1'Tule tagasi, tule tagasi, suulamlanna! Tule tagasi, tule tagasi, sest tahame sind näha!' 'Miks tahate näha suulamlannat? Et ta tantsiks tantsijate ridade vahel?'
1 Ya Sulam ize wayo, ma ye ka kaa, ma ye ka kaa! Ma ye ka kaa, ma ye ka kaa, iri ma ni guna. Arhiijo ne: Ifo se no araŋ ga ba araŋ ma Sulam ize wayo guna, Danga day sata hinka gaani cine?
2'Ah, kui kaunid on su sammud sandaalides, sa suursugune tütarlaps! Su puusade kaared on nagu ehted, kunstniku kätetöö!
2 Ya bonkoono ize wayo, Ni cey gunayaŋ ga boori ni taamey ra! Ni ankorey, sanda taalam tondiyaŋ no, goni kambe goy.
3Su naba on ümmargune kausike, milles segatud vein ei puudu! Su kõht on nisuhunnik, mis lillekestega on ümbritsetud!
3 Ni fuuma ga hima gaasiya, Naŋ kaŋ i si jaŋ duvan* salwate. Ni gunda ga hima alkama gu, Kaŋ waaliya boko go g'a windi.
4Su kaks rinda on nagu kaks vasikakest, gaselli kaksikut!
4 Ni fafa hinka ga hima sanda jeeri ize taway hinka jeeri nya do.
5Su kael on nagu elevandiluust torn, su silmad nagu Hesboni tiigid Bat-Rabbimi värava juures! Su nina on nagu Liibanoni torn, vaatluseks Damaskuse suunas!
5 Ni jinda ga boori sanda cinari kuuku kaŋ i te da cebeeri hinje. Ni moy mo ga hima sanda Hesbon ra banguyaŋ kaŋ yaŋ go Bayt-Rabbim kwaara meyey gaa. Ni niina ga hima sanda Liban cinari kuuko kaŋ ga Damaskos do haray guna.
6Pea on sul otsekui Karmel ja su lehvivad juuksed purpurikarva! Kuningas on köidetud kiharate külge!
6 Ni boŋo ni jinda gaa, sanda Karmel cine no. Ni boŋ hamno mo ga hima suudi. A turanta ga bonkoono di ka daŋ tamtaray.
7Ah, kui ilus, ah, kui kaunis oled sa, armastus, hellituste tütar!
7 Ya ay baakwa, baakasinay korno hari! Ni ga sogo no, ni ga kaan mo sanda ifo cine!
8Sul on rüht nagu palmipuul ja su rinnad on kobarate sarnased!
8 Ni kuuyaŋo sanda sabb'ize cine no, Ni fafey sanda a fafey cine yaŋ no.
9Mina ütlesin: Ma lähen palmipuu otsa, võtan kinni ta pööristest! Su rinnad on ju viinapuukobarate sarnased ja su hingeõhk on nagu õunte lõhn!
9 Ay ne: «Ay ga sabb'ize nya wo kaaru, Ay m'a zuguley di.» Naŋ ni fafey ma ciya sanda reyzin* nya fafayaŋ, Ni fulanzamyaŋo haw ma hima pom* hawo.
10Sinu suulagi on nagu parim vein, mis varmalt läheb mu kallima sisse, ja mida voolavad uinuvad huuled!'
10 Ni meyo mo ma hima duvan kaŋ kaan nd'i kulu. Wayhiijo ne: A ga zulli ay baakwa se. A ga gana borey kaŋ goono ga jirbi me-kuurey ra.
11'Mina kuulun oma kallimale ja tema ihaldab mind.
11 Ay ya ay baakwa wane no, A laakalo mo go ay gaa.
12Tule, mu kallim, lähme aasale, ööbima hennapõõsaste juures!
12 Ya ay baakwa, kaa, Iri ma koy ka bar-bare farey ra, Iri ma kani kawyey ra.
13Hommikul vara lähme vaatama viinamägesid, kas viinapuu on pakatanud, kas pungad on puhkenud, kas granaatõunapuud õitsevad! Seal ma annan sulle oma armastuse!
13 Iri ma tun da hinay ka koy reyzin kaley ra, Iri ma di hala reyzin* tiksey te kobto, Hal i booso mo feeri, Hala garenadey mo boosu. Noodin no ay g'ay baakasina cabe ni se.
14Lemmemarjad lõhnavad meile ja meie uste ees on kõiksugu valitud vilju, niihästi uusi kui vanu, mis ma sinule, kallim, olen talletanud.'
14 Kori gabu goono ga haw kaano te. Iri fu meyo gaa mo tuuri ize kaano dumi kulu go no, Itaji nda izeeno kaŋ yaŋ ay jisi ni se, ya ay baakwa.