¹Aga kuule nüüd ometi, Iiob, mu kõnet, ja pane tähele kõiki mu sõnu!

¹Habase ahaatee, Ayuubow, waan ku baryayaaye, hadalkayga maqal, Oo erayadayda oo dhanna dhegta u dhig.

²Vaata, ma avan nüüd oma suu, keel mu suulaes kõneleb.

²Bal eeg haatan, afkaygaan furay, Oo carrabkaygu wuxuu ku dhex hadlay afkayga.

³Mu sõnad tulevad õiglasest südamest ja mu huuled kuulutavad selgesti seda, mis ma tean.

³Erayadaydu waxay sheegi doonaan qummanaanta qalbigayga, Oo bushimahayguna wixii ay yaqaaniin si daacad ah ayay ugu hadli doonaan.

⁴Jumala Vaim on mind loonud ja Kõigevägevama hingeõhk on andnud mulle elu.

⁴Waxaa i sameeyey Ruuxa Ilaah, Oo waxaa i noolaysa Ilaaha Qaadirka ah neeftiisa.

⁵Kui sa suudad, siis vasta mulle, sea ennast valmis, astu ette!

⁵Haddaba haddaad kartid ii jawaab, Oo hortayda erayada si hagaagsan ugu sheeg oo istaag.

⁶Vaata, Jumala ees olen mina samasugune kui sina: savist olen minagi voolitud.

⁶Bal eeg, aniguba xag Ilaah waxaan ahay sidaada oo kale; Oo anigana waxaa layga uumay dhoobo.

⁷Vaata, hirm minu ees ei saa kohutada sind ja minu surve ei ole sulle raske.

⁷Bal eeg, nixintaydu kuma cabsiin doonto, Oo gacantayduna kuguma cuslaan doonto.

⁸Tõesti, sa oled kõnelnud mulle kõrvu ja ma olen kuulnud su sõnade kõla:

⁸Sida xaqiiqada ah dhegahaygaad ku hadashay, Waanan maqlay codkii erayadaada oo leh,

⁹'Mina olen puhas, mina pole üle astunud, ma olen laitmatu ja mul ei ole süüd.

⁹Anigu nadiif baan ahay, oo xadgudubna ma lihi, Xaq ma qabo, oo xumaanuna iguma jirto innaba.

¹⁰Vaata, ta leiab mu vastu põhjusi, peab mind oma vaenlaseks.

¹⁰Bal eeg, sabab uu igu eedeeyo ayuu iga helaa, Oo wuxuu igu tiriyaa inaan cadowgiisa ahay;

¹¹Ta pistab mu jalad pakku, valvab kõiki mu radu.'

¹¹Cagahayga wuxuu geliyaa jeebbooyin, Oo jidadkayga oo dhanna wuu wada fiiriyaa.

¹²Vaata, selles ei ole sul õigus, vastan ma sulle, sest Jumal on suurem kui inimene!

¹²Bal eeg, waan kuu jawaabi doonaa, haddaba waxan xaq kuma tihid, Waayo, Ilaah baa binu-aadmiga ka sii weyn.

¹³Mispärast sa riidled temaga, kui ta ei vasta inimesele iga sõna peale?

¹³Haddaba maxaad isaga ula asaraartantaa? Waayo, isagu axwaalkiisa midnaba jawaab kama baxsho.

¹⁴Sest Jumal kõneleb ühel ja teisel viisil, aga seda ei märgata.

¹⁴Waayo, Ilaah wuxuu hadlaa mar, Ama laba jeer, in kastoo aan laga fiirsanayn.

¹⁵Unenäos, öises nägemuses, kui sügav uni inimest valdab, voodis suikudes -

¹⁵Riyada iyo muujinta habeennimo, Markii hurdo weynu dadka ku soo degto, Oo sariirta lagu gam'o,

¹⁶seal ta avab inimeste kõrvad ja paneb pitseri nende manitsustele,

¹⁶Markaasuu dhegaha binu-aadmiga furaa, Oo waxa iyaga lagu waaniyey ayuu xaqiijiyaa,

¹⁷et inimest pahateost eemal hoida ja mehe kõrkust kinni katta,

¹⁷Si uu dadka uga soo celiyo qastigooda xun, Oo uu binu-aadmiga kibir uga qariyo,

¹⁸et säästa tema hinge hauast ja tema elu oda otsa jooksmast.

