¹Niskoittelija, johon nuhteet kilpistyvät, musertuu hetkessä, eikä apua tule.

¹அடிக்கடி கடிந்து கொள்ளப்பட்டும் தன் பிடரியைக் கடினப்படுத்துகிறவன் சகாயமின்றிச் சடிதியில் நாசமடைவான்.

²Kun oikeamieliset menestyvät, kansa iloitsee, kun jumalaton hallitsee, se huokaa.

²நீதிமான்கள் பெருகினால் ஜனங்கள் மகிழுவார்கள்; துன்மார்க்கர் ஆளும்போதோ ஜனங்கள் தவிப்பார்கள்.

³Joka viisautta rakastaa, on isänsä ilo, varansa tuhlaa, joka käy porttojen luona.

³ஞானத்தில் பிரியப்படுகிறவன் தன் தகப்பனை மகிழப்பண்ணுகிறான்; வேசிகளோடே தொந்திப்பானவனோ ஆஸ்தியை அழிக்கிறான்.

⁴Oikeudenmukainen kuningas pitää maan pystyssä, veroja kiskova hävittää sen.

⁴நியாயத்தினால் ராஜா தேசத்தை நிலைநிறுத்துகிறான்; பரிதானப்பிரியனோ அதைக் கவிழ்க்கிறான்.

⁵Joka puhuu toiselle mielin kielin, virittää verkon hänen tielleen.

⁵பிறனை முகஸ்துதி செய்கிறவன், அவன் கால்களுக்கு வலையை விரிக்கிறான்.

⁶Pahantekijä joutuu tekojensa vangiksi, oikeamielinen kulkee iloiten tietään.

⁶துஷ்டனுடைய துரோகத்திலே கண்ணியிருக்கிறது; நீதிமானோ பாடி மகிழுகிறான்.

⁷Oikeamielinen ymmärtää köyhää, jumalaton ei hänen huolistaan piittaa.

⁷நீதிமான் ஏழைகளின் நியாயத்தைக் கவனித்தறிகிறான்; துன்மார்க்கனோ அதை அறிய விரும்பான்.

⁸Kiihottajat villitsevät kaupungin, mutta viisaat tyynnyttävät vihan.

⁸பரியாசக்காரர் பட்டணத்தில் தீக்கொளுத்திவிடுகிறார்கள்; ஞானிகளோ குரோதத்தை விலக்குகிறார்கள்.

⁹Jos viisas ryhtyy käräjöimään tyhmän kanssa, tämä räyhää tai nauraa, sopua ei tule.

⁹ஞானி மூடனுடன் வழக்காடுகையில், சினந்தாலும் சிரித்தாலும் அமைதியில்லை.

¹⁰Jotka verta janoavat, ne nuhteetonta vihaavat, mutta kunnon ihmiset puolustavat häntä.

¹⁰இரத்தப்பிரியர் உத்தமனைப் பகைக்கிறார்கள்; செம்மையானவர்களோ அவனுடைய பிராணனைக் காப்பாற்றுகிறார்கள்.

¹¹Tyhmä päästää vihansa valloilleen, viisas malttaa ja hillitsee vihansa.

¹¹மூடன் தன் உள்ளத்தையெல்லாம் வெளிப்படுத்துகிறான்; ஞானியோ அதைப் பின்னுக்கு அடக்கிவைக்கிறான்.

¹²Jos hallitsija kuuntelee valheita, on hovissa kohta pelkkiä lurjuksia.

¹²அதிபதியானவன் பொய்களுக்குச் செவிகொடுத்தால், அவன் ஊழியக்காரர் யாவரும் துன்மார்க்கராவார்கள்.

¹³Pane köyhä ja riistäjä vieretysten: kummankin silmiin on Herra antanut valon.

¹³தரித்திரனும் கொடுமைக்காரனும் ஒருவரையொருவர் சந்திக்கிறார்கள்; அவ்விருவருடைய கண்களுக்கும் கர்த்தர் வெளிச்சங்கொடுக்கிறார்.

¹⁴Jos kuningas hankkii oikeutta köyhille, hänen valtansa on vahva ja vakaa.

¹⁴ஏழைகளுடைய நியாயத்தை உண்மையாய் விசாரிக்கிற ராஜாவின் சிங்காசனம் என்றும் நிலைபெற்றிருக்கும்.

¹⁵Keppi ja nuhtelu antavat viisautta, kuritta kasvanut poika on äitinsä häpeä.

¹⁵பிரம்பும் கடிந்துகொள்ளுதலும் ஞானத்தைக் கொடுக்கும்; தன் இஷ்டத்திற்கு விடப்பட்ட பிள்ளையோ தன் தாய்க்கு வெட்கத்தை உண்டுபண்ணுகிறான்.

¹⁶Mitä enemmän jumalattomia, sitä enemmän rikoksia, mutta hurskaat saavat nähdä heidän kukistuvan.

¹⁶துன்மார்க்கர் பெருகினால் பாவமும் பெருகும்; நீதிமான்களோ அவர்கள் விழுவதைக் காண்பார்கள்.

¹⁷Ojenna poikaasi, se on onneksesi, saat hänestä paljon iloa.

¹⁷உன் மகனைச் சிட்சைசெய், அவன் உனக்கு ஆறுதல் செய்வான், உன் ஆத்துமாவுக்கு ஆனந்தத்தையும் உண்டாக்குவான்.

¹⁸Ellei profeettoja ole, kansa villiintyy, onnellinen se, joka Herran lakia seuraa.

¹⁸தீர்க்கதரிசனமில்லாத இடத்தில் ஜனங்கள் சீர்கெட்டுப்போவார்கள்; வேதத்தைக் காக்கிறவனோ பாக்கியவான்.

¹⁹Ei orjaa puheella ojenneta: hän tajuaa sen muttei tottele.

¹⁹அடிமையானவன் வார்த்தைகளினாலே அடங்கான்; அவைகளை அவன் அறிந்தாலும் உத்தரவு கொடான்.

²⁰Moni puhuu ennen kuin ajattelee -- tyhmyristäkin on enemmän toivoa.

²⁰தன் வார்த்தைகளில் பதறுகிற மனுஷனைக் கண்டாயானால், அவனை நம்புவதைப்பார்க்கிலும் மூடனை நம்பலாம்.

²¹Joka orjaansa jo nuoresta hemmottelee, saa hänestä lopulta mieliharmin.

²¹ஒருவன் தன் அடிமையைச் சிறு பிராயமுதல் இளக்காரமாக வளர்த்தால், முடிவிலே அவன் தன்னைப் புத்திரனாகப் பாராட்டுவான்.

²²Äkkipikainen panee alulle riidan, kiivaalle kertyy rikkomuksia.

²²கோபக்காரன் வழக்கைக் கொளுவுகிறான்; மூர்க்கன் பெரும்பாதகன்.

²³Ylpeys vie nöyryytykseen, vaatimaton saa kunniaa.

²³மனுஷனுடைய அகந்தை அவனைத் தாழ்த்தும்; மனத்தாழ்மையுள்ளவனோ கனமடைவான்.

²⁴Joka varasta auttaa, vetää ylleen kirouksen: kun todistajia kutsutaan, hän vaikenee.

²⁴திருடனோடே பங்கிட்டுக்கொள்ளுகிறவன் தன் ஆத்துமாவைப் பகைக்கிறான்; சாபத்தை அவன் கேட்டாலும் காரியத்தை வெளிப்படுத்தமாட்டான்.

²⁵Joka ihmisiä pelkää, on pelkonsa vanki, joka luottaa Herraan, on turvassa.

²⁵மனுஷனுக்குப் பயப்படும் பயம் கண்ணியை வருவிக்கும்; கர்த்தரை நம்புகிறவனோ உயர்ந்த அடைக்கலத்திலே வைக்கப்படுவான்.

²⁶Monet pyrkivät hallitsijan puheille, mutta oikeus tulee yksin Herralta.

²⁶ஆளுகை செய்கிறவனுடைய முகதரிசனத்தைத் தேடுகிறவர்கள் அநேகர்; ஆனாலும் அவனவனுடைய நியாயம் கர்த்தராலே தீரும்.

²⁷Väärämielinen on hurskaalle kauhistus, niin myös suoran tien kulkija jumalattomalle.

²⁷நீதிமானுக்கு அநியாயக்காரன் அருவருப்பானவன்; சன்மார்க்கனும் துன்மார்க்கனுக்கு அருவருப்பானவன்.