¹Asafin psalmi. Kuinka hyvä onkaan Jumala Israelille, kuinka hyvä niille, joilla on vilpitön sydän!

¹¶ He himene na Ahapa. He pono, he pai te Atua ki a Iharaira; ki te hunga ngakau ma.

²Minä olin vähällä horjahtaa, jalkani melkein pettivät.

²Ko ahau ia, wahi iti kua tapepa oku waewae: me i kotahi kua paheke oku takahanga.

³Minä kadehdin jumalattomia, kun näin heidän menestyvän.

³I hae hoki ahau ki te hunga whakahi, i toku kitenga i te tangata hara e kake ana.

⁴Heillä ei ole ikinä vaivoja, he ovat terveitä ja lihavia.

⁴Kahore hoki he whakawiringa a te mate i a ratou: he maro ano o ratou uaua.

⁵He eivät joudu raatamaan niin kuin muut ihmiset, eikä heitä toisten tavoin kuriteta.

⁵Kahore nga mea whakapouri tangata e pa ki a ratou; kahore ano ratou e whiua tahitia me te mano tangata.

⁶Sen tähden ylpeys koristaa heidän kaulaansa ja väkivalta on viittana heidän yllään.

⁶Na reira, ano he hei te whakakake e awhi nei i a ratou, ano he kakahu te tutu e hipokina nei ratou.

⁷Pahuus pursuaa heidän sisimmästään, heidän sydämensä on tulvillaan juonia.

⁷Pupuhi ana o ratou kanohi i te ngako: nui ake nga mea i a ratou i a o ratou ngakau i hiahia ai.

⁸He puhuvat ilkeästi ja pilkallisesti, häikäilemättä he sortavat avutonta.

⁸E whakahi ana ratou, e korero kino ana mo te whakatoi: kei runga noa ake a ratou korero.

⁹Heidän puheensa uhmaavat taivasta, heidän sanansa eivät säästä mitään maan päällä.

⁹Tutuki tonu to ratou mangai ki nga rangi: e kopikopiko ana hoki to ratou arero i runga i te whenua.

¹⁰Ja minun kansani kääntyy heidän puoleensa, särpii suun täydeltä heidän sanojaan!

¹⁰Koia tona iwi i hoki mai ai ki konei: a e whakawiria ana he wai mo ratou, ki tonu te kapu.

¹¹He sanovat: "Miten Jumala tämän saisi selville? Ei Korkein mitään tiedä."

¹¹E mea ana ratou, Ma te aha e matau ai te Atua? He matauranga koia to te Runga Rawa?

¹²Sellaisia ovat jumalattomat, kaikessa rauhassa he kasvattavat mahtiaan.

¹²Nana, ko te hunga kino tenei, kei runga tonu i te whenua rangatira, e hua ana o ratou taonga.

¹³Olenko turhaan pitänyt sydämeni puhtaana ja käteni viattomina?

¹³He pono he maumau taku mea i toku ngakau kia ma, taku horoi hoki i oku ringa ki te harakore.

¹⁴Minua kuritetaan kaiken päivää, minä saan kärsiä joka aamu.

¹⁴E whiua ana hoki ahau i te roa o te ra, e pakia ana i nga ata katoa.

¹⁵Jos sanoisin: "Noin minäkin tahdon puhua", pettäisin ne, jotka ovat sinun lapsiasi, Jumala.

¹⁵¶ Me i ki ahau, Ka penei taku korero; na e tinihanga ana ahau ki te whakatupuranga o au tamariki.

¹⁶Minä mietin ja mietin ymmärtääkseni kaiken tämän, mutta se oli minulle liian vaikeaa.

¹⁶I taku meatanga kia matauria tenei, ka kite ahau he mahi whakauaua rawa;

¹⁷Viimein tulin Jumalan pyhäkköön ja tajusin, miten jumalattomien käy.

¹⁷Tae noa ahau ki te wahi tapu o te Atua, katahi ahau ka mohio ki to ratou mutunga.

¹⁸Sinä johdatat heidät liukkaalle polulle, he putoavat pettävään kuoppaan.

¹⁸He pono i whakaturia ratou e koe ki nga wahi pahekeheke; a whakataka ana e koe ki te ngaromanga.

¹⁹Äkkiä he ovat joutuneet tuhoon, heidän loppunsa on kauhea.

¹⁹Ano te panga whakareretanga o to ratou hunanga! kua pau rawa i nga wehi.

²⁰Herra, kun sinä nouset, he ovat pelkkää tyhjää, kuin unikuva, joka herätessä katoaa.

²⁰Ka rite ki te rekanga kanohi, ina ara ake te tangata, tau whakahawea ki to ratou ahua, e te Ariki, ina ara ake koe.

²¹Sydämeni oli katkera, sieluuni pisti.

²¹¶ Na mamae noa iho toku ngakau, a hukihuki ana oku whatumanawa.

²²Minä olin mieletön, ymmärrystä vailla, olin kuin järjetön eläin sinun edessäsi.

²²He whakaarokore hoki ahau, he kuware: me te mea he kirehe ahau i tou aroaro.

²³Kuitenkin minä saan aina olla luonasi, sinä pidät kädestäni kiinni.

²³Ahakoa ra kei a koe tonu ahau; e puritia ana e koe toku ringa matau.

²⁴Sinä johdatat minua tahtosi mukaan, ja viimein sinä nostat minut kunniaan.

²⁴Ma tou whakaaro ahau e arahi; muri iho ka riro ahau i a koe ki te kororia.

²⁵Taivaassa minulla on sinut, sinä olet ainoa turvani maan päällä.

²⁵Ko wai hoki toku i te rangi ko koe anake? Kahore atu hoki oku i te whenua e hiahia ai, ko koe anake.

²⁶Vaikka ruumiini ja sieluni nääntyy, Jumala on kallioni, minun osani iankaikkisesti.

²⁶Hemo iho oku kikokiko me toku ngakau: ko te Atua ia te kaha o toku ngakau, toku wahi ake ake.

²⁷Ne, jotka luopuvat sinusta, menehtyvät. Sinä tuhoat kaikki, jotka pettävät sinut.

²⁷Na, ko te hunga e mamao atu ana i a koe ka mate: ka ngaro i a koe te hunga puremu katoa e whakarere nei i a koe.

²⁸Mutta minun onneni on olla lähellä Jumalaa, minä turvaan Herraan, Jumalaani, ja kerron kaikista hänen teoistaan.

²⁸Ko ahau ia, he pai ki ahau te whakatata ki te Atua: kua waiho e ahau te Ariki, a Ihowa, hei whakawhirinakitanga moku, kia whakapuakina ai e ahau au mahi katoa.