¹⁸Oo naftiisana wuxuu dib uga hayaa yaamayska, Oo noloshiisana wuxuu ka hayaa seefta.

¹⁹Ka manitsetakse teda valu läbi voodis ja kestva vaevusega kontides.

¹⁹Oo weliba waxaa sariirtiisa lagu kor edbiyaa xanuun, Iyo dagaal joogto ah oo lafihiisa ku dhex jira.

²⁰Siis muutub vastikuks ta elule leib ja hingele maiusroog:

²⁰Sidaas daraaddeed nafsaddiisu kibista way karahsataa, Naftiisuna cuntada macaan way nacdaa.

²¹ta ihu kõhetub nähtamatuks, ja ta luud, mida näha ei olnud, paljastuvad.

²¹Hilibkiisu waa ka mudhuxsan yahay, oo mar dambe lama arki karo; Oo lafihiisii aan la arki jirinuna way soo baxaan.

²²Nõnda ligineb ta hing hauale ja ta elu sellele, mis toob surma.

²²Hubaal naftiisu waxay ku dhow dahay yaamayska, Oo noloshiisuna waxay ku dhow dahay kuwii baabbi'in lahaa.

²³Aga kui tema jaoks on ingel, eestkostja, üks tuhandest, kes kuulutab inimesele, mis tema kohus on,

²³Hadday la joogi lahayd malaa'ig dhexdhexaadeye ah Oo ah mid kun ka mid ahu, Inay dadka tusto waxa ku qumman,

²⁴siis Jumal halastab tema peale ning ütleb: 'Vabasta teda haudaminekust, ma olen lunaraha saanud!'

²⁴Markaas Ilaah baa u naxariista, oo wuxuu leeyahay, Yaamayska uu ku sii dhacayo ka samatabbixi, Waayo, furasho baan helay.

²⁵Siis muutub ta ihu noorusvärskeks, ta pöördub tagasi oma nooruspäevadesse.

²⁵Hilibkiisu waa ka sii jilicsanaan doonaa kan ilmaha; Oo wuxuu ku noqdaa wakhtigii dhallinyaranimadiisa.

²⁶Ta palvetab Jumala poole ja sellel on temast hea meel; ta saab hõisates näha tema palet ja tema annab inimesele tagasi ta õiguse.

²⁶Isagu Ilaah buu baryaa, oo isna raalli buu ka noqdaa, Sidaas daraaddeed wejigiisa farxad buu ku arkaa; Oo wuxuu dadka u soo celiyaa xaqnimadiisa.

²⁷Ta laulab siis inimeste ees ja ütleb: 'Ma tegin pattu ja väänasin õigust, aga selle eest ei tasutud mulle kätte.

²⁷Isagu dadka hortiisa buu ku gabyaa, oo wuxuu leeyahay, Waan dembaabay, oo waxaan qalloociyey wixii qummanaa, Oo taasuna layguma abaal gudin.

²⁸Tema lunastas mu hinge haudaminekust ja mu elu saab valgust näha.'

²⁸Isagu naftayduu ka soo furtay yaamayskii ay ku dhacaysay, Oo noloshayduna iftiin bay arki doontaa.

²⁹Vaata, seda kõike teeb Jumal inimesele kaks, kolm korda,

²⁹Bal eeg, waxyaalahan oo dhan Ilaah baa binu-aadmiga ku sameeya, Laba ama saddex jeer,

³⁰et tema hinge hauast tagasi tuua ja valgustada teda elu valgusega.

³⁰Si uu naftiisa yaamayska uga soo celiyo, In isaga lagu iftiimiyo iftiinka kuwa nool.

³¹Pane tähele, Iiob, kuule mind, vaiki, et mina saaksin rääkida!

³¹Ayuubow, i maqal oo aniga i dhegayso: Adigu iska aamus, oo anna waan hadli doonaa.

³²Kui sul on sõnu, siis vasta mulle, räägi, sest meeleldi annaksin sulle õiguse!

³²Haddaad wax odhan lahayd, ii jawaab, Oo hadal, waayo, waxaan jeclahay inaan xaq kaa dhigo.Haddii kalese, bal i dhegayso: Iska aamus, oo anna xigmad baan ku bari doonaa.

³³Aga kui mitte, siis kuule sina mind, vaiki, siis ma õpetan sulle tarkust!'

³³Haddii kalese, bal i dhegayso: Iska aamus, oo anna xigmad baan ku bari doonaa.