¹Nyt Job sanoi:

¹¶ Na ka whakautu a Hopa, ka mea,

²-- No olivatpa äänessä viisaat miehet! Kun te kuolette, kuolee viisaus maasta!

²He tika rawa ko koutou nga tangata, a ka mate tahi atu te whakaaro nui me koutou.

³Mutta on minullakin ymmärrystä, en häviä teille yhtään. Kuka hyvänsä voi tuollaista puhua!

³Otira kei ahau ano hoki he ngakau, he pera ano me o koutou, kihai ahau i hoki iho i a koutou: ko wai ra te he ana ki enei mea?

⁴Minä olen nyt ihmisille naurun aihe, minä, joka käännyin Jumalan puoleen ja aina sain vastauksen! Olen viaton ja nuhteeton, ja silti naurun aihe.

⁴Toku rite kei te tangata e waiho ana hei kata ma tona hoa, he tangata e karanga ana ki te Atua, a whakarongo mai ana tera ki a ia: e waiho ana te mea tika, te mea tapatahi, hei kata.

⁵Onnen hylkäämä ansaitsee halveksuntaa, sanovat ne, joilla ei ole huolia, ja töytäisevät vielä kerran sitä, joka jo horjuu.

⁵Kei roto i te whakaaro o te tangata, e tau ana tana noho, te whakahawea ki te aitua; e tauwhanga ana tena ki te hunga e paheke ana te waewae.

⁶Mutta rosvojen teltat, ne saavat olla rauhassa. Jotka Jumalaa uhmaavat, elävät hyvin, he ovat kääntäneet Jumalan puolelleen.

⁶¶ Kei te rangatira nga teneti o nga kaipahua, a noho kore wehi ana te hunga e whakapataritari ana ki te Atua; he ope noa mai hoki ta te Atua ki o ratou ringa.

⁷Kysy sinä eläimiltä, ne kertovat sen sinulle, kysy taivaan linnuilta, ne sen sinulle ilmoittavat.

⁷Tena ra, ui atu ki nga kararehe, ma ratou koe e whakaako; ki nga manu o te rangi, ma ratou e korero ki a koe;

⁸Katso maata, se on valmis opettamaan, meren kalatkin sen sinulle kertovat.

⁸Korero atu ranei ki te whenua, a mana koe e whakaako; ka whakaaturia mai ano hoki ki a koe e nga ika o te moana.

⁹Kaikki ne tietävät tämän: Herra itse on kaiken tehnyt,

⁹Ko wai i kore te mohio ki enei mea katoa, he mea mahi tenei na te ringa o Ihowa?

¹⁰hän, jonka kädessä on kaikki mikä elää, jokaisen ihmisen henki.

¹⁰Kei tona ringa nei te wairua o nga mea ora katoa, te manawa hoki o nga kikokiko tangata katoa.

¹¹Eikö korva tunnustele sanoja niin kuin suu maistelee ruokaa?

¹¹He teka ianei e whakamatauria ana nga kupu e te taringa, pera hoki i te waha e whakarongo nei ki te reka o tana kai?

¹²Vanhuksillako vain on viisaus, pitkä ikäkö yksin antaa ymmärryksen?

¹²¶ Kei nga kaumatua nga whakaaro nui; kei te roa o nga ra te matau.

¹³Jumalan on viisaus, hänen on voima, hän tietää ja päättää.

¹³Kei a ia te whakaaro nui me te kaha; kei a ia te tohutohu me te matauranga.

¹⁴Minkä Jumala tuhoaa, sitä ei rakenneta uudestaan. Kenet hän vangitsee, sille eivät portit aukene.

¹⁴Nana, e wawahia ana e ia, kore iho e hanga ano; e kopia ana e ia te tangata, kahore rawa he putanga.

¹⁵Kun hän pidättää vedet taivaassa, tulee kuivuus, kun hän päästää ne irti, ne myllertävät maan.

¹⁵Nana, e unuhia atu ana e ia nga wai, a kua maroke; e tukua mai ana ano e ia, a ka hurihia te whenua.

¹⁶Hänen on voima ja taito -- eksy tai eksytä, hänen tekoaan olet.

¹⁶Kei a ia te kaha me te mahi totika; ko te tangata tinihanga me te tangata e tinihangatia ana, nana.

¹⁷Hän ajaa neuvonantajat alastomina pois ja riistää tuomareilta järjen.

¹⁷E kahakina atu ana e ia nga kaiwhakatakoto whakaaro, he mea pahua; whakakuwaretia iho e ia nga kaiwhakawa.

¹⁸Hän katkoo kuninkaiden sitomat köydet, kuninkaiden vyötäisille hän sitoo lannevaatteen.

¹⁸Ko te mana o nga kingi, wetekina ake e ia, herea iho e ia o ratou hope ki te whitiki.

¹⁹Papit hän ajaa alastomina pois, hän kukistaa vanhat valtasuvut.

¹⁹E arahina atu ana e ia nga tohunga, he mea pahua, hurihia iho e ia te hunga kaha.

²⁰Parhaankin puhujan huulilta hän vie sanat, kansan vanhimmilta hän vie ymmärryksen.

²⁰Whakakorea ake e ia he kupu ma te hunga ngakau pono, riro ana i a ia nga mahara o nga kaumatua.

²¹Hän kaataa ylenkatseen jalosukuisten ylle, hän irrottaa sankareilta vyön.

²¹E ringihia ana e ia te whakahawea ki runga ki nga rangatira, e wetekina ana e ia te whitiki o te hunga kaha.

²²Hän paljastaa synkimmät kuilut, mustimman pimeyden hän valaisee.

²²E hurahia mai ana e ia nga mea hohonu i roto i te pouri, whakaputaina mai ana e ia te atarangi o te mate ki te marama.

²³Hän antaa kansojen kasvaa ja kukistaa ne jälleen, hän antaa kansoille tilaa ja pyyhkäisee sitten ne pois.

²³E whakanuia ana e ia nga iwi, a e huna ana e ia; e tohatohaina atu ana e ia nga iwi, a e whakawhaititia mai ana ano ratou e ia.

²⁴Hän vie kansojen johtajilta järjen ja jättää heidät harhailemaan tiettömässä autiomaassa --

²⁴E tangohia atu ana e ia te ngakau o nga rangatira o te iwi o te whenua, a e meinga ana e ia kia kopikopiko noa i te wahi ururua kahore nei he ara.

²⁵pimeässä he hapuilevat, valoa vailla, hoipertelevat sinne tänne kuin juopuneet.

²⁵Whawha noa ratou i roto i te pouri, kahore hoki he marama, a meinga ana ratou e ia kia hurori haere ano he tangata haurangi.