ng lupa, at ng mga bato.
7Inter la arbetajxoj ili krias, Sub la kardoj ili kolektigxas;
7Sa gitna ng mabababang punong kahoy ay nagsisiangal; sa ilalim ng mga tinikan ay nangapipisan.
8Kiel infanoj de sentauxguloj kaj sennomuloj, Ili estas elpelitaj el la lando.
8Mga anak ng mga mangmang, oo, mga anak ng mga walang puring tao; sila'y mga itinapon mula sa lupain.
9Kaj nun mi farigxis objekto de ilia mokokanto, Mi farigxis por ili objekto de babilado.
9At ngayon ay naging kantahin nila ako, Oo, ako'y kasabihan sa kanila.
10Ili abomenas min, malproksimigxas de mi, Ne timas kracxi sur mian vizagxon.
10Kanilang kinayayamutan ako, nilalayuan nila ako, at hindi sila nagpipigil ng paglura sa aking mukha.
11Li malligis mian sxnuron kaj turmentas min, Kaj ili forjxetis antaux mi la bridon.
11Sapagka't kinalag niya ang kaniyang panali, at pinighati ako, at kanilang inalis ang paningkaw sa harap ko.
12Dekstre buboj starigxis, kaj pusxas miajn piedojn; Ili ebenigis kontraux mi siajn pereigajn vojojn;
12Sa aking kanan ay tumatayo ang tanga; itinutulak nila ang aking mga paa, at kanilang pinapatag laban sa akin ang kanilang mga paraan ng paghamak.
13Ili disfosis mian vojon, facile pereigas min, Ne bezonante helpanton;
13Kanilang sinisira ang aking landas, kanilang isinusulong ang aking kapahamakan, mga taong walang tumulong.
14Ili venas kiel tra largxa brecxo, JXetas sin tumulte.
14Tila dumarating sila sa isang maluwang na pasukan: sa gitna ng kasiraan ay nagsisigulong sila.
15Teruroj turnis sin kontraux min, Forpelis mian majeston kiel vento; Kiel nubo foriris mia felicxo.
15Mga kakilabutan ay dumadagan sa akin, kanilang tinatangay ang aking karangalan na gaya ng hangin; at ang aking kaginhawahan ay napaparam na parang alapaap.
16Kaj nun elversxigxas mia animo; Kaptis min tagoj de mizero.
16At ngayo'y nanglulupaypay ang aking kaluluwa sa loob ko; mga kaarawan ng pagkapighati ay humawak sa akin.
17En la nokto miaj ostoj traborigxas en mi, Kaj miaj mordetantoj ne dormas.
17Sa gabi ay nagaantakan ang aking mga buto, at ang mga antak na nagpapahirap sa akin ay hindi nagpapahinga.
18Kun granda malfacileco demetigxas mia vesto; Premas min la rando de mia cxemizo.
18Sa matinding karahasan ng aking sakit ay nagiging katuwa ang aking suot: tumatali sa akin sa palibot na gaya ng leeg ng aking baro.
19Oni komparas min kun koto; Mi similigxis al polvo kaj cindro.
19Inihahagis niya ako sa banlik, at ako'y naging parang alabok at mga abo.
20Mi krias al Vi, sed Vi ne respondas al mi; Mi staras, ke Vi atentu min.
20Ako'y dumadaing sa iyo, at hindi mo ako sinasagot: ako'y tumatayo, at minamasdan mo ako.
21Vi farigxis kruelulo por mi; Per la forto de Via mano Vi montras al mi Vian malamon.
21Ikaw ay naging mabagsik sa akin: sa pamamagitan ng kapangyarihan ng iyong kamay ay hinahabol mo ako.
22Vi levis min en la venton, Lasis min kaj neniigis min en la ventego.
22Itinataas mo ako sa hangin, pinasasakay mo ako roon; at tinutunaw mo ako sa bagyo.
23Mi scias, ke Vi transdonos min al la morto, En la kunvenejon de cxio vivanta.
23Sapagka't talastas ko na iyong dadalhin ako sa kamatayan, at sa bahay na takda sa lahat na may buhay.
24Sed cxu oni povas ne deziri eltiri manon, Kaj krii en sia malfelicxo?
24Gayon man ang isa ay di ba naguunat ng kamay sa kaniyang pagkahulog? O sa kaniyang kasakunaan kung kaya sisigaw ng tulong?
25CXu mi ne ploris pri tiu, kiu havis malfelicxan tempon? CXu mia animo ne afliktigxis pri malricxulo?
25Hindi ko ba iniyakan yaong nasa kabagabagan? Hindi ba ang aking kaluluwa ay nakikidamay sa mapagkailangan?
26Mi atendis bonon, sed venis malbono; Mi esperis lumon, sed venis mallumo.
26Pagka ako'y humahanap ng mabuti, ang kasamaan nga ang dumarating: at pagka ako'y naghihintay ng liwanag ay kadiliman ang dumarating.
27Miaj internajxoj bolas kaj ne cxesas; Atakis min tempo de mizero.
27Ang aking puso'y nababagabag at walang pahinga; mga araw ng kapighatian ay dumating sa akin.
28Mi estas nigra, sed ne de la suno; Mi levigxas en la komunumo kaj krias.
28Ako'y yumayaong tumatangis na walang araw; ako'y tumatayo sa kapulungan at humihinging tulong.
29Mi farigxis frato al la sxakaloj Kaj kamarado al la strutoj.
29Ako'y kapatid ng mga chakal, at mga kasama ng mga avestruz.
30Mia hauxto nigrigxis sur mi, Kaj miaj ostoj sekigxis de varmego.
30Ang aking balat ay maitim, at natutuklap, at ang aking mga buto ay nagpapaltos.
31Mia harpo farigxis plendilo, Kaj mia fluto farigxis vocxo de plorantoj.
31Kaya't ang aking alpa ay naging panangis, at ang aking flauta ay naging tinig ng umiiyak.