Esperanto

Turkish

Psalms

129

1Kanto de suprenirado. Multe oni afliktis min de post mia juneco, Diras Izrael,
1Gençliğimden beri bana sık sık saldırdılar;Şimdi söylesin İsrail:
2Multe oni afliktis min de post mia juneco, Sed oni min ne pereigis.
2‹‹Gençliğimden beri bana sık sık saldırdılar,Ama yenemediler beni.
3Sur mia dorso plugis plugistoj, Faris siajn sulkojn longaj.
3Çiftçiler saban sürdüler sırtımda,Upuzun iz bıraktılar.››
4La Eternulo estas justa; Li dishakis la sxnurojn de la malvirtuloj.
4Ama RAB adildir,Kesti kötülerin bağlarını.
5Hontigxu kaj turnigxu malantauxen CXiuj malamantoj de Cion.
5Siyondan nefret eden herkesUtanç içinde geri çekilsin.
6Ili estu kiel tegmenta herbo, Kiu forvelkas, antaux ol oni gxin elsxiris;
6Damlardaki ota,Büyümeden kuruyan ota dönsünler.
7Per kiu ne plenigas rikoltanto sian manon Nek garbiganto sian baskon.
7Orakçı avucunu,Demetçi kucağını dolduramaz onunla.
8Kaj la preterirantoj ne diros: Beno de la Eternulo estu al vi, Ni benas vin per la nomo de la Eternulo.
8Yoldan geçenler de,‹‹RAB sizi kutsasın,RAB'bin adıyla sizi kutsarız›› demezler.