1Kiittäkää Herraa! Hän on hyvä, iäti kestää hänen armonsa.
1Oh mangagpasalamat kayo sa Panginoon; sapagka't siya'y mabuti: sapagka't ang kaniyang kagandahang-loob ay magpakailan man.
2Näin sanokoot ne, jotka Herra on pelastanut, jotka hän on tuonut ahdingosta vapauteen,
2Sabihing gayon ng tinubos ng Panginoon, na kaniyang tinubos sa kamay ng kaaway;
3koonnut vieraista maista, idästä ja lännestä, pohjoisesta ja meren suunnalta.
3At mga pinisan mula sa mga lupain, mula sa silanganan, at mula sa kalunuran, mula sa hilagaan at mula sa timugan.
4Jotkut heistä harhailivat aavikolla eivätkä löytäneet kaupunkia, johon asettua asumaan.
4Sila'y nagsilaboy sa ilang, sa ulilang landas; sila'y hindi nakasumpong ng bayang tahanan.
5Heitä vaivasi jano ja nälkä, he olivat nääntymäisillään.
5Gutom at uhaw, ang kanilang kaluluwa'y nanglupaypay sa kanila.
6Mutta hädässään he huusivat avuksi Herraa, ja Herra päästi heidät ahdingosta.
6Nang magkagayo'y nagsidaing sila sa Panginoon sa kanilang kabagabagan, at iniligtas niya sila sa kanilang kahirapan.
7Hän osoitti heille tien, ja niin he löysivät kaupungin, jossa asua.
7Pinatnubayan naman niya sila sa matuwid na daan, upang sila'y magsiyaon sa bayang tahanan.
8Kiittäkööt he Herraa hänen hyvyydestään, ylistäkööt ihmeellisiä tekoja, jotka hän on ihmisille tehnyt!
8Oh purihin ng mga tao ang Panginoon dahil sa kaniyang kagandahang-loob, at dahil sa kaniyang mga kagilagilalas na mga gawa sa mga anak ng mga tao!
9Herra ravitsee nääntyvän, hän täyttää nälkäisen hyvillä antimilla.
9Sapagka't kaniyang binigyang kasiyahan ang nananabik na kaluluwa, at ang gutom na kaluluwa ay binusog niya ng kabutihan.
10Jotkut heistä viruivat vankeudessa, kahlehdittuina, kuoleman pimeydessä,
10Ang gayong tumatahan sa kadiliman, at sa lilim ng kamatayan, na natatali sa dalamhati at pangaw;
11koska olivat uhmanneet Jumalan käskyjä, halveksineet Korkeimman neuvoja.
11Sapagka't sila'y nanghimagsik laban sa mga salita ng Dios, at hinamak ang payo ng Kataastaasan:
12Herra lähetti heille kärsimyksiä ja lannisti heidän uhmansa. He murtuivat, eikä kukaan auttanut heitä.
12Kaya't kaniyang ibinaba ang kanilang puso na may hirap; sila'y nangabuwal, at walang sumaklolo.
13Mutta hädässään he huusivat avuksi Herraa, ja Herra pelasti heidät ahdingosta.
13Nang magkagayo'y nagsidaing sila sa Panginoon sa kanilang kabagabagan, at iniligtas niya sila sa kanilang kahirapan.
14Hän vapautti heidät kuoleman pimeydestä, hän katkaisi heidän kahleensa.
14Inilabas niya sila sa kadiliman at sa lilim ng kamatayan, at pinatid ang kanilang mga tali.
15Kiittäkööt he Herraa hänen hyvyydestään, ylistäkööt ihmeellisiä tekoja, jotka hän on ihmisille tehnyt!
15Oh purihin ng mga tao ang Panginoon dahil sa kaniyang kagandahang-loob, at dahil sa kaniyang mga kagilagilalas na mga gawa sa mga anak ng mga tao!
16Hän murskaa pronssiset ovet, murtaa rautaiset teljet.
16Sapagka't kaniyang sinira ang mga pintuang-bayan na tanso, at pinutol ang mga halang na bakal.
17Jotkut taas olivat mielettömiä, tekivät syntiä ja joutuivat kärsimään tekojensa tähden.
17Mga mangmang dahil sa kanilang mga pagsalangsang, at dahil sa kanilang mga kasamaan ay nadadalamhati.
18Kaikki ruoka inhotti heitä, he olivat jo kuoleman porteilla.
18Kinayayamutan ng kanilang kaluluwa ang sarisaring pagkain; at sila'y nagsisilapit sa mga pintuan ng kamatayan,
19Mutta hädässään he huusivat avuksi Herraa, ja Herra pelasti heidät ahdingosta.
19Nang magkagayo'y nagsidaing sila sa Panginoon sa kanilang kabagabagan, at iniligtas niya sila sa kanilang kahirapan.
20Hän lähetti sanansa, ja se paransi heidät, haudan partaalta hän auttoi heidät turvaan.
20Sinugo niya ang kaniyang salita, at pinagaling sila, at iniligtas sila sa kanilang mga ikapapahamak.
21Kiittäkööt he Herraa hänen hyvyydestään, ylistäkööt ihmeellisiä tekoja, jotka hän on ihmisille tehnyt!
21Oh purihin ng mga tao ang Panginoon dahil sa kaniyang kagandahang-loob, at dahil sa kaniyang kagilagilalas na mga gawa sa mga anak ng mga tao!
22Uhratkoot kiitosuhreja, kertokoot riemuiten hänen teoistaan!
22At mangaghandog sila ng mga hain na pasalamat, at ipahayag ang kaniyang mga gawa na may awitan.
23Jotkut heistä nousivat laivoihin ja hankkivat elantonsa aavoilla merillä.
23Silang nagsisibaba sa dagat sa mga sasakyan, na nangangalakal sa mga malawak na tubig;
24He näkivät Herran teot, syvyyksien ihmeet, hänen suuret tekonsa.
24Ang mga ito'y nangakakakita ng mga gawa ng Panginoon, at ng kaniyang mga kababalaghan sa kalaliman.
25Herra käski, ja nousi myrskytuuli, meri aaltoili rajusti.
25Sapagka't siya'y naguutos, at nagpapaunos, na nagbabangon ng mga alon niyaon.
26He nousivat korkeuksiin, vaipuivat syvyyksiin, hädän hetkellä heidän rohkeutensa murtui.
26Nagsisitaas sa mga langit, nagsisibaba uli sa mga kalaliman: ang kanilang kaluluwa ay natutunaw dahil sa kabagabagan.
27He keinuivat, he huojuivat kuin juopuneet, heidän taidoistaan ei ollut apua.
27Sila'y hahampashampas na paroo't parito, at gigiraygiray na parang lasing, at ang kanilang karunungan ay nawala.
28Mutta hädässään he huusivat avuksi Herraa, ja Herra auttoi heidät ahdingosta.
28Nang magkagayo'y nagsidaing sila sa Panginoon sa kanilang kabagabagan, at inilabas niya sila sa kanilang kahirapan.
29Hän tyynnytti tuulen, ja aallot hiljenivät.
29Kaniyang pinahihimpil ang bagyo, na anopa't ang mga alon niyaon ay nagsisitahimik.
30He riemuitsivat, kun myrsky laantui ja Herra vei heidät kaivattuun satamaan.
30Nang magkagayo'y natutuwa sila, dahil sa sila'y tiwasay. Sa gayo'y kaniyang dinadala sila sa daongang kanilang ibigin.
31Kiittäkööt he Herraa hänen hyvyydestään, ylistäkööt ihmeellisiä tekoja, jotka hän on ihmisille tehnyt!
31Oh purihin ng mga tao ang Panginoon dahil sa kaniyang kagandahang-loob, at dahil sa kaniyang kagilagilalas na mga gawa sa mga anak ng mga tao!
32Kuuluttakoot hänen kunniaansa kansan keskellä, hänen kiitostaan vanhinten kokouksissa!
32Ibunyi rin naman nila siya sa kapulungan ng bayan, at purihin siya sa upuan ng mga matanda.
33Herra muuttaa jokilaakson autiomaaksi, keitaat hiekka-aavikoiksi,
33Kaniyang pinapagiging ilang ang mga ilog, at uhaw na lupa ang mga bukal:
34hedelmällisen maan suola-aroksi siellä asuvien pahuuden tähden.
34Na maalat na ilang ang mainam na lupain, dahil sa kasamaan nila na nagsisitahan doon.
35Herra muuttaa aavikot kosteikoiksi, kuivan maan vehreiksi keitaiksi.
35Kaniyang pinapagiging lawa ng mga tubig ang ilang, at mga bukal ang tuyong lupain.
36Sinne hän antaa nälkäisten asettua, sinne he rakentavat itselleen kaupungin.
36At kaniyang pinatatahan doon ang gutom, upang makapaghanda sila ng bayang tahanan;
37He kylvävät peltoja, istuttavat viinitarhoja, ja ne tuottavat runsaan sadon.
37At maghasik sa mga bukid, at magtanim ng mga ubasan, at magtamo ng mga bunga na pakinabang.
38Herra siunaa heitä, ja kansa kasvaa, hän pitää huolen heidän karjansa runsaudesta.
38Kaniya namang pinagpapala sila, na anopa't sila'y lubhang nagsisidami; at hindi tinitiis na ang kanilang kawan ay magkulang.
39Vastoinkäymisten ja vaivojen alla he vaipuvat maahan, ja kansa vähenee.
39Muli, sila'y nakulangan at nahapay sa kapighatian, kabagabagan, at kahirapan.
40Herra pitää pilkkanaan ruhtinaita ja panee mahtimiehet harhailemaan aavikolla,
40Kaniyang ibinubugso ang kadustaan sa mga pangulo, at kaniyang pinagagala sila sa ilang na walang lansangan.
41mutta köyhät hän nostaa kurjuudesta ja tekee heidän sukunsa suureksi, lukuisaksi kuin lammaslauma.
41Gayon ma'y iniuupo niya sa mataas ang mapagkailangan mula sa kadalamhatian, at ginagawan siya ng mga angkan na parang kawan.
42Oikeamieliset iloitsevat, kun sen näkevät, mutta jumalattomien suu sulkeutuu.
42Makikita ng matuwid, at matutuwa; at titikumin ng lahat ng kasamaan ang kaniyang bibig.
43Joka on viisas, muistaa tämän ja miettii Herran hyviä tekoja.
43Kung sino ang pantas ay magbulay sa mga bagay na ito, at kanilang magugunita ang mga kagandahang-loob ng Panginoon.