Estonian

Spanish: Reina Valera (1909)

Lamentations

5

1Mõtle, Issand, sellele, mis on meiega juhtunud, vaata ja näe meie teotust!
1ACUÉRDATE, oh Jehová, de lo que nos ha sucedido: Ve y mira nuestro oprobio.
2Meie pärisosa on läinud võõraste, meie kojad muulaste kätte.
2Nuestra heredad se ha vuelto á extraños, Nuestras casas á forasteros.
3Me oleme jäänud orbudeks, isatuiks, meie emad on lesed.
3Huérfanos somos sin padre, Nuestras madres como viudas.
4Vett me joome raha eest, puid me saame ostes.
4Nuestra agua bebemos por dinero; Nuestra leña por precio compramos.
5Jälitajad on meil kaela peal, me väsime, meile ei anta asu.
5Persecución padecemos sobre nuestra cerviz: Nos cansamos, y no hay para nosotros reposo.
6Egiptusele ja Assurile me andsime käe, et saada kõhutäit leiba.
6Al Egipcio y al Asirio dimos la mano, para saciarnos de pan.
7Meie vanemad tegid pattu: neid ei ole enam. Meie kanname nende süüd.
7Nuestros padres pecaron, y son muertos; Y nosotros llevamos sus castigos.
8Orjad valitsevad meie üle, ei ole nende käest lahtikiskujat.
8Siervos se enseñorearon de nosotros; No hubo quien de su mano nos librase.
9Elu ohustades toome enestele leiba, sest kõrbes on mõõk.
9Con peligro de nuestras vidas traíamos nuestro pan Delante del cuchillo del desierto.
10Meie nahk hõõgub nagu ahi näljakõrvetuste pärast.
10Nuestra piel se ennegreció como un horno A causa del ardor del hambre.
11Siionis on naised raisatud ja Juuda linnades neitsid.
11Violaron á las mujeres en Sión, A las vírgenes en las ciudades de Judá.
12Vürstid on poodud nende käe läbi, vanade vastu ei ole olnud austust.
12A los príncipes colgaron por su mano; No respetaron el rostro de los viejos.
13Noored mehed peavad ajama käsikivi ja poisid komistavad puukoorma all.
13Llevaron los mozos á moler, Y los muchachos desfallecieron en la leña.
14Vanemad on kadunud väravast, noorukid pillimängude juurest.
14Los ancianos cesaron de la puerta, Los mancebos de sus canciones.
15On lõppenud meie südame rõõm, meie tants on muutunud leinaks.
15Cesó el gozo de nuestro corazón; Nuestro corro se tornó en luto.
16Kroon on langenud meie peast. Häda meile, et oleme pattu teinud!
16Cayó la corona de nuestra cabeza: ­Ay ahora de nosotros! porque pecamos.
17Seepärast on meie süda haige, nende asjade pärast on meie silmad jäänud pimedaks,
17Por esto fué entristecido nuestro corazón, Por esto se entenebrecieron nuestro ojos:
18Siioni mäe pärast, mis on nii laastatud, et seal luusivad rebased.
18Por el monte de Sión que está asolado; Zorras andan en él.
19Sina, Issand, valitsed igavesti, sinu aujärg jääb põlvest põlve.
19Mas tú, Jehová, permanecerás para siempre: Tu trono de generación en generación.
20Mispärast sa tahad meid unustada alatiseks, meid maha jätta pikaks ajaks?
20¿Por qué te olvidarás para siempre de nosotros, Y nos dejarás por largos días?
21Too meid, Issand, tagasi enese juurde, siis me pöördume! Uuenda meie päevi nagu muiste!
21Vuélvenos, oh Jehová, á ti, y nos volveremos: Renueva nuestros días como al principio.
22Või oled sa meid tõuganud hoopis ära, vihastunud meie peale üliväga?
22Porque repeliendo nos has desechado; Te has airado contra nosotros en gran manera.