1Kuuntele, poikani, viisauden sanoja, seuraa valppaasti hyviä neuvojani,
1Anak ko, pakinggan mo ang aking karunungan; ikiling mo ang iyong pakinig sa aking unawa:
2jotta säilyttäisit harkintasi ja puhuisit niin kuin puhua tulee.
2Upang makapagingat ka ng kabaitan, at upang ang iyong mga labi ay makapagingat ng kaalaman.
3Hunajaa tiukkuvat vieraan naisen huulet, hänen kielensä on öljyä liukkaampi,
3Sapagka't ang mga labi ng masamang babae ay tumutulo ng pulot, at ang kaniyang bibig ay madulas kay sa langis:
4mutta lopulta hän käy karvaaksi kuin koiruoho, viiltää kuin kaksiteräinen miekka.
4Nguni't ang kaniyang huling wakas ay mapait kay sa ahenho, matalas na parang tabak na may talim sa magkabila.
5Hänen jalkansa kulkevat kuolemaan, alas tuonelaan vievät hänen askeleensa.
5Ang kaniyang mga paa ay nagsisibaba sa kamatayan; ang kaniyang mga hakbang ay nagsisihawak sa Sheol;
6Ei hän välitä elämän tiestä, ei tiedä, minne päin milloinkin horjahtaa.
6Na anopa't hindi niya nasusumpungan ang kapanatagan ng landas ng buhay; ang kaniyang mga lakad ay hindi panatag, at hindi niya nalalaman.
7Siispä, poikani, kuule minua, älä lyö laimin minun opetustani.
7Ngayon nga, mga anak ko, dinggin ninyo ako, at huwag kayong magsihiwalay sa mga salita ng aking bibig.
8Pysy kaukana vieraasta naisesta, älä mene lähellekään hänen talonsa ovea,
8Ilayo mo ang iyong lakad sa kaniya, at huwag kang lumapit sa pintuan ng kaniyang bahay:
9ettet haaskaisi voimaasi vieraille etkä parhaita vuosiasi armottomalle,
9Baka mo ibigay ang iyong karangalan sa iba, at ang iyong mga taon sa mga mabagsik:
10etteivät oudot hyötyisi miehuudestasi, tuntemattomat raadantasi tuloksista
10Baka ang mga di kilalang babae ay mapuno ng iyong kalakasan; at ang iyong mga pinagpagalan ay mapasa bahay ng kaapid;
11etkä sinä viimein, loppuun ajettuna päätyisi huokaamaan:
11At ikaw ay manangis sa iyong huling wakas, pagka ang iyong laman at ang iyong katawan ay natunaw,
12"Miksi minä vihasin opetusta, miksi halveksin hyviä neuvoja,
12At iyong sabihin, bakit ko kinayamutan ang turo, at hinamak ng aking puso ang saway:
13en kuunnellut opettajiani vaan suljin korvani kasvattajieni ohjeilta!
13Ni hindi ko man sinunod ang tinig ng aking mga tagapagturo, O ikiling ko man ang aking pakinig sa kanila na mga nagturo sa akin!
14Minä olin joutua tuhon omaksi, kaiken kansan pilkattavaksi."
14Ako'y malapit sa lahat ng kasamaan sa gitna ng kapisanan at ng kapulungan.
15Juo vettä omasta ruukustasi, käytä oman kaivosi raikasta juomaa.
15Uminom ka ng tubig sa iyong sariling tipunan ng tubig, at sa nagsisiagos na tubig sa iyong sariling balon.
16Miksi antaisit lähteittesi vuotaa kadulle, purojesi kaupungin toreille?
16Mananabog ba ang iyong mga bukal sa kaluwangan, at mga agos ng tubig sa mga lansangan?
17Ne pulppuavat yksin sinua varten, vain sinun hyväksesi, eivät muiden.
17Maging iyong magisa, at huwag sa di kilala na kasama mo.
18Olkoon sinun lähteesi siunattu, iloitse vaimosta, jonka nuorena sait,
18Pagpalain ang iyong bukal; at magalak ka sa asawa ng iyong kabataan.
19rakkaasta peurasta, suloisesta kauriistasi. Olkoot hänen rintansa ilosi vuodesta vuoteen, hänen rakkautensa elämäsi riemu ja hurmio.
19Gaya ng maibiging usa at ng masayang usang babae, bigyan kang katiwasayan ng kaniyang dibdib sa buong panahon; at laging malugod ka sa kaniyang pagibig.
20Miksi, poikani, viehättyisit vieraaseen naiseen, miksi hyväilisit vieraan povea?
20Sapagka't bakit ka malulugod, anak ko, sa ibang babae, at yayakap sa sinapupunan ng di kilala?
21Missä ihminen kulkeekin, Herra näkee hänet ja tarkkaa hänen askeleitaan.
21Sapagka't ang mga lakad ng tao ay nasa harap ng mga mata ng Panginoon, at kaniyang pinapatag ang lahat niyang mga landas.
22Pahantekijä jää rikostensa vangiksi, takertuu syntiensä verkkoon.
22Ang sarili niyang mga kasamaan ay kukuha sa masama. At siya'y matatalian ng mga panali ng kaniyang kasalanan.
23Hillittömyyteensä hän kuolee, ajautuu perikatoon kaikessa hulluudessaan.
23Siya'y mamamatay sa kakulangan ng turo; at sa kadahilanan ng kaniyang pagkaulol ay maliligaw siya.