1Felicxa estas la homo, kiu ne iras laux konsilo de malpiuloj, Nek staras sur vojo de pekuloj, Nek sidas en kunsido de blasfemantoj;
1Ne mutlu o insana ki, kötülerin öğüdüyle yürümez,Günahkârların yolunda durmaz,Alaycıların arasında oturmaz.
2Sed li nur havas deziron por la legxo de la Eternulo, Kaj pri Lia legxo li pensas tage kaj nokte.
2Ancak zevkini RABbin Yasasından alırVe gece gündüz onun üzerinde derin derin düşünür.
3Kaj li estos kiel arbo, plantita apud akvaj torentoj, Donanta sian frukton en sia tempo, Kaj kies folio ne velkas; Kaj en cxio, kion li faras, li sukcesos.
3Böylesi akarsu kıyılarına dikilmiş ağaca benzer,Meyvesini mevsiminde verir,Yaprağı hiç solmaz.Yaptığı her işi başarır.
4Ne tiel estas la malpiuloj; Sed ili estas kiel grenventumajxo, kiun disblovas la vento.
4Kötüler böyle değil,Rüzgarın savurduğu saman çöpüne benzerler.
5Tial ne staros fortike la malpiuloj cxe la jugxo, Nek la pekuloj en societo de piuloj.
5Bu yüzden yargılanınca aklanamaz,Doğrular topluluğunda yer bulamaz günahkârlar.
6CXar la Eternulo konas la vojon de piuloj; Sed la vojo de malpiuloj pereos.
6Çünkü RAB doğruların yolunu gözetir,Kötülerin yolu ise ölüme götürür.