1Matkalaulu. Kun Herra käänsi Siionin kohtalon, se oli meille kuin unta.
1Nang dalhin muli ng Panginoon yaong nangagbalik sa Sion, tayo ay gaya niyaong nangananaginip.
2Silloin suumme hersyi naurua ja riemu kajahti huuliltamme. Silloin sanoivat vieraat kansat: "Suuret ovat Israelin Herran teot!"
2Nang magkagayo'y napuno ang bibig natin ng pagtawa, at ang dila natin ng awit: nang magkagayo'y sinabi nila sa gitna ng mga bansa, Ginawan sila ng Panginoon ng mga dakilang bagay.
3Totta! Suuret ovat meidän Herramme teot, niistä me saamme iloita.
3Ginawan tayo ng Panginoon ng mga dakilang bagay; na siyang ating ikinatutuwa.
4Herra, käännä jälleen meidän kohtalomme niin kuin aina tuot vedet Negevin kuiviin uomiin.
4Papanumbalikin mo uli ang aming nangabihag, Oh Panginoon, na gaya ng mga batis sa Timugan.
5Jotka kyynelin kylvävät, ne riemuiten korjaavat.
5Sila na nagsisipaghasik na may luha ay magsisiani na may kagalakan.
6Jotka itkien menevät kylvämään vakkaansa kantaen, ne riemuiten palaavat kotiin lyhteet sylissään.
6Siyang lumalabas at umiiyak, na nagdadala ng binhing itatanim; siya'y di sasalang babalik na may kagalakan, na dala ang kaniyang mga tangkas.