1Pregxo de mizerulo, kiam li perdas la fortojn kaj elversxas antaux la Eternulo sian malgxojon. Ho Eternulo, auxskultu mian pregxon; Kaj mia krio venu al Vi.
1Dinggin mo ang dalangin ko, Oh Panginoon, at dumating nawa ang daing ko sa iyo.
2Ne kasxu antaux mi Vian vizagxon en la tago de mia suferado; Klinu al mi Vian orelon; En la tago, kiam mi vokas, rapide auxskultu min.
2Huwag mong ikubli ang mukha mo sa akin sa kaarawan ng aking kahirapan: ikiling mo ang iyong pakinig sa akin; sa araw na ako'y tumawag, ay sagutin mo akong madali.
3CXar pasis kiel fumo miaj tagoj, Kaj miaj ostoj cxirkauxbrulis kiel en forno.
3Sapagka't ang mga kaarawan ko'y nangapapawi na parang usok, at ang mga buto ko'y nangasusunog na parang panggatong.
4Falcxigxis kiel herbo kaj sekigxis mia koro, CXar mi forgesis mangxi mian panon.
4Ang puso ko'y nasaktan na parang damo, at natuyo; sapagka't nalimutan kong kanin ang aking tinapay.
5De la vocxo de mia plorado Algluigxis miaj ostoj al mia karno.
5Dahil sa tinig ng aking daing ang mga buto ko'y nagsisidikit sa aking laman.
6Mi similigxis al pelikano en la dezerto, Mi farigxis kiel noktuo en ruinoj.
6Ako'y parang pelikano sa ilang; ako'y naging parang kuwago sa kaparangan.
7Mi ne dormas, Kaj mi estas kiel birdo solulo sur tegmento.
7Ako'y umaabang, at ako'y naging parang maya na nagiisa sa bubungan.
8CXiutage insultas min miaj malamikoj, Miaj mokantoj jxuras per mi.
8Dinudusta ako ng aking mga kaaway buong araw; silang nangauulol laban sa akin ay nagsisisumpa sa akin.
9CXar cindron mi mangxis kiel panon, Kaj mian trinkajxon mi miksis kun larmoj,
9Sapagka't kinain ko ang mga abo na parang tinapay, at hinaluan ko ang aking inumin ng iyak.
10Kauxze de Via kolero kaj indigno; CXar Vi min levis kaj jxetis.
10Dahil sa iyong galit at iyong poot: sapagka't ako'y iyong itinaas, at inihagis.
11Miaj tagoj malaperas kiel ombro, Kaj mi sekigxas kiel herbo.
11Ang aking mga kaarawan ay parang lilim na kumikiling; at ako'y natuyo na parang damo.
12Sed Vi, ho Eternulo, restas eterne; Kaj la memoro pri Vi restas de generacio al generacio.
12Nguni't ikaw, Oh Panginoon, ay mamamalagi magpakailan man; at ang alaala sa iyo ay sa lahat ng sali't saling lahi.
13Vi levigxos, Vi korfavoros Cionon; CXar estas tempo por gxin kompati, cxar venis la tempo.
13Ikaw ay babangon at maaawa sa Sion: sapagka't kapanahunan ng pagkaawa sa kaniya, Oo, ang takdang panahon ay dumating.
14CXar Viaj sklavoj ekamis gxiajn sxtonojn, CXarma estas por ili gxia polvo.
14Sapagka't nililigaya ang iyong mga lingkod sa kaniyang mga bato, at nanghihinayang sa kaniyang alabok.
15Kaj ektimos popoloj la nomon de la Eternulo, Kaj cxiuj regxoj de la tero Vian gloron.
15Sa gayo'y katatakutan ng mga bansa ang pangalan ng Panginoon. At ng lahat ng hari sa lupa ang iyong kaluwalhatian;
16CXar la Eternulo rekonstruis Cionon, Kaj aperis en Sia gloro.
16Sapagka't itinayo ng Panginoon ang Sion, siya'y napakita sa kaniyang kaluwalhatian;
17Li Sin turnis al la pregxo de la forlasitoj, Kaj ne forpusxis ilian petegon.
17Kaniyang dininig ang dalangin ng tapon, at hindi hinamak ang kanilang dalangin.
18CXi tio estos skribita por estontaj generacioj; Kaj rekreita popolo gloros la Eternulon.
18Ito'y isusulat na ukol sa lahing susunod: at ang bayang lalalangin ay pupuri sa Panginoon.
19CXar Li rigardis malsupren el Sia sankta altajxo, El la cxielo la Eternulo direktis rigardon al la tero,
19Sapagka't siya'y tumungo mula sa kaitaasan ng kaniyang santuario; tumingin ang Panginoon sa lupa mula sa langit;
20Por auxdi la gxemon de malliberulo, Por liberigi la kondamnitajn al morto;
20Upang dinggin ang buntong hininga ng bilanggo: upang kalagan yaong nangaitakdang patayin;
21Por ke oni rakontu en Cion pri la nomo de la Eternulo Kaj en Jerusalem pri Lia gloro,
21Upang maipahayag ng mga tao ang pangalan ng Panginoon sa Sion, at ang kaniyang kapurihan sa Jerusalem;
22Kiam kolektigxos kune la popoloj kaj regnoj, Por servi al la Eternulo.
22Nang ang mga bayan ay mapisan, at ang mga kaharian, upang maglingkod sa Panginoon.
23Li lacigis en la vojo miajn fortojn, Li mallongigis miajn tagojn.
23Kaniyang pinahina ang aking kalakasan sa daan; kaniyang pinaikli ang mga kaarawan ko.
24Mi diras:Ho mia Dio, ne forprenu min en la mezo de miaj tagoj, Vi, kies jaroj estas de generacio al generacio.
24Aking sinabi, Oh Dios ko, huwag mo akong kunin sa kalagitnaan ng aking mga kaarawan; ang mga taon mo'y lampas sa mga sali't saling lahi.
25En antikveco Vi fondis la teron; Kaj la cxielo estas la faro de Viaj manoj.
25Nang una ay inilagay mo ang patibayan ng lupa; at ang mga langit ay gawa ng iyong mga kamay.
26Ili pereos, sed Vi restos; Kaj cxiuj ili eluzigxos kiel vesto, Kiel veston Vi ilin sxangxos, kaj ili sxangxigxos.
26Sila'y uuwi sa wala, nguni't ikaw ay mananatili: Oo, silang lahat ay maluluma na parang bihisan; parang isang kasuutan na iyong mga papalitan, at sila'y mga mapapalitan:
27Sed Vi restas la sama, Kaj Viaj jaroj ne finigxos.
27Nguni't ikaw rin, at ang mga taon mo'y hindi magkakawakas.
28La filoj de Viaj sklavoj restos, Kaj ilia semo fortikigxos antaux Vi.
28Ang mga anak ng iyong mga lingkod ay mangamamalagi, at ang kanilang binhi ay matatatag sa harap mo.