¹Al la hxorestro. De David. CXe la Eternulo mi rifugxas. Kial vi diras al mia animo: Flugu kiel birdo sur vian monton?

¹Ben RABbe sığınırım,Nasıl dersiniz bana,‹‹Kuş gibi kaç dağlara.

²CXar jen la malbonuloj strecxis pafarkon, Almetis sagon sian al la tendeno, Por pafi kasxe kontraux la honestajn korojn.

²Bak, kötüler yaylarını geriyor,Temiz yürekli insanlarıKaranlıkta vurmak içinOklarını kirişine koyuyor.

³Kiam la fundamentoj estas detruitaj, Kion povas fari la justulo?

³Temeller yıkılırsa,Ne yapabilir doğru insan?››

⁴La Eternulo estas en Sia sankta templo; La trono de la Eternulo estas en la cxielo; Liaj okuloj vidas, Liaj palpebroj esploras la homidojn.

⁴RAB kutsal tapınağındadır,Onun tahtı göklerdedir,Bütün insanları görür,Herkesi sınar.

⁵La Eternulo elprovas justulon; Sed malpiulon kaj perfortemulon Lia animo malamas.

⁵RAB doğru insanı sınar,Kötüden, zorbalığı sevenden tiksinir.

⁶Sur la malpiulojn Li pluvigos brulantajn karbojn, fajron kaj sulfuron; Brula vento estos kaliko, destinita por ili.

⁶Kötülerin üzerine kızgın korlar ve kükürt yağdıracak,Paylarına düşen kâse kavurucu rüzgar olacak.

⁷CXar la Eternulo estas justa, Li amas justecon; La piulo vidos Lian vizagxon.

⁷Çünkü RAB doğrudur, doğruları sever;Dürüst insanlar O'nun yüzünü görecek. kesin olarak bilinmiyor.