¹Vaata, kõike seda on mu silm näinud, kõrv kuulnud ja tähele pannud.

¹¶ Nana, kua kitea katoatia tenei e toku kanohi, kua rongo toku taringa, kua mohio.

²Mida teie teate, seda tean minagi, ma ei jää teist maha.

²Ko ta koutou e mohio na, ko taku ano tena e mohio nei: kahore hoki ahau i hoki iho i a koutou.

³Aga ma tahaksin Kõigevägevamaga rääkida ja meeleldi ennast kaitsta Jumala ees.

³Ina, e whai kupu ano ahau ki te Kaha Rawa: a e hiahia ana ki te korerorero ki te Atua.

⁴Sest teie olete valega võõpajad, ebaarstid olete teie kõik!

⁴Ko koutou ia, he hunga tito i te teka, he rata horihori noa koutou katoa.

⁵Oleks küll parem, kui te vaikiksite, siis võiks seda pidada teie tarkuseks.

⁵Te pai na, me i mutu rawa a koutou korero! Ko to koutou whakaaro nui hoki tena.

⁶Kuulge ometi mu manitsust ja pange tähele mu huulte väiteid!

⁶Tena ra, whakarongo mai ki taku tautohe, maharatia nga whawhai a oku ngutu.

⁷Kas tahate Jumala kasuks valet rääkida ja tema heaks pettust sõnastada?

⁷Me tautoko ta te Atua ki te kupu kino? me tautoko ranei tana ki te tinihanga?

⁸Kas tahate olla tema poolt, Jumala kasuks asja ajada?

⁸Ka whakapai kanohi koia koutou ki a ia? Ma koutou ranei ta te Atua tautohe?

⁹Ons see hea, kui ta teid läbi katsub? Või tahate teda petta nagu inimest?

⁹He pai ranei kia rapua ta koutou e ia? E maminga ranei koutou ki a ia, e pera me tetahi ka maminga nei ki te tangata?

¹⁰Ta karistab teid karmilt, kui te oma poolehoidu osutate salalikult.

¹⁰He pono ka whakahe ia ki a koutou ki te whakapai puku koutou i te kanohi.

¹¹Kas tema auväärsus ei teegi teile hirmu ja kartus tema ees ei valda teid?

¹¹E kore ranei koutou e mataku ki tona nui? E kore ranei te wehi ki a ia e tau ki a koutou?

¹²Teie väited on tuhka kirjutatud, teie kilbid on savikilbid.

¹²Ko a koutou pepeha nunui he whakatauki no te pungarehu, ko o koutou parepare he parepare paru.

¹³Olge vait mu ees ja laske mind rääkida, tulgu siis mu peale mis tahes!

¹³¶ Kati te korero, waiho noa iho ahau, kia korero ai ahau, ahakoa pa mai te aha ki ahau.

¹⁴Ma võtan oma ihu hammaste vahele ja panen oma hinge pihku.

¹⁴He aha oku kikokiko i ngaua ai e oku niho? He aha toku wairua i waiho ai e ahau i roto i toku ringa?

¹⁵Vaata, ta tapab mu! Ma ei looda enam! Ma tahan tema ees ainult õigustada oma teed.

¹⁵Ahakoa whakamate noa ia i ahau, ka tatari tonu ahau ki a ia: otiia ka mau tonu ahau ki oku ara i tona aroaro.

¹⁶Seegi on mulle abiks, et jumalatu ei pääse tema palge ette.

¹⁶Ko tenei hoki hei oranga moku; e kore hoki te tangata atuakore e tae mai ki tona aroaro.

¹⁷Kuulge hästi mu sõnu ja võtke kõrvu mu seletus!

¹⁷Ata whakarongo ki aku korero: kia anga mai o koutou taringa ki taku e whakapuaki nei.

¹⁸Vaata ometi, ma olen asunud õigust jalule seadma: ma tean, et mul on õigus.

¹⁸Na kua takoto taku mo te whakawa; e mohio ana ahau he tika ahau.

¹⁹Kes tahaks mulle vastu vaielda? Siis ma vaikiksin nüüd ja heidaksin hinge.

¹⁹Ko wai ia hei totohe ki ahau? Ka whakarongo puku hoki ahau aianei, a ka hemo ahau.

²⁰Ainult kaks asja tee mulle, siis pole mul vaja ennast sinu eest peita:

²⁰Engari kaua nga mea e rua e meatia mai ki ahau; katahi ahau ka kore e huna i ahau i tou mata.

²¹võta käsi mu pealt ära ja hirm sinu ees ärgu heidutagu mind!

²¹Kia matara atu tou ringa ki tawhiti i ahau; a kaua ahau e whakawehia e te mataku ki a koe.

²²Hüüa siis ja mina vastan, või räägin mina ja sina vasta mulle!

²²Ko reira, mau e karanga, a maku e whakao atu; maku ranei e korero, a mau e whakahoki kupu mai ki ahau.

²³Kui palju on mul süütegusid ja patte? Tee mulle teatavaks mu üleastumine ja patt!

²³¶ Ka hia ra oku kino, oku hara? Meinga ahau kia matau ki toku he me toku hara.

²⁴Miks peidad oma palge ja pead mind oma vaenlaseks?

²⁴He aha tou mata i huna ai e koe? He aha ahau i kiia ai e koe he hoariri?

²⁵Kas tahad hirmutada lendlevat lehte ja taga ajada kuivanud kõrt,

²⁵E kapokapohia ranei e koe te pakawha e puhia haeretia ana? E whaia ranei e koe te papapa maroke?

²⁶et sa mu vastu kirja paned kibedaid asju ja lased mind tasuda mu noorpõlve süütegusid,

²⁶Kei te tuhituhi na hoki koe i nga mea kawa moku, e mea ana hoki kia riro mai i ahau nga he o toku taitamarikitanga.

²⁷paned mu jalad pakku, valvad kõiki mu radu ja märgid enesele mu jalajälgi?

²⁷Karapitia iho e koe oku waewae ki te rakau, he mea tohu nau oku ara katoa, a he mea tuhi nau oku takahanga waewae tawhio noa:

²⁸Jah, inimene on kõdunenud nahklähkri sarnane, otsekui koi järatud riie.

²⁸Ahakoa toku rite kei te mea pirau, e memeha noa ana, kei te kakahu e kainga ana e te purehurehu.