1Niskoittelija, johon nuhteet kilpistyvät, musertuu hetkessä, eikä apua tule.
1Ang madalas na masaway na nagpapatigas ng kaniyang leeg, biglang mababali, at walang kagamutan.
2Kun oikeamieliset menestyvät, kansa iloitsee, kun jumalaton hallitsee, se huokaa.
2Pagka ang matuwid ay dumadami, ang bayan ay nagagalak: nguni't pagka ang masama ay nagpupuno, ang bayan ay nagbubuntong-hininga.
3Joka viisautta rakastaa, on isänsä ilo, varansa tuhlaa, joka käy porttojen luona.
3Ang umiibig ng karunungan ay nagpapagalak sa kaniyang ama: nguni't ang nakikisama sa mga patutot ay sumisira ng kaniyang tinatangkilik.
4Oikeudenmukainen kuningas pitää maan pystyssä, veroja kiskova hävittää sen.
4Ang hari ay nagtatatag ng lupain sa pamamagitan ng kahatulan: nguni't ang humihingi ng suhol ay gumigiba.
5Joka puhuu toiselle mielin kielin, virittää verkon hänen tielleen.
5Ang tao na kunwang pumupuri sa kaniyang kapuwa naglalagay ng bitag sa kaniyang mga hakbang.
6Pahantekijä joutuu tekojensa vangiksi, oikeamielinen kulkee iloiten tietään.
6Sa pagsalangsang ng masamang tao ay may silo: nguni't ang matuwid ay umaawit at nagagalak.
7Oikeamielinen ymmärtää köyhää, jumalaton ei hänen huolistaan piittaa.
7Ang matuwid ay kumukuhang alam sa bagay ng dukha: ang masama ay walang unawang makaalam.
8Kiihottajat villitsevät kaupungin, mutta viisaat tyynnyttävät vihan.
8Ang mga mangduduwahaging tao ay naglalagay ng bayan sa liyab: nguni't ang mga pantas na tao ay nagaalis ng poot.
9Jos viisas ryhtyy käräjöimään tyhmän kanssa, tämä räyhää tai nauraa, sopua ei tule.
9Kung ang pantas ay magkaroon ng pakikipagtalo sa isang mangmang, magalit man o tumawa, ang mangmang ay hindi magkakaroon ng kapahingahan.
10Jotka verta janoavat, ne nuhteetonta vihaavat, mutta kunnon ihmiset puolustavat häntä.
10Ang mangbububo ng dugo ay nagtatanim sa sakdal: at tungkol sa matuwid, hinahanap nila ang kaniyang buhay.
11Tyhmä päästää vihansa valloilleen, viisas malttaa ja hillitsee vihansa.
11Inihihinga ng mangmang ang buong galit niya: nguni't ang pantas ay nagpipigil at tumitiwasay.
12Jos hallitsija kuuntelee valheita, on hovissa kohta pelkkiä lurjuksia.
12Kung ang puno ay nakikinig sa kabulaanan, lahat niyang mga lingkod ay masasama.
13Pane köyhä ja riistäjä vieretysten: kummankin silmiin on Herra antanut valon.
13Ang dukha at ang mamimighati ay nagsasalubong; pinapagniningas ng Panginoon ang mga mata nila kapuwa.
14Jos kuningas hankkii oikeutta köyhille, hänen valtansa on vahva ja vakaa.
14Ang hari na humahatol na tapat sa dukha, ang kaniyang luklukan ay matatatag magpakailan man.
15Keppi ja nuhtelu antavat viisautta, kuritta kasvanut poika on äitinsä häpeä.
15Ang pamalo at saway ay nagbibigay karunungan: nguni't ang batang binabayaan ay humihiya sa kaniyang ina.
16Mitä enemmän jumalattomia, sitä enemmän rikoksia, mutta hurskaat saavat nähdä heidän kukistuvan.
16Pagka ang masama ay dumadami, pagsalangsang ay dumadami: nguni't mamamasdan ng matuwid ang kanilang pagkabuwal.
17Ojenna poikaasi, se on onneksesi, saat hänestä paljon iloa.
17Sawayin mo ang iyong anak, at bibigyan ka niya ng kapahingahan; Oo, bibigyan niya ng kaluguran ang iyong kaluluwa.
18Ellei profeettoja ole, kansa villiintyy, onnellinen se, joka Herran lakia seuraa.
18Kung saan walang pangitain, ang bayan ay sumasama: nguni't siyang nagiingat ng kautusan ay maligaya siya.
19Ei orjaa puheella ojenneta: hän tajuaa sen muttei tottele.
19Ang alipin ay hindi masasaway ng mga salita: sapagka't bagaman nalalaman niya ay hindi siya makikinig.
20Moni puhuu ennen kuin ajattelee -- tyhmyristäkin on enemmän toivoa.
20Nakikita mo ba ang tao, na nagmamadali sa kaniyang mga salita? May pagasa pa sa mangmang kay sa kaniya.
21Joka orjaansa jo nuoresta hemmottelee, saa hänestä lopulta mieliharmin.
21Siyang maingat na nagpalaki ng kaniyang lingkod mula sa pagkabata, magiging anak niya siya sa kawakasan.
22Äkkipikainen panee alulle riidan, kiivaalle kertyy rikkomuksia.
22Ang taong magagalitin ay humihila ng kaalitan, at ang mainiting tao ay nananagana sa pagsalangsang.
23Ylpeys vie nöyryytykseen, vaatimaton saa kunniaa.
23Ang kapalaluan ng tao ay magbababa sa kaniya: nguni't ang may mapagpakumbabang diwa ay magtatamo ng karangalan.
24Joka varasta auttaa, vetää ylleen kirouksen: kun todistajia kutsutaan, hän vaikenee.
24Ang nakikisama sa isang magnanakaw ay nagtatanim sa kaniyang sariling kaluluwa: siya'y nakakarinig ng sumpa at hindi umiimik.
25Joka ihmisiä pelkää, on pelkonsa vanki, joka luottaa Herraan, on turvassa.
25Ang pagkatakot sa tao ay nagdadala ng silo: nguni't ang naglalagak ng kaniyang tiwala sa Panginoon ay maliligtas.
26Monet pyrkivät hallitsijan puheille, mutta oikeus tulee yksin Herralta.
26Marami ang nagsisihanap ng lingap ng pinuno: nguni't ang kahatulan ng tao ay nagmumula sa Panginoon.
27Väärämielinen on hurskaalle kauhistus, niin myös suoran tien kulkija jumalattomalle.
27Ang di ganap na tao ay karumaldumal sa matuwid: at ang matuwid sa lakad ay karumaldumal sa masama.