1Kes noomimisest hoolimata jääb kangekaelseks, murtakse äkitselt ja paranemist ei ole.
1Li ani incßaß naxqßue saß xchßôl lix kßusbal tâsachekß ru chi junpât ut mâ ani naru nacoloc re chiru li sachc.
2Õigete rohkusest rahvas rõõmustab, aga õela valitsedes rahvas ägab.
2Nak li tîqueb xchßôl nequeßqßueheß saß xcuanquil, eb li tenamit nequeßsahoß saß xchßôleb. Abanan kßaxal narahoß saß xchßôleb nak eb li incßaß useb xnaßleb nequeßqßueheß saß xcuanquil.
3Tarkuse armastaja rõõmustab oma isa, aga kes hooradega seltsib, raiskab varanduse.
3Li ani naraj xtaubal xnaßleb naxqßue xsahil xchßôl lix yucuaß. Ut li ani nacuan riqßuineb li ixk li nequeßxcßayi ribeb naxsach lix biomal.
4Kuningas kindlustab maad õiguse abil, aga pistisevõtja laostab selle.
4Li rey li nataklan saß tîquilal naxtenkßa lix tenamit. Abanan li rey li junes tumin naxcßoxla, naxpoß ru lix tenamit.
5Mees, kes oma ligimese vastu on libekeelne, laotab tema jalgadele võrgu.
5Li ani naxye châbil âtin re li ras rîtzßin chi incßaß yâl li naxye, aßan chanchan yô chixqßuebal jun li raßal re xtßanbal.
6Kurja inimese üleastumised on talle püüniseks, aga õige hõiskab ja rõõmustab.
6Li mâc li nequeßxbânu li incßaß useb xnaßleb, aßan ajcuiß li nasachoc reheb. Abanan li tîqueb xchßôl junelic nequeßbichan xban xsahileb xchßôl.
7Õiglane tunneb viletsate kohtuasja, aga õel ei taha sellest aru saada.
7Li tîqueb xchßôl nequeßxqßue xchßôl chixtenkßanquileb li nebaß. Abanan li incßaß useb xnaßleb mâcßaß nequeßraj re li cßaßru nequeßxcßul li nebaß.
8Pilkajad kihutavad linna mässama, aga targad vaigistavad viha.
8Eb li nequeßcuulac chiru hoboc nequeßxtiquib chßaßajquilal saß junak tenamit. Abanan eb li cuanqueb xnaßleb nequeßxnau xyîbanquil ru li chßaßajquilal.
9Kui tark mees rumalaga kohut käib, siis too kas vihastab või naerab, aga rahu ei saa.
9Cui li ani cuan xnaßleb naxcßam saß rakleb âtin junak li mâcßaß xnaßleb, li ani mâcßaß xnaßleb junes hoboc naxbânu. Mâcßaß naru xyîbanquil ru riqßuin.
10Verejanulised vihkavad vaga, aga ausameelsed püüavad hoida tema hinge.
10Eb laj camsinel ras rîtzßin xicß nequeßril li tîqueb xchßôl. Abanan eb li tîqueb xchßôl nequeßxsicß xyâlal chanru nak teßcuânk saß xyâlal riqßuineb.
11Alp paiskab välja kogu oma viha, aga tark mees vaigistab teda lõpuks.
11Li ani mâcßaß xnaßleb saß junpât najoskßoß. Abanan li ani cuan xnaßleb naxnau xcuybal xjoskßil.
12Kui valitseja paneb tähele valekõnesid, siis on kõik ta teenrid õelad.
12Cui junak acuabej naxqßue xcuanquil li ticßtiß, li jun aßan naxpoß xnaßlebeb li ani nequeßtenkßan re.
13Vaene ja rõhuja kohtavad teineteist, Issand valgustab nende mõlema silmi.
13Eb li nequeßrahobtesîc, ut eb li nequeßrahobtesin juntakßêt nequeßxcßul. Li Kâcuaß naxcutanobresi lix yâlal chiruheb chi xcaßbichaleb.
14Kuningal, kes viletsaile ausasti kohut mõistab, on aujärg igavesti kindel.
14Li rey li nataklan saß tîquilal saß xbêneb li nebaß, xakxôk saß xnaßaj lix cuanquil junelic.
15Vits ja noomimine annavad tarkust, aga omapead jäetud poiss teeb häbi oma emale.
15Li alalbej li natijeß ut naqßueheß xtzßûm, aßan naxtau xnaßleb. Abanan li alalbej li nakßunbesîc, aßan naxcßut xxutân lix naß.
16Kui õelaid saab palju, siis on ka üleastumisi palju, aga õiged saavad näha nende hukkumist.
16Nak nequeßtam li incßaß useb xnaßleb, natam ajcuiß li mâusilal. Abanan li tîqueb xchßôl teßril nak tâsachekß ruheb li incßaß useb xnaßleb.
17Karista oma poega, siis on sul temast rahu ja ta rõõmustab su hinge!
17Chekßuseb lê ralal êcßajol saß xyâlal re nak naru têcßojob êchßôl saß xbêneb. Junelic teßxqßue xsahil êchßôl.
18Kui nägemus puudub, muutub rahvas ohjeldamatuks, aga Seadust pidades on ta õnnis.
18Cui incßaß nayeheß re li tenamit cßaßru naraj li Dios, incßaß nequeßcuan saß tuktûquilal. Us xak reheb li tenamit li nequeßxbânu li cßaßru naxye saß lix chakßrab li Dios.
19Sõnadega ei saa sulast õpetada, sest kuigi ta mõistab, ei võta ta kuulda.
19Incßaß naru xkßusbal junak môs yal riqßuin kßunil âtin. Usta naxtau ru li cßaßru nacaye re, abanan incßaß tixbânu.
20Kas näed nobeda kõnega meest? Ennem võib loota albile kui temale.
20Toj naru xqßuebal xnaßleb li incßaß nequeßxtau xyâlal chiruheb li nequeßâtinac chi incßaß nequeßxcßoxla li cßaßru nequeßxye.
21Kui sulast noorelt hellitatakse, siis on ta viimaks tüliks.
21Li ani naxkßunbesi lix môs chalen saß xcaßchßinal, mokon lix môs chic tâêchanînk re lix jun cablal.
22Viha pidav inimene õhutab riidu ja raevutsejal on palju üleastumisi.
22Li ani chßinpoß naxyoßob ra xîcß. Ut li ani najoskßoß, nabal sut namâcob.
23Inimest alandab ta oma ülbus, aga kes on alandliku vaimuga, saab au.
23Li ani naxnimobresi rib nacubsîc xcuanquil xban xkßetkßetil. Abanan li naxcubsi rib naqßueheß xlokßal.
24Kes vargaga jagab, vihkab oma hinge: ta kuuleb küll needmist, aga ei avalda midagi.
24Li ani na-oquen chirix junak aj êlkß, aßan xicß naril rib xjunes rib. Usta nayeheß re nak tento tixye li yâl, abanan incßaß naxye xban xxiu.
25Inimeste kartmine paneb püünise, aga kes loodab Issanda peale, on kaitstud.
25Li xxucuanquil ru li cuînk, aßan chanchan jun li raßal. Abanan li ani cßojcßo xchßôl riqßuin li Dios, aßan tâcolekß.
26Paljud otsivad valitseja poolehoidu, aga Issandalt tuleb igaühele õigus.
26Nabaleb li teßraj tâuxk usilal reheb xban li acuabej. Abanan caßaj cuiß li Kâcuaß narakoc âtin saß tîquilal.Eb li tîqueb xchßôl xicß nequeßril li incßaß us. Abanan li incßaß useb xnaßleb xicß nequeßril li tîquil chßôlej.
27Õigete meelest on jäle ülekohtune mees, aga õelate meelest on jäle õigel teel käija.
27Eb li tîqueb xchßôl xicß nequeßril li incßaß us. Abanan li incßaß useb xnaßleb xicß nequeßril li tîquil chßôlej